Vasili Veresçagin

Veresçagin, Cherepovets, Novgorod Guberniyası, Rus İmparatorluğu'nda, 1842 yılında, üç erkek kardeşin ortancası olarak doğdu. Annesi Tatar kökenli iken babası asil doğumlu bir toprak sahibiydi.[2][3][4] Sekiz yaşındayken, Tsarskoye Selo'ya gönderilerek Alexander Cadet müfreze'sine girdi. Üç yıl sonra St Petersburg'da Deniz Cadet Kolordu'na girerek 1858'de ilk seferini yaptı. Danimarka, Fransa ve Mısır'a doğru yola çıkan Fırkateyn Kamchatka'da görev yaptı.

Veresçagin, denis okul listesinde birincilikle mezun oldu, ancak derhal resim çalışmasına başlamak için görevden hemen ayrıldı. İki yıl sonra, 1863 yılında St Petersburg Akademisi'nden Aşık Ulysses'in Katli resmiyle bir madalya kazandı. 1864'te Jean-Léon Gérôme yanında çalışmak için Paris'e geçmesine rağmen ustasının yöntemlerinden çokça ters düşmüştür.[5]

Kale surlarında: Onları içeri alalım! (1871).

Savaşın Yüceltilmesi (1871)

1866'daki Paris Salonu'nda, Mezmurlarda dua eden Dukhoborlar resmini sergiledi. Ertesi yıl, Türkistan'a yaptığı seferde General Konstantin Kaufman'a eşlik etmeye davet edildi. Ona asteğmen rütbesi verildi. 2-8 Haziran 1868 tarihleri ​​arasındaki Semerkand kuşatmasındaki kahramanlığı için St George Haçı'yla (4. sınıf) ödüllendirildi. Yorulmak bilmez bir seyyahtı, 1868 yılı sonunda St Petersburg'a, 1869'da Paris'e, aynı yılın sonlarında St Petersburg'a ve sonra 1869'un sonunda Sibirya üzerinden Türkistan'a geri döndü.

1871'de Münih'te bir atölye kurdu. 1873'te Londra, Crystal Palace'da yaptığı eserler üzerine kişisel bir sergi açtı. 1874 yılında St Petersburg'da yaptığı eserleri için başka bir sergi düzenlendi, bu sergide iki eseri, diğer deyişle "Geçmiş, şimdiki ve gelecekteki tüm fatihlere," adanmış Savaşın Yüceltilmesi,[5] ve arkadaşları tarafından terk edilmiş ölmüş askerlerin resmi Arkada Kalanlar Rus ordusunu fakir bir ışık altında tasvir ettiği gerekçesiyle gösterilmesi reddedildi. 1874 yılının sonlarında Himalaya Dağları, Hindistan ve Tibet'e kapsamlı bir geziye çıkarak iki yıl boyunca seyahat etti. 1876 ​​sonlarında Paris'e döndü.

93 Harbi'nin başlamasıyla (1877-1878), Veresçagin Paris'ten ayrıldı ve İmparatorluk Rus Ordusu'nda aktif hizmete döndü. Şıpka Geçidi Muharebelerinde ve kardeşinin öldüğü Plevna kuşatmasında bulundu. Rusçuk yakınlarında Tuna nehrini geçişine hazırlanırken ağır şekilde yaralandı. Savaşın bitiminde Ayastefanos'ta General Mihail Skobelev'in sekreterliğini yaptı.[5]

Savaştan sonra, Veresçagin, savaş resimlerini o kadar çabucak üretirken yardımcılarını serbestçe istihdam etmekle suçlandığı Münih'e yerleşti. Resimlerindeki sansasyonel konular ve onların didaktik amacı yani savaşın dehşetini göstererk barışın geliştirilmesi, 1881 Paris'te ve daha sonra Londra, Berlin, Dresden, Viyana ve diğer şehirlerde, resim sergilerine genellikle sanatla ilgilenmeyen büyük bir kesimin ilgisini çekti.[5]

Vasili Veresçagin (Rus, 1842-1904). Savaş Esirlerinin Yolu, 1878-1879. Yağlı boya. Brooklyn Müzesi

İngilizlerin Hint Ayaklanmasını Bastırması (1884).

Veresçagin, İngiliz Hindistan'da birçok imparatorluk sahneleri resmetti. Onun 1876'da Jaipur'da giden Galler Prens'inin Devlet Töreni epik tasviri dünyanın üçüncü büyük resmi olduğu iddia edilir.[6] 1882-1883 yılları arasında tekrar Hindistan'a gitti. Üç resim serisiyle çok sayıda tartışmayı uyandırdı: Birincisi, Roma'da bir infaz (Romalılar tarafından Çarmıha Gerilme (1887)); İkincisi, "İngilizlerin Hint Ayaklanmasını Bastırması", Sepoyların[7] tarafından ateşlenen toplar; ve üçüncüsü, St Petersburg'da Nihilistlerin infazı. İngilizlerin Hint Ayaklanmasını Bastırması" resmi kurbanlarını silah fıçılarıyla bağlayarak gerçekleştirilen infazları tasvir eder. Veresçagin'i eleştirenler bu tür infazların ancak 1857 Hint Ayaklanması'nda meydana geldiğini savunur, 1880'lerin modern askerlerini tasvir edip ve uygulamanın o zaman geçerli olduğunu ima eder. Fotoğraf stili nedeniyle, tablo gerçek bir olayın tarafsız bir kaydı olarak kendini gösterir. Amerikan Sanat Federasyonu'nun dergisinin Aralık 1887 sayısında, Veresçagin, başka bir isyan olursa İngilizlerin bu yöntemi tekrar kullanacağını söyleyerek kendini savundu.

19. yüzyılın sonlarına doğru, Veresçagin sadece Rusya'da değil, aynı zamanda yurtdışında popülerlik kazanmıştı ve adı Avrupalı ​​ve Amerikan basının sayfalarından asla kaybolmadı. Savaşın bir tür tören olarak savaşı tasvir eden çağdaş savaş parçalarının çoğunun aksine, Veresçagin, ilk eserlerinden savaşın dehşetlerini grafiksel olarak tasvir etti. Veresçagin, "Hayatım boyunca güneşi sevdim ve güneşi boyamak istedim ... Savaşı görüp ne düşündüğümü söyleyince, bir kez daha güneşe kendimi adayacağımdan dolayı memnun oldum. Fakat savaşın öfkesi Beni takip etmeye devam etti," diye yazmıştır. Bir gün, 1882'de Berlin'deki Veresçagin'in sergisi, Alman Deniz Mareşali Helmuth Karl Bernhard von Moltke tarafından ziyaret edildi. Veresçagin Moltke'yi Savaşın Yüceltilmesi adlı tablosunun önüne getirdi. Resim, Mareşal da bir tür kafa karışıklığı yarattı. Moltke sergiye yaptığı ziyaretten sonra Alman askerlerini ziyaret etmesini yasakladı. Avusturya savaş bakanı da aynı şeyi yaptı. Ayrıca sanatçının Avusturyalı subayların, Viyana'daki 1881 sergisinde resimlerini ücretsiz görmelerine izin verme teklifini reddetti.

Rusya, Veresçagin'in eserlerinin sergilenmesini yasaklanması ve aynı zamanda kitaplarının ve süreli yayınlarının çoğunun Rus ordusuna iftira etmek suçlamalarıyla çoğaltılmasını yasakladı. Sanatçı bu haksız suçlamaları fena bir şekilde üstüne aldı ve resimlerinden üçünü yaktı; Unutulmuş Asker, Kuşatılmışlar, Kovalayıp ve İçeri Girenler.

1884 yılında Suriye ve Filistin'e yapılan bir yolculuk, ona Yeni Ahit'ten eşit derecede tartışılan bir dizi ders veriyordu.[5] Veresçagin'in tabloları, o sırada mütevazı bir gerçekçilik olarak düşünülen Mesih figürü üzerine canlandırdığı masal hakkında tartışmalara neden oldu. İsa'nın özelliklerinin tasvirinin aşırı derecede kaba ve aşırı derecede etnik olarak Semitik olduğu düşünülüyordu.

Veresçagin'in, en sonunda yerleştiği Moskova'da 1893 yılında resmettiği ve ayrıca hakkında kitap da yazdığı Napolyon'un Rusya seferi'ni anlatan "1812" serisi, Lev Tolstoy'un Savaş ve Barış'ına ilham vermiş gibi görünmektedir.[5]

1902

Fakir (1874–1876)

Veresçagin, 1894-1895 tarihindeki Birinci Çin-Japon Savaşı sırasında Uzak Doğu'da idi ve 1900 Boxer Ayaklanması sırasında Mançurya'daki Rus birlikleriyle birlikte idi. 1901'de Filipinler'i, 1902'de Amerika Birleşik Devletleri ve Küba'yı, 1903'te Japonya'yı ziyaret etti. Rus-Japon Savaşı sırasında Amiral Stepan Makarov tarafından Makarov'un amiral gemisi Petropavlovsk'a katılmak üzere davet edildi, Petropavlovsk. Petropavlovsk, 13 Nisan 1904'te Port Arthur'a dönerken iki mayına çarptı ve battı, hem Amiral Makarov hem de Veresçagin dahil olmak üzere mürettebatın çoğu öldü. Veresçagin'in son çalışması, Amiral Makarov'un başkanlık ettiği bir savaş konseyin tasvir eden resmi, neredeyse hasar görmeden ele geçirildi.[8]

Perm Krayı'nda ki Veresçagino kasabasına, 1978'de Sovyet astronom Lyudmila Zhuravlyova tarafından keşfedilen küçük bir gezegene, 3410 Veresçagin, onun adı verilmiştir.[9]

Çek rock şarkıcısı Aleš Brichta'nın uzak bir akrabasıdır.

Savaşın Yüceltilmesi resmi, Çek heavy metal grubu Arakain'in Farao albümünün kapağında kullanılmıştır.

• 
  Kazananlar
• 
  Gafil avlayan saldırı
• 
  Saldırıdan sonra
• 
  Shipka alanı
• 
  Bozgun. Ağıt

Wikimedia Commons'ta Vasili Veresçagin ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.

• Pleshakov, Constantine. "The Tsar's Last Armada-The Epic Voyage to the Battle Of Tsushima." (2002).
• Verestchagin, Vassili. (1887). Vassili Verestchagin, painter, soldier, traveler; autobiographical sketches13 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (F. H. Peters, translator). London, R. Bentley & Son. OCLC 10976465 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

•  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Vereshchagin, Vassili Vassilievich". Encyclopædia Britannica. 27 (11. bas.). Cambridge University Press.
• Kowner, Rotem (2006). "Historical Dictionary of the Russo-Japanese War". Scarecrow. 620pp. 0-8108-4927-5
• Leonard D. Abbott, "Verestchagin, Painter of War." The Comrade (New York), vol. 1, no. 7 (April 1902), pp. 155–156.
• Art Institute of Chicago, Works of Vassili Verestchagin: an Illustrated, descriptive catalogue and two appendixes to the catalogue Realism and Progress in Art by Verestchagin.
• W. T. Stead, "Vassili Verestchagin: Character Sketch," Review of Reviews (London), vol. 19 (January 1899), frontispiece, 22-33.

• Prominent Russians: Vasily Vereshchagin5 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Vereshchagin page at Olga's Gallery5 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Vasily Vereshchagin: horrors of war through artist’s eyes8 Nisan 2014 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi
• Vereshchagin's lost paintings8 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.