Artah Muharebesi

1104'te Harran Muharebesi'nde Haçlıların ağır yenilgisinden sonra, Orontes Nehri'nin doğusundaki Antakya'nın kaleleri terk edildi.[1] Ek Haçlı takviyeleri almak için I. Boemondo Avrupa'ya gitti ve Tancred'i Antakya'da naip olarak bıraktı. Yeni naip, kaybedilen kaleleri ve surla tahkim edilmiş kasabaları sabırla kurtarmaya başladı.

1105 yılınan baharının ortasında, Antakya'nın 40 kilometre (25 mi) doğu-kuzeydoğusunda yer alan Artah sakinleri Antakya'nın garnizonunu kaleden kovmuş ve Suriye Selçuklu meliki Rıdvan ile ittifak yapmış olabilirler veya kaleye yaklaşması üzerine ona teslim olmuş olabilirler.[2] Artah, Antakya'nın doğusunda son Haçlı kalesiydi ve kaybı Müslüman güçlerinin şehri doğrudan tehdit etmesine neden olabilirdi.[2] Bu noktadan sonra Rıdvan'ın Artah'a garnizon koyup koymadığı belli değildir.[2]

1,000 süvari ve 9,000 piyadeyle, Tancred Artah Kalesi'ni kuşattı.[3] Rıdvan topladığı 7.000 piyade ve bilinmeyen sayıda süvari ile operasyona müdahale etmeye çalıştı.[3] Müslüman piyadelerin 3.000'i cihat gönüllüsüdür.[3] Tancred muharebeye girdi ve Halep ordusunu yendi.[3] Latin prensin "sahayı ustaca kullanımı" ile kazandığı sanılmaktadır.[4] Franks, "sahte bir geri çekilme hilesi" kullanarak taktiksel bir avantaj elde etmiş olabilirler.[5] Müslüman piyade, Haçlı geri çekilmesinden sonra Haçlı kampına girdi ve daha sonra Haçlılar tarafından şaşırtılıp ve öldürüldüler, az sayıda kişi kaçabildi.[6]

Birçoğu Tancred'in kuvvetleri tarafından öldürülmesine rağmen, Tancred, yerel Müslümanların Cizr ve Loulon bölgelerine kaçışını hızlandırarak Prensliğin doğu sınır bölgelerindeki kontrolünü pekiştirmeye devam etti.[2] Zaferinden sonra Tancred, Orontes'in doğusundaki fetihlerini sadece zayıf bir direnişle genişletti. Kuzey Suriye'deki sonraki savaşlar 1111'de Şayzar Muharebesi ve 1115'de Sarmin Muharebesi'dir.

Özel

Genel