Kar (roman)

On iki yıldır Almanya'da sürgün olan şair Ka Türkiye'ye dönüşünden dört gün sonra, bir söyleşi için Kars şehrinde bulur kendini. Ağır ağır ve hiç durmadan yağan karın altında sokak sokak, dükkân dükkân bu hüzünlü ve güzel şehri ve insanlarını tanımaya çalışır. Kars'ta ağzına kadar işsizlerle dolu çayhaneler, dışarıdan gelmiş ve kardan mahsur kalmış gezgin bir tiyatro kumpanyası, intihar eden ve türban direnişi yapan kızlar, çeşitli siyasal gruplar, dedikodular, söylentiler, Karpalas Oteli ve sahibi Turgut Bey ile kızları İpek ve Kadife ve Ka için bir aşk ve mutluluk vaadi vardır. Orhan Pamuk bu kitabının postmodern olduğunu ve aynada gözüken şeyleri, aynayı dürüstçe tartıştığını söylemektedir. Kitabında kendisinin Türkiye'nin hikâyelerini anlattığını belirtmektedir.

Orhan Pamuk, Kar'ın "Sonsöz" bölümünde, kitapta Kars şehrini Türkiye'nin bir çeşit siyasi minyatürü olarak hayal ettiğini anlatmaktadır.[1] Kitapta siyasal İslâmcılık, Türk milliyetçiliği, Kürt milliyetçiliği, sol hareketler, başörtüsü tartışmaları gibi konulara değinilmiş; bu pozisyonları temsil eden karakterlere yer verilmiştir. Yazar, bu karakterleri ve hareketleri haklı olup olmamak üzerinden değerlendirmediğini, hayal ettiği "Türkiye'nin siyasi minyatürü olan şehir" üzerinden her kesimden insanı anlamaya çalıştığını dile getirmiştir.

• Hakan Bilge - Orhan Pamuk’un “Kar” Romanının Postmodern Kurgusu Üzerine