Ferruhsiyer

I. Bahadır Şah'ın oğlu Muhammed Azimüşşan'ın oğludur. 1712 yılında amcası Cihandar Şah'ın tahta çıktıktan sonra ülkeyi iyi idare edememesi üzerine tahtta hak iddia ederek isyan etti. Bengal'den Patna'ya gelerek hükümdarlığını ilan etti. Amcasının üzerine gönderdiği orduyu mağlup etti. Bunun üzerine Cihandar Şah Agra'ya hareket etti. 11 Eylül 1713'de yapılan savaşta Ferruhsiyer galip geldi ve amcası kaçarak Esed Han'a sığındı ve burada hapsedildi. Ferruhsiyer amcasını idam ederek tahtın tek sahibi oldu.

Kararsız, endişeli tavrından ötürü devletin idaresi vezirliğe atadığı Abdullah Han ile ordu başkumandanlığına atadığı Hüseyin Ali kardeşlerin eline geçti. Acizliğinden ötürü farklı gruplar arasında devlete itaatsizlik baş gösterdi ve Seyyid kardeşler giderek güçlendi ve sonunda kendisini Maratalar'ın da yardımını alarak 28 Şubat 1719'da tahttan indirdiler. Gözlerine mil çekildikten sonra 27-28 Nisan gecesi öldürüldü. İyi bir eğitim gören Ferruhsiyer Kur'an hafızı idi ve şiir yazdığı biliniyordu.[1]