Erich von Falkenhayn

Prusya Eyaleti'nde Graudenz yakınındaki Burg Belchau'da doğdu. 1896 ve 1903 yılları arasında Çin'deki Qing hanedanı'nda hizmet etti ve Boxer Ayaklanması sırasında aktif görevde bulundu. Daha sonra, askeri kariyerinde giderek artan rütbesiyle, sırasıyla Brunswick, Metz ve Magdeburg'a gönderildi. 1913 yılında, Prusya Savaş Bakanı oldu.

14 Eylül 1914 tarihinde I. Marne Muharebesi sonrasında Alman Ordusu Genelkurmay Başkanı olarak Helmuth Johann Ludwig von Moltke'nin yerine getirildi.

I. Dünya Savaşı'nın başında Prusya Devleti Harbiye Nazırlığı ve daha sonra Almanya Genelkurmay başkanlığı yapmış, Genelkurmay Başkanlığı sırasında Verdun Savaşını kaybetmiştir. Falkenhayn ardından Transilvanya Dokuzuncu Ordu komutasını devraldı ve Ağustos ayında August von Mackensen ile Romanya'ya karşı ortak bir saldırı başlattı. Falkenhayn'ın güçleri dört ay'dan az bir süre içinde Romanya'nın başkenti Bükreş'i ele geçirdi.

Bu başarının ardından sonra da Türk-Filistin askeri komutasını almak için 7 Mayıs 1917 tarihinde İstanbul'a geldi. Suriye ve Irak'ta bir inceleme yaptıktan sonra görevi kabul ettiğini hükûmetine bildirdi. Almanya İmparatoru II. Wilhelm, 5 Haziran 1917'de General Erich von Falkenhayn'ın Yıldırım Ordular Grubu Komutanlığına tayinine ait kararı imzaladı. Osmanlı Ordusu'nda göreve başlayınca Müşir rütbesine terfi ettirildi.

Mayıs 1917'den itibaren Falkenhayn'a ayda 200.000 Türk altını tahsis eden Almanya, Yıldırım Harekâtı için 5 milyon altın lira harcamaya hazırdı. Tabii bütün bu paralar Türkiye'nin hesabına borç olarak yazılıyordu. Almanya'nın gelecekteki emperyalist çıkarlarına hizmet etmek üzere gönderilen bu altınlardan bir kısmını Mustafa Kemal Paşa'yı yanında tutmak amacıyla ona gönderdi. Fakat Mustafa Kemal Paşa bu altınları bağlı bulunduğu ordunun kayıtları altına aldırdı ve bunları iaşe giderlerinde kullanmak üzere teslim etti. General Falkenhayn'ın emrinden çıktığında ise karşılıklı imzaladıkları tutanağı geri istedi ve ona bu yolla verdiği rüşveti belgeletmiş oldu[1].

Aralık 1917'de Kudüs'ün alınmasında başarısız oldu ve görevinden alındı. Şubat 1918'de, Belarus'taki Onuncu Ordu komutanı oldu.

1919 yılında ordudan emekli oldu ve malikanesine çekildi. Burada çok sayıda savaş, strateji kitapları ve otobiyografisini yazdı. Savaş anıları "Genel Merkezde Kritik Kararlar" olarak İngilizceye tercüme edildi.

1922 yılında Potsdam yakınlarındaki Schloss Lindstedt'de öldü.