Antilop

Antilop kelimesi Türkçeye Fransızcada ceylan anlamına gelen antilope kelimesinden alıntıdır.[1] Bu sözcük Eski Fransızcada antelop olarak var olmuş ve aslen Orta Çağ Latincesinde yer alan ant(h)alopus kelimesinden evrilmiştir. Latince kelime ise Bizans Yunancasında efsanevi bir hayvana atıfta bulunan anthólops kelimesinden türetilmiştir.[2] Hayvan ile ilgili efsaneyi ilk kaydetmiş Antakyalı Eustathius (ö. y. 330'lar), yaratığı Fırat Nehri civarında musallat olan, çok vahşi, yakalaması zor ve ağaçları kesebilen testere benzeri boynuzlara sahip olarak tanımlamıştır.[3]

En büyük antilop türü olan dev boğa antilobu (Taurotragus derbianus), 2 metrelik omuz yüksekliğine ve 700 kg ağırlığa sahiptir. Ondan sonraki en büyükleri ise demirkır antilop (Hippotragus equinus), büyük kudu (Tragelaphus strepsiceros) ve dağ nyalasıdır (Tragelaphus buxtoni). En küçük antilop türü olan kral antilop (Neotragus pygmeaus) ise 25 cm uzunluğa ve neredeyse 2 ila 3 kg ağırlığa sahiptir. Ondan sonraki en küçükleri olan dikdikler (Madoqua cinsi) ise biraz daha iricedir.

Sayga

Kara antilop

Antilop türlerinin çoğu yaşamak için açık ve geniş otlakalanları tercih etmiştir. Örneğin sayga (Saiga tatarica) ve çiru (Pantholops hodgsoni) Orta Asya'nın soğuk ve kuru bozkırlarında yaşamayı seçmiştir. Hindistan'ın ovalarında yaşayan Kara antiloplar (Antelope cervicapra) genellikle 1 erkeğin yönettiği küçük sürüler halinde yaşarlar. Orikslerin (Oryx cinsi) 3 türü de çöllerde ve yağış almayan otlaklarda yaşarlar. Addaks (Addax nasomaculatus) ise yalnızca Sahra Çölü'nün kuzeyinde yaşar. Dev samur antilobu (Hippotragus niger varani) ise tükenmenin eşiğine gelmiştir. İmpala (Aepyceros melampus) ve keseliceylan (Antidorcas marsupialis) ise bir sıçrayışta yerden üç metre havalanıp 15 metre öteye sıçramalarıyla ünlüdür.

Gerenuk (Litoceranus walleri) Afrika'nın kuzeydoğusundaki çalılıklarda yaşar. Oralarda geniş otlaklar olmadığından arka ayaklarına kalkıp ağaçların en alt dallarına ulaşabilirler. Güney Afrika'daki çalılarda yaşayan suni (Neotragus moschatus) ise çalılarla beslenir ve hemen mehen hiç su içmez. Çizgili gnu (Connochaetes taurinus) Doğu ve Güneydoğu Afrika'daki çayırlarda hala çok yaygındır. Ak-kuyruklu gnu (Connochaetes gnou) ise sadece birkaç koruma alanında bulunmaktadır. Kaya antilobu (Oerotragus oerotragus) Güney Afrika'nın sarp dağlarında yaşar ve uçurumları uçarcasına aşarak bir taştan diğerine ustalıkla sıçrar. Boz duiker (Sylvicapra grimmia) ekvatorun yakınlarındaki tepelerinden kar eksik olmayan dağların yüksek kesimlerinde sık çalılıklar arasında yaşar.

Kob (Kobus kob), Leçve (Kobus lechve) ve su antilobu (Kobus ellipsiprymnus) suya yakın yerlerde yaşamayı severler. Bu üç türün erkekleri 2,5 km'lik bir alanı bütün yabancılara karşı korurlar. Sitatunga (Tragelaphus spekei) neredeyse tüm zamanını suda geçirir. Ormanlarda yaşayan bongo sırtındaki beyaz çizgileri sayesinde orman zenininde kolayca gizlenir. Orta Afrika ormanlarındaki en yaygın antilop türü olan duikerler (Cephalopus cinsi) yere düşmüş meyvelerle beslenir.