Skinny Puppy

Skinny Puppy, Kanadalı bir elektronik müzik grubudur. Vancouver, British Columbia, Kanada'da 1982 yılında kurulan grup, elektro-endüstriyel türünün kurucularından kabul edilmektedir.[1]

Skinny Puppy
Skinny Puppy Londra'da bir konserde, 2005
Genel bilgiler
Başladığı yer Vancouver, British Columbia, Kanada
Tarzlar Post-endüstriyel, elektro-endüstriyel, endüstriyel rock, endüstriyel ambient
Synthpop (ilk dönemler)
Etkin yıllar 1982–1995
2000
2003–günümüz
Müzik şirketi Subconscious Communications, Synthetic Symphony, Nettwerk, American Recordings, Play It Again Sam
İlişkili hareketler ohGr, Download, Doubting Thomas, W.E.L.T., platEAU, The Tear Garden, Front Line Assembly, Ministry, KMFDM, Hilt, Cyberaktif, RX, Images In Vogue
Resmî site skinnypuppy.com Resmi sitesi
Üyeler cEvin Key
Nivek Ogre
Mark Walk
Eski üyeler Dwayne Goettel
Dave "Rave" Ogilvie
Al Jourgensen
Wilhelm Schroeder (Bill Leeb)
William Morrison

İlk olarak New Wave grubu Images In Vogue'da çalan cEvin Key'in deneysel müzik yan projesi olarak ortaya çıkan Skinny Puppy, vokalist Nivek Ogre'nin de gruba katılması ile tam zamanlı bir projeye dönüşmüştür. Bir düzeden fazla stüdyo albümü ve çok sayıda konser turundan sonra, grubun sabit kalan tek üyeleri Key ve Ogre olmuştur. Diğer üyeler arasında Dwayne Goettel (1986–1995), Dave "Rave" Ogilvie (uzun zamanlı işbirlikçi, yapımcı ve 1995'e kadar resmi olmayan dördüncü üye), Mark Walk (2003–present) ile Bill Leeb (1985–1986, under the pseudonym Wilhelm Schroeder) ve Al Jourgensen (1989) gibi çok sayıda konuk sanatçı vardır.

1984'te ilk kasetinin çıkmasından sonra Skinny Puppy Vancouver plak şirketi Nettwerk'e kaydolmuştur. Nettwerk'teki debut EP'si Remission (1984)'ten Last Rights (1992)'ye kadar, Skinny Puppy kendini adayan hayranlara ve kült bir yapıya sahip etkili ibr gruba dönüşmüştür.[2] Grup, ambient, noise, new wave, elektronik müzik ve rock öğelerini müziğinde birleştirmiş ve yenilikçi bir şekilde numuneleme tekniğini kullanmıştır. "Who's Laughing Now" 1990 filmi Bad Influence'ın kapanışında kullanılmıştır. Bu dönemde Kuzey Amerika ve Avrupa'daki bir dizi turdan sonra, grup ayrıca teatral ve korku temalı canlı performansları ve videoları ile ün salmış; kimyasal silahlar gibi sorunları konu edinip hayvanlara yapılan deneylere karşı anti-propaganda yapmışlardır.

In 1993, Skinny Puppy Nettwerk ve uzun süreli yapımcı Rave ile bağlantısını kesmiş, American Recordings'e kaydolup Malibu, kaliforniya'ya yerleşmişlerdir. Bu durum, yeler arasında uyuşturucu problemleri ve gerilim yaratmış; sonraki albümleri The Processin kaydında zorluklara neden olmuştur. Ogre Skinny Puppy'den Haziran 1995'te ayrılmış ve iki ay sonra Goettel eroin dozaşımından hayatını kaybetmiştir. Albüm Rave tarafından tamamlanmış ve Goettel'e ithaf edilerek 1996'da yayımlanmıştır. Zaten bir takım diğer projelerde aktif olan Key ve Ogre, farklı yollarda çalışmalarına devam etmiş ama bir kez 2000 yılında Dresden'deki Doomsday Festivali için bir konserliğine yeniden birleşmişlerdir. 2003 yılında Mark Walk ile Skinny Puppy'i yeniden kurduktan sonra ikili, grubun adı altında Alman plak şirketi Synthetic Symphony'den iki tane albüm çıkarmış ve kapsamlı turlara çıkmışlardır.

Stil ve temalar

Nocturnal Emissions, Portion Control ve The Legendary Pink Dots'tan esinlenen grup[3] kendilerine etki eden bu tür müziklere kaset takasları ile ulaşmıştır.[4] Skinny Puppy, analog ve dijital kayıt tekniklerini denemiş; çok katmanlı sesler yaratmak için synth'ler, drum machine'ler, akustik perküsyon, teyp kesmeler, bulunan sesler, distorsiyon, samplerler ve geleneksel rock müzik enstrümanları kullanmıştır. Ayrıca filmler ve radyo yayınlarından kesitleri müziklerine numunelemişler ve çoğunlukla bilinç akışı ile aktarılan Ogre'nin vokallerine büyük oranda distorsiyon ve diğer efektleri uygulamışlardır. Şarkı sözlerinin temaları genellikle hayvan hakları, politika, din, uyuşturucu bağımlılığı, hastalıklar ve biyolojik bozunma olmuştur; bu temalar çoğunlukla sözel ve konsept açısından birbirine uyarlanmıştır.

Skinny Puppy aynı zamanda performans sanatı ile müziği birleştiren teatral ve kimi zaman tartışmalı olan konserleri ile bilinmektedir.[5] Grubun bu özelliği, özellikle Head Trauma (1988), VIVIsectVI (1988), Too Dark Park (1990) ve Last Rights (1992) turlarının bulunduğu dönemde belirginlik kazanmıştır. Canlı performanslar müzikal doğaçlama, film gösterimi ve detaylı sahne malzemeleri içermiştir. Sahne performansları arasında; Ogre'nin kablolar ile sarkıtılması ve bir yağlı urgan ile oynaması, Key'in bir açılı taşlayıcı ile çelik kesmesi ve Ogre ile George H.W. Bush'un sahte idamları vardır.[6] Grup aynı zamanda William Morrison ve Jim Van Bebber gibi yönetmenler ile müzik videoları için çalışmış ve bu kliplerde canlı performanslarında işledikleri temaları kullanmışlardır.

Etkileri

Her ne kadar genel dinleyici kitlesi için bir başarı yakalayamasa da, birkaç Skinny Puppy yayımları Kuzey Amerika ve Avrupa'da listelere giriş yapmıştır. Grubun endüstriyel'e ve elektronik müziğe olan katkısı hayli büyüktür. Genel olarak eşsiz bir müziğin ve canlı performans stilinin öncüsü olarak kabul edilmekle birlikte,[7][8][9] Skinny Puppy ayrıca endüstriyel rock ve elektro-endüstriyelin öncüleri arasında sayılmaktadır.[7][10][11] Bu türler, özellikle birçok benzer müzik grubunun da oluşmasını sağlamıştır.[7] Grubun etkiledikleri gruplar arasında, Tin Omen gibi birçok bağımsız proje ile 1988'teki Skinny Puppy Kuzey Amerika turunda grubun açışını yapan ünlü endüstriyel rock grubu Nine Inch Nails gibi birçok grup da vardır.[12] Trent Reznor, ayrıca Skinny Puppy'nins "Dig It" adlı şarkısının, Nine Inch Nails'İn ilk şarkılarından ve hit'lerinden "Down in It"'e bir esin kaynağı olduğunu da ifade etmiştir.[13] Grup, iki tane tribute albüme esin kaynağı olmuştur: Hymns of the Worlock (Cleopatra Records-1998) ve ReMix Dys Temper (Nettwerk Productions-1998)

Üyeler

Şimdiki üyeler
  • cEvin Key - bateri, klavye, synth, bas gitar, gitar
  • Nivek Ogre - vokal, klavye, synth
  • Mark Walk - gitar, bas gitar, klavye, synth

Eski üyeler

Tur üyeleri
  • Justin Bennett (canlı bateriler)

Diskografi
Stüdyo albümleri
  • Back and Forth (1984)
  • Remission (1984)
  • Bites (1985)
  • Mind: The Perpetual Intercourse (1986)
  • Cleanse Fold and Manipulate (1987)
  • VIVIsectVI (1988)
  • Rabies (1989)
  • Too Dark Park (1990)
  • Last Rights (1992)
  • The Process (1996)
  • The Greater Wrong of the Right (2004)
  • Mythmaker (2007)
  • HanDover (2011)

Videografi
  • Ain't It Dead Yet?, 1991, VHS/DVD
    • Toronto, Ontario'daki The Concert Hall'da canlı performans, 31 Mayıs ve 1 Haziran 1987.
  • Video Collection (1984-1992), 1996, VHS/DVD
    • "Dig It", "Stairs and Flowers", "Far Too Frail" (1985 canlı kaydı), "Smothered Hope" (1985 canlı kaydı), "Deep Down Trauma Hounds" (1987'deki Ain't It Dead Yet? performansından canlı kayıtlar), "Testure", "Spasmolytic", ve "Killing Game"'in videolarını içermektedir.
  • Brap: Back and Forth Series 3 & 4, 1996, 2-CD
    • CD-ROM bölümü olan versiyonları video klipler içermektedir.
  • Greater Wrong of the Right LIVE, 2005, 2-DVD
    • 2004'ın sonlarına doğru, Toronto ve Montreal'de canlı performanslar. Ayrıca "Pro-Test", "Spasmolytic" (1990 canlı kayıt), ve "Love In Vein" (1992 canlı kayıt)'ın videolarını içermektedir.
  • "State Aid" (1988 canlı kayıt), "Worlock" (1990), "Candle" (1996), "Curcible" (1996), "Hardset Head" (1996), and "Haze" (2007)'in de aralarında bulunduğu bir grup sadece tanıtım amaçlı şarkının videoları da yayımlanmıştır..

Kaynakça
  1. Adem Tepedelen, "Skinny Puppy Bark Back", Rolling Stone, May 20, 2004. 1 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. erişimtarihi: 24 Ekim 2008.
  2. Chartattack.com staff (20 Temmuz 2001). "Doomsday Comes For Skinny Puppy Fans". Chartattack. 16 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007.
  3. Todd Zachritz. "Brap... The Skinny Puppy and Download Discography". Godsend Online. 29 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2007.
  4. Alan Di Perna. "Industrial Revolution: Jackhammer of the Gods". Guitar World, Haziran 1995.
  5. Justin Kleinfeld (1 Nisan 2007). "Skinny Puppy gets respect". Remix magazine. 5 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2007.
  6. Angela Gorter (12 Aralık 2004). "Conservatives Ban College Radio Stations". The BG News. 20 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2007.
  7. SEE Staff (11 Ağustos 2005). "Infectious bite". SEE Magazine. 24 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2007.
  8. Jim Harper. "Biography of Dwayne Goettel". Allmusic. Billboard.com. 29 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007.
  9. "The Myth of Skinny Puppy". Pollstar. 7 Mayıs 2007. 9 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2007.
  10. Chartattack.com staff (23 Mayıs 2000). "Review of Various Artists: Wild Planet". Erişim tarihi: 14 Mayıs 2007.
  11. Tom Lanham (24 Ocak 2007). "Skinny Puppy is back, making myths". San Francisco Examiner. 6 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2012.
  12. Steve Huey. "Nine Inch Nails: Biography". Allmusic. 10 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2006.
  13. "An interview with Trent Reznor". Spin. Mart 1996. 16 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2006.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.