Autoblindo Fiat-Ansaldo

Autoblindo 40, 41 ve 43 (kısaca AB 40, 41 ve 43), Fiat-Ansaldo tarafından üretilen ve II.Dünya Savaşı'nda hizmet gören İtalyan zırhlı araçlarıdır. Bu araçların büyük çoğunluğu, Fiat L6/40'ın taretine yerleştirilmiş 20 mm'lik Breda 35 topu, kundağı sabit 8 mm'lik makineli tüfek ve gövdenin arkasına monte edilmiş ikinci bir 8 mm'lik makineli tüfekle donatılmıştır.

Autoblindo Fiat-Ansaldo

Autoblindo 43
Çeşidi Zırhlı devriye aracı
Uyruğu İtalya Krallığı
Hizmet geçmişi
Hizmet 1941–1945
Kullanıcılar Regio Esercito
Wehrmacht
İtalya
Kullanıldığı savaşlar İkinci Dünya Savaşı
Üretim tarihi
Tasarlandığı tarih 1938-1940
Üretici Fiat-Ansaldo
Üretildiği tarih 1941–1943
Üretim adedi AB 40: 24 (çoğu AB 41'lere dönüştürüldü)
AB 41: 600
AB 43: 70
Çeşitleri AS 42 "Camionetta Sahariana"
Özellikler
Ağırlık 6.850 kg (15.100 lb) (AB 40)
7.400 kg (16.300 lb) (AB 41)
8.000 kg (18.000 lb) (AB 43)
Uzunluk 5.200 mm (17 ft 1 in)
Genişlik 1.920 mm (6 ft 4 in)
Yükseklik 2.440 mm (8 ft 0 in)
Mürettebat 4 kişi (ön sürücü, arka sürücü, silahçı ve komutan)
Yolcu 4 kişi (AB 42 Comando)
Zırhı 18 mm[1]
Ana silahı AB 40: 2 × 8 mm Breda mod. 38 makineli tüfek
AB 41, 43: 1 × 20 mm Breda mod. 35 top
456 mermi kapasiteli
Diğer silahları 2 × 8 mm Breda mod. 38 makineli tüfek
1992 adet mermi kapasiteli
Motor SPA Abm 1 4.995 cc (304,8 cu in) Sıralı 6 silindirli benzin motoru
80 PS (59 kW) (AB 40 ve 41)
110 PS (81 kW) (AB 43)
Transmisyon 6 ileri 4 geri vites kutusu, dört tekerlek için ayrı güç çıkışlı
Süspansiyon donanımı Dört tekerlekte bağımsız süspansiyon
Depo kapasitesi Toplam: 195 L (52 US gal)
Ana depo: 118 L (31 US gal)
Ön yedek: 57 L (15 US gal)
Arka yedek: 20 L (5,3 US gal)
Harekat menzili 400 km (250 mi)
Azami hızı 78 km/sa (48 mph) asfalt yolda[1]
Direksiyon sistemi Dört tekerlekten dümenleme sistemi, çift simitli

Geliştirilmesi

1937'de İtalyan Savaş Bakanlığı, hem sömürge polisinin uzun menzilli devriyelerinin, hem de ordu keşif birimlerinin gereksinimlerini karşılamak üzere, Fiat Terni-Tripoli ve Lancia-Ansaldo 1Z'lerin yerini alacak yeni bir zırhlı araç (autoblindomitragliatrice - zırhlı makineli tüfekli araç) projesi için şartname yayınladı[2]. Otomobil üreticisi Fiat-SPA ve silah ve zırh sistemleri üreticisi Ansaldo-Fossati'den oluşan ortaklık, Nisan 1938'de prototip çalışmalarına başladı ve Mayıs 1939'da Torino yakınlarındaki yeni açılan Fiat Comprensorio di Mirafiori tesisinde üretilmek üzere Abm 1 adlı [3] zırhlı araç önerisini açıkladı; biri askeri, diğeri polis kullanımına uygun iki prototip üretildi.[2] Bu prototipler seri üretim modellerinden farklı görünüşlere sahipti. Askeri prototipte ön farlar aracın dışında, polis prototipindeyse ön çamurlukların üzerindeydi, polis prototipinde ayrıca yedek tekerlekler çelik bir kalkanla kapatılmıştı ve iki prototipte de 8 bijonlu sac jantlar kullanılmıştı[4].

Ordu tarafından yapılan atış ve mobilite testlerinin ardından Abm 1, Mayıs 1940'ta Autoblindo 40 resmi adıyla envantere kabul edildi ve 176 araçlık ilk parti sipariş edildi.[2] Abm 1 ordunun talebi üzerine, envantere kabul edilmeden önce çok sayıda değişikliğe uğramıştı: Yeniden tasarlanan ön gövde, zırhlı kapakların altında gömme farlar, gelişmiş havalandırma, SPA logolu döküm ispit parçalı jantlar ve düz, kısaltılmış çamurluklar.[3] İlk AB 40'lar Mart 1941'de teslim edildi.[3]

Teknik bilgi

Perçinli ve cıvatalı bir gövde ve tarete sahip olan Autoblindo Fiat-Ansaldo ailesi araçları, sürekli dört tekerlekten çekiş ve çift direksiyon kutulu sürekli dört tekerlekten dümenleme sistemine sahiptir, dört tekerlekte de çift salıncak tipi tam bağımsız, sarmal yaylı süspansiyon sistemi bulunmaktadır. Araçların aktarma organları, 6 ileri 4 geri vites kutusu, şasinin tam ortasında dört tekerlek için ayrı güç çıkışına sahip ana diferansiyel ve ana diferansiyel çıkışlarına birer adet kardan şaftla bağlanmış, her tekerlek için ayrı birer adet redüksiyon dişli kutusundan oluşur[4]. Yanlarına takılan iki adet yedek tekerlek serbestçe dönebilir, böylece araç engebeli arazide daha yüksek engellerden kolaylıkla geçebilmektedir. Ayrıca çelik demiryolu tekerlekleri ile donatılmış ve raylar üzerinde daha güvenli seyir için kumlama düzeneği eklenmiş[5] versiyonları Autoblindo Ferroviaria olarak adlandırılmıştır.

Autoblindo'ların direksiyon sistemi çift simitle kumanda edilir, bu nedenle iki mürettebat üyesi sürücüdür, araç komutanı bir sürücüye sürüş emri verdiğinde diğer sürücünün kendi vitesini boşa alması gerekmektedir. Araç komutanı tarafından kullanılan ve aracın sağ tarafında yer alan bir adet 38 W gücünde Marelli RF 3 M veya sol arka tarafındaki RF 2 CA modeli alıcı ve vericisi ayrı telsizler, katlanır antenle sabitken 60 km'ye, hareket halindeyken 25–30 km'ye kadar olan çapta iletişim kurabiliyordu[6]. Tüm varyantlarda sağ elle çevrilen tarete yerleştirilen silahlar, sol ve sağ ayakla kumanda edilen pedallı tetiklerle ateşlenir. Autoblindo'lar maksimum 18 milimetrelik zırhlı gövdesiyle düzgün satıhlı yolda 78 km/sa, bozuk yolda 45 km/sa maksimum hıza erişebiliyordu, ancak motora erişimi zor; mühimmat, yedek yakıt depoları ve aktarma organları zırha nispeten korumasız, tareti tek kişilik ve mürettebat için iç mekanın hacmi yetersizdi. Bununla birlikte, sınıfındaki diğer araçlarda olmayan mobilite olanaklarıyla AB 41 çağının en iyi zırhlı araçlarından biri olarak kabul edildi.[3] Fiat-Ansaldo Autoblindo'ların şasisi daha sonra SPA-Viberti AS.42 için bir temel olarak kullanılmıştır.

Autoblindo'lar herhangi bir arazide çalışmaya hızlı bir şekilde uyarlanabilirdi. Çöl operasyonları için düz dişli 9.75-24 ebadında Pirelli Tipo Libia kum lastikleri (standart hizmet lastikleri 11.25-24 ebadında Pirelli Superflex Artiglio) takılabilir ve ekstra ışıklar eklenerek demiryolu raylarında seyretmek üzere demiryolu tekerlekleriyle değiştirilebilirdi.

Üç ayrı varyantta toplamda yaklaşık 670 adet araç üretildi.

Varyantlar
  • Üstü açık taret üzerinde 47/32 topuyla donatılmış, Pirelli Tipo Libia lastikli bir AB 41 (Abm 2),
  • 20/65 topuyla donatılmış, Pirelli Superflex Artiglio lastikli Autoblindo 41 (Abm 2) seri üretim modeli.
  • Autoblindo 41 (Abm 2), arkadan görünüş
  • Autoblindo 41 (Abm 2)
  • Autoblindo 43 (Abm 3)

Autoblindo 40

Autoblindo 40 (40 numarası ilk üretim yılı olan 1940'tan gelir), 1940 yılında 24 adet üretildi. Ana silahı taret üzerinde iki adet 8 mm'lik Breda Mod. 38 makineli tüfeklerdir, üçüncü bir makineli tüfek ise arka sürücü kapağının yanına küresel bir kundağa yerleştirilmiştir. Üretim sırasında araç için daha ağır bir teçhizat ihtiyacı duyuldu ve üretimi tamamlanmış AB 40'ların çoğu daha sonra AB 41'lere dönüştürüldü. 4995 cc hacmindeki sıralı 6 silindirli SPA Abm 1 benzin motoru 80 PS güç üretiyordu.

Autoblindo 41

Autoblindo 41 (41 numarası ilk üretim yılı olan 1941'den gelir), AB 40'ın bir üst varyantıdır. AB 40'ın orijinal taretinde yer alan iki adet makineli tüfeğin yerine 20 mm'lik Breda Mod. 35 top ve tek bir sabit makineli tüfeğin yer aldığı Fiat L6/40 tankının tareti kullanılmıştır. Autoblindo Fiat-Ansaldo ailesi zırhlı araçların en çok sayıda üretilen ve en çok bilinen varyantıdır. Bu varyantın üzerine Comando 42 ve AB 43 varyantları geliştirilmiştir. Aracın Wehrmacht envanterindeki adı Panzerspähwagen AB41 201 (i) idi.[7]

Autoblindo Comando 42

1942 yılında, "RE 116B" plakalı bir AB 41, Ansaldo tarafından komuta ve kontrol aracına dönüştürülmüştür. Tamamen silahsız olan aracın taretinin yerine dört kapaklı yüksek bir zırhlı tavan eklenmiş, SPA-Viberti AS.42'deki tek simitli direksiyon sistemi yerleştirilerek arka kokpiti iptal edilmiş, arka tüfeklik ve sürücü penceresi körletilmiştir. Aracın içine dört adet katlanır koltuk ve bir masa eklenmiş olup, aracın RF 2 CA modeli telsizi masanın yanına, arka kokpitin yerine yerleştirilmiştir[4].

Autoblindo 43

Autoblindo 43 (43 numarası ilk üretim yılı olan 1943'ten gelir), AB 41'lerden Mayıs 1943'te geliştirilen son ve en gelişmiş varyanttır. AB 43'ler aslında, İtalya Kraliyet Ordusu için AB 41'lerin zırhlı gövdesi mermileri saptırıcı eğimli plakalar eklenerek yenilenmiş, L6/40 tankının taretinin yerine Breda 47/40 tanksavar topu ve tek bir koaksiyel makineli tüfekle donatılmış yeni bir tarete sahip üst varyantı olarak düşünülmüştü ancak bu plan 1943 Cassibile Mütarekesi sonucu gerçekleştirilemedi. 1944 yılından itibaren Wehrmacht için üretilen AB 43'lerin gövdesi, tareti ve silahları AB 41'lerle aynı bırakılmış ancak motor gücü yakıt sisteminde yapılan değişiklikler ve yeni tip egzoz susturucusuyla 110 PS'e çıkarılmıştı, savaşa hazır ağırlığı 8 tona çıkarıldığı için aracın harekât menzili 350 km'ye düşmüştür. Üretilen AB 43'lerin tamamı mütarekeden sonra Kuzey İtalya'yı işgal eden Wehrmacht güçleri tarafından kullanıldı. Aracın Wehrmacht envanterindeki adı Panzerspähwagen AB43 203(i) idi.[7]

Hizmet geçmişi
  • Anti-Partizan polis devriyesi yapan bir AB 41, Yugoslavya.
  • Kuzey Afrika cephesinde bir AB 41.
  • Kuzey Afrika cephesinde İtalyan askerleri tarafından lastiği değiştirilmekte olan bir AB 41.
  • Balkan cephesinde devriye hazırlığındaki AB 41'ler.

II. Dünya Savaşı sırasında AB 41, Kuzey Afrika, Yugoslavya, İtalya, Macaristan ve Doğu Cephesinde faaliyet gösterdi. Demiryolu varyantlı araçlar ise özellikle Balkanlar'daki partizan karşıtı devriyelerde ve stratejik konumda bulunan tren istasyonlarının korumasında kullanıldı. AB 41 İtalya'da sadece süvari, İtalyan Afrika Polisi (PAI) ve Bersaglieri birimlerinde kullanıldı. Mütarekeden sonra Nazi Almanyası, 57 adet AB 41'e el koydu ve AB 43 olarak 120 tane daha ürettirdi. Savaştan sağ çıkan araçlar daha sonra kiraz rengine boyanarak AS.42 Metropolitana'larla birlikte İtalya'da polis hizmetinde (Nucleo Celere di Pubblico Sicurrezza) yer aldı ve 1954'e kadar hizmet gördü.

Organizasyon

İtalyan ordusunda AB 41'ler her biri 3 veya 4 adet keşif takımından oluşan taburlar (veya süvari grupları) şeklinde organize edildi. Her zırhlı araç taburu, biri komutan aracı olmak üzere dört araçlık takımlardan oluşuyordu ve her taburda karargah takımı dahil olmak üzere toplamda 42 veya 56 adet araç bulunuyordu. Her tam donanımlı bağımsız zırhlı araç takımı özellikle keşif, eskort ve devriye görevlerinde yer aldı.[3]

Kullanıcılar

Fiat-Ansaldo Autoblindo ailesi araçları aşağıdaki ülkeler ve kuruluşlar tarafından kullanılmıştır: [2]

Diğer bilgiler

Günümüze ulaşan örnekler
  • Opicina, Trieste'de sergilenen AB 41
  • AB 41, Torino 2011
  • Özel koleksiyonda sergilenen AB 43

Aşağıdaki listede Fiat-Ansaldo Autoblindo ailesinin günümüze ulaşan örneklerinin bulunduğu/sergilendiği yerler sıralanmıştır. Kalın harflerle belirtilenler çalışır ve yürür durumda olan araçları belirtir.

  • AB 41
    • ASPHM Association (La Wentzenau, Fransa)
    • Caserma "Litta Modigliani" - "Nizza Cavalleria" Alayı (1º) (Pinerolo)
    • Caserma "Brunner" - Reggimento "Piemonte Cavalleria" Alayı (2º) (Villa Opicina)
    • Caserma "Beraudo di Pralorno" - "Savoia Cavalleria" Alayı (3º) (Grosseto)
    • Caserma "Zappalà" - İtalyan Ordusu Süvari Okulu (Lecce)
    • Askeri Havacılık Tarihi Müzesi (Vigna di Valle)
    • Sanayi ve İş Müzesi (Brescia)
    • Askeri Tarih Müzesi (Johannesburg, Güney Afrika)
    • El Alameyn Savaş Müzesi (El Alameyn, Mısır) - tamamlanmamış araç
  • AB 43
    • Askeri Araçlar Tarihi Müzesi (Roma-Cecchignola)
    • Zırhlı Süvariler Tarihi Müzesi (Pinerolo) - tamamlanmamış araç
    • Diego de Henriquez Barış için Savaş Müzesi (Trieste)
    • Anıt Özgürlük Müzesi (Bologna) - restorasyon aşamasında
    • Caserma "Beraudo di Pralorno - "Savoia Cavalleria" Alayı (3º) (Grosseto)
    • Fabio Teméroli Özel Koleksiyonu (San Marino)
    • Askeri Araçlar Tarihi Müzesi (Roma-Cecchignola) (AS 43 Ferroviaria)

Ölçekli modeller

İtalyan plastik maket üreticisi Italeri tarafından, Autoblindo Fiat-Ansaldo ailesi araçlarının demiryolu dahil tüm seri üretim varyantlarının 1/35, 1/48 ve 1/72 ölçeklerinde plastik demonte kitleri (Supermodel'in kalıpları kullanılmaktadır) ve Wespe Models gibi belli başlı küçük üreticiler tarafından reçine demonte kitleri üretilmektedir[4].

Kaynakça
  1. The Complete Guide to Tanks and Armoured Fighting Vehicles. Hermes House. s. 302. ISBN 978-1-84681-110-4.
  2. Pignato and d'Inzéo.
  3. Pignato 2004.
  4. "AB 40 et 41". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  5. "An artist's view of an AB 41 Ferroviaria". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2020.
  6. "Ab 40 et 41". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  7. Chamberlain, Peter and Hilary Doyle. Encyclopedia of German Tanks of World War Two. Wigston Leicestershire, UK: Silverdale Books, 2004. 1-84509-012-8. p. 232.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.