Dysderidae
Dysderidae, 24 cins ve 561 tür ile temsil edilen güçlü keliserlere sahip iri bedenli örümcek familyası.[1]
| Dysderidae | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Dişi Dysdera erythrina | ||||||||||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||
|
Metne bakınız. | ||||||||||||||||||||
Morfoloji
Altı gözlü örümcekler olup karapaksı kırmızı kahverengi, koyu kahve ya da siyahtır. Nispeten büyük görünüşlü ve yavaş hareket eden örümceklerdir. Zırhlı yapıdaki böcekler ve diğer eklembacaklıların vücudunu delmek için elverişli oldukça güçlü ve büyük bir kelisere sahiptirler. Elipsoid opistosomaları desen taşımaz. Yürüme bacakları oldukça kalındır ve kırmızımsı turuncu renktedir. Genital açıklığın iki tarafında bulunan trakeal yarıklar belirgindir. Palpal organ ve epijin yapıları basit olmakla haplojin örümcekler (Haplogynae) grubunda yer alırlar.
Familya teşhis anahtarı (Türkiye için): 6 gözlü. Gözler, tek grup halinde, chelicera kuvvetli ve öne doğru uzamış, sternum yanlarda coxa aralarına doğru uzantılı.[2]
Habitat
Genellikle bodrum ve evlerin diğer soğuk bölgelerinde görülürler.
Yayılımı
Esas olarak Avrasya'da yayılım gösterir. Bununla birlikte, Kuzey Afrika, Kuzey Amerika ile Güney Amerika'da da nispeten az sayıda bulunurlar.
Dysdera crocuta adlı türü kozmopolit bir tür olup dünya çapında yayılmışlardır. Oniscidea alt takımından tespih böcekleriyle beslendiği için İngilizce'de "tespih böceği avcısı" anlamına "woodlouse hunter" adıyla anılırlar.
Alt familya ve Cinsleri
Joel Hallan'ın sınıflandırmasına göre:[3]
- Dysderinae C. L. Koch, 1837
- Cryptoparachtes Dunin, 1992 (Gürcistan, Azerbaycan)
- Dysdera Latreille, 1804 (Dünya çapında)
- Dysderella Dunin, 1992 (Azerbaycan, Türkmenistan))
- Dysderocrates Deeleman-Reinhold & Deeleman, 1988 (Balkanlar)
- Harpactocrates Simon, 1914 (Avrupa)
- Hygrocrates Deeleman-Reinhold, 1988 (Gürcistan, Türkiye)
- Parachtes Alicata, 1964 (Güney Avrupa)
- Rhodera Deeleman-Reinhold, 1989 (Girit)
- Stalitochara Simon, 1913 (Cezayir)
- Tedia Simon, 1882 (İsrail, Suriye)
- Harpacteinae
- Dasumia Thorell, 1875 (Avrupa, Orta Doğu)
- Folkia Kratochvíl, 1970 (Balkanlar)
- Harpactea Bristowe, 1939 (Avrupa'dan İran'a kadar, Akdeniz ülkeleri)
- Holissus Simon, 1882 (Korsika)
- Kaemis Deeleman-Reinhold, 1993 (İtalya)
- Minotauria Kulczyn'ski, 1903 (Girit)
- Sardostalita Gasparo, 1999 (Sardinya)
- Stalagtia Kratochvíl, 1970 (Balkanlar, Yunanistan)
- Rhodinae
- Mesostalita Deeleman-Reinhold, 1971 (Balkanlar, İtalya)
- Parastalita Absolon & Kratochvíl, 1932 (Bosna-Herkes)
- Rhode Simon, 1882 (Akdeniz ülkeleri)
- Speleoharpactea Ribera, 1982 (İspanya)
- Stalita Schiödte, 1847 (Balkanlar)
- Stalitella Absolon & Kratochvíl, 1932 (Balkanlar)
- Thereola Petrunkevitch, 1955 † (fosil, oligosen)
- Thereola petiolata (Koch & Berendt, 1854) †
Türkiye'deki durumu
Türkiye'de 7 cinste toplanmış 49 türü bulunur.[4]
|
|
Kaynakça
- Family: Dysderidae C. L. Koch, 1837 29 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Erişim tarihi: 9 Şubat 2018.
- Zafer Sancak, Doğu Karadeniz Bölgesi örümceklerinin (Araneae) sistematik ve faunistik açıdan incelenmesi, Kırıkkale Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, yüksek lisans tezi, Aralık 2007
- "Biology Catalog". 16 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- "Abdullah Bayram, Kadir Boğaç Kunt, and Tarık Danışman (2012), The Checklist of the Spiders of Turkey. Version 2012.1. Online at http://www.spidersofturkey.com". 15 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2012.
|başlık=dış bağlantı (yardım) - Kadir Boğaç Kunt, Recep Sulhi Özkütük and Mert Elverici (2011), A survey of East Mediterranean Dasumia (Araneae, Dysderidae) with description of new species, ZooKeys 16 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 137: 89–101
- Kadir Boğaç Kunt, Mert Elverici, Recep Sulhi Özkütük & Ersen Aydın Yağmur (2011), Two new species of Harpactea (Araneae, Dysderidae) from Turkey, ZooKeys 145: 129–141