Perikard

Perikardiyal kese iki tabaka, fibröz perikardiyum ve seröz perikardiyumdan oluşur ki seröz perikardiyum kendi içinde de iki tabakaya ayrılır: pariyetal perikardiyum ve viseral perikardiyum. Fibröz (sert, kemiksi) perikardiyum kalbi dış organlardan korur; seröz perikardiyumun pariyetal perikardiyum tabakası da fibröz ve ince bir tabakadır ve fibröz perikardiyumla ayrılamaz bir biçimde kaynaşıktır. Viseral perikardiyum ise, kalp kasının (yani miyokardiyumun) hemen sonrasındaki tabaka olan epikardiyumun bir parçasıdır.

Pariyetal perikardiyum ve viseral perikardiyum katmanları arasında perikardiyal boşluk olarak anılan bir boşluk bulunmaktadır. Bu bölge normal şartlarda genellikle 15 ml seviyesindeki bir perikardiyal sıvı ile kaygandır. Bölgedeki bu sıvı eğer çok fazla birikme yaparsa perikardiyal tamponad olarak adlandırılan bir duruma yol açarki bu durumda kalp perikardiyal kese içerisinde sıkışır (intraperikardiyal basınç artar), kalp debisi düşer. Bu durumda fazla sıvının perikardiyosentez işlemi ile invaziv olarak emilmesi gerekir.

• Perikardit; perikardiyal sürtünmeye yol açar.
• Perikardiyal efüzyon; kardiyak tamponada yol açabilir.

Perikardiyum çeşitli tarihî kültürel ve dinî eserlerde sembolizme konu olmuştur. Örneğin, 10. yüzyılda yaşamış olan sufi Hallac-ı Mansur Tanrı'dan bahsederken şöyle bir sembolizm kullanmıştır: "[O Tanrı] ki perikardiyum ile kalp arasında akar, göz yaşlarının göz kapaklarından akması gibi."[1]

• T.C. M.E.B. Ortaöğretim Projesi: Sağlık: Dolaşım sistemi. (Türkçe)
• Pericardium and Pericarditis12 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)