Artah

Artah (Arapça: أرتاح; günümüzde Reyhanlı)[1][2] Antakya'nın 40 kilometre (25 mi) doğu-kuzeydoğusunda, Antakya'dan Halep'e devam eden Roma yolu üzerindeki Demir Köprü'nün doğusunda yer alan bir ortaçağ kasabası ve kalesiydi.

Birinci Haçlı Seferi sırasında, Artah dahil önemli bazı kalelerin ele geçirilmesi Haçlıların Antakya Kuşatması anahtar öneme sahipti. Raoul de Caen, Gesta Tancredi adlı çalışmasında Artah'ı "Antakya'nın kalkanı" olarak tarif eder, Godefroy de Bouillon, Artah düşman elindeyken Antakya'ya saldıramayacağını biliyordu. Marata'dan, Flandre Kontu II. Robert yönetimindeki bir müfreze, Artah'ı ele geçirmek için Ekim 1098'de güneybatıya gitti. Robert'ın gücü 1000 silahlı adamdı. Görevleri, orada bulunan İslami garnizonu yenen Ermeni Hristiyan nüfusa yardım etmekti.

Antakya'nın ele geçirilmesinden sonra, savaşın çoğunu yöneten I. Boemondo, Bizans İmparatorluğu ile olan ihtilafının altını çizen ve Yunan Ortodoks Antakya Kilisesi ile Latin Kilisesi arasında bir bölünmeye neden olan harekette bulundu. Antakya'nın Doğu Ortodoks Patriği V. İoannis, kovuldu ve Katolik hükümdarı yakın zamanda Artah Piskoposu olarak atanan Bernard'ı onun yerine atadı.

Haçlı seferleri sırasında, Artah'da iki büyük muharebe gerçekleşmiştir. İlk muharebe 1105 yılında Tancred ile Suriye Selçuklu meliki Rıdvan arasında gerçekleşti ve Haçlıların zaferi ile sonuçlandı. İkincisi ya da Harim Muharebesi 1164 yılında gerçekleşti ve Latinler Nûreddin Mahmud Zengî karşısında ağır bir mağlubiyet aldılar.