Büyük Menderes Muharebesi

Kral VII. Louis'in komutasındaki Fransız ordusu, Avrupa ve Küçük Asya üzerinden Kudüs'e ulaşmak üzere ilerliyordu. Ordu, Küçük Asya kıyıları boyunca yürümeye karar verdi, çünkü Almanya İmparatoru III. Konrad ve ordusunun Dorileon'daki yenilgisi, iç taraftan yürüyüşün çok tehlikeli olduğunu açıkça ortaya koymuştu. Aralık 1147'de, ordu Büyük Menderes Vadisi'ni geçerek büyük bir liman olan Adalya'ya ulaşmak üzere yürüyüşe geçti. Yürüyüşe katılan Eudes de Deuil, Menderes Vadisi'nin güvenilmez olduğunu açıkça belirtmiştir.[1] Dağ kayalıkları ve yamaçları Türklerin Haçlıları sürekli olarak yıldırım baskınlarıyla taciz etmelerine izin verdi.

Haçlılar en son nehri geçmeye çalışırken Türkler özellikle ağır bir pusu başlattı. Her zamanki saldırı taktiklerini kullandılar ve sonra düşman yeniden toplanıp karşı saldırı yapmadan önce hızla geri çekildiler.[2] Bununla birlikte, bu vesileyle, Louis en güçlü şövalyelerini ön, yan ve arka tarafa yerleştirmiş böylece Türkler onlara çok fazla zarar vermeden bu zorlu birliklerin müdahale etmelerini sağlamıştı.[1] Türklerin çoğu hızlı atlarıyla dağlara geri kaçmalarına rağmen[1] ağır kayıplar verdiler.[3] Daha sonra yazan Surlu Vilyam'a göre Haçlılar ayrıca akıncıların çoğunu da yakalamayı başardılar.[4] Ne Vilyam ne de Eudes Haçlıların kayıplarından bahsetmemelerine rağmen kayıpların az olduğunu kabul edebiliriz çünkü bir tek önemli soylu Milo de Nogent öldürüldü. Bilinmeyen beyaz örtülü bir şövalyenin savunmaya komuta ettiği söylentisi, savaştan sonra Haçlılar arasında popülerlik kazandı.[3]

Bu zafer, Türk saldırılarını durdurmak için yeterli olmadı. Menderes Savaşı'ndan sadece günler sonra Fransız ordusu Honaz Dağı'nda ağır bir yenilgiye uğradı. Bununla birlikte, tarihçi Jonathon Phillips, İkinci Haçlı Seferi'nin başarısızlığını tam olarak anlamaya yardımcı olduğu için, Menderes Savaşı'nın önemli olduğunu söyler. Bu çatışmanın, Haçlı Seferi'nin başarısızlığının, Haçlıların durumunun göründüğü gibi düşük savaş yeteneklerinden kaynaklanmadığını gösterdiğini söyler.[5]