Ali Haydar Kaytan

Ali Haydar Kaytan, (d. 1952; Tunceli), Kürdistan İşçi Partisinin (PKK) kurucu kadrosunda yer alan Kürdistan Topluluklar Birliği (KCK) Yürütme Konseyi üyesi.[1][2]

Ali Haydar Kaytan
Doğum 1952 (68-69 yaşında)
Tunceli
Diğer isim(ler)i Fuat

Hakkında

Tunceli doğumlu olan Kaytan, 12 Eylül Darbesinden sonra yurt dışına kaçtı ve PKK'nın Kuzey Irak'taki eğitim kamplarından birinin komutanlığını üstlendi.[3] Ardından PKK'nın merkez komitesine seçildi. Örgüt kararıyla evlendiği "Seher" kod adlı Cemile Merkit, Mayıs 1982'de Bekaa Vadisi'nde öldürüldü.[4][5] Abdullah Öcalan tarafından hakkında iki kez örgüt içi adli soruşturma başlatıldı.[6] Kaytan, bunun üzerine bir özeleştiri yazdıktan sonra örgüt temsilcisi olarak Avrupa'ya gönderildi.[7] 1988'de Batı Almanya'da tutuklandı.[8] 1994'te serbest bırakıldıktan sonra örgütün lider kadrosuna yeniden alındı.[9][10]

Günümüzde KCK Yürütme Konseyi üyesidir.

28 Ekim 2015'ten beri, Türkiye Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığı tarafından yayımlanan "en çok aranan teröristler" listesinin kırmızı kategorisinde yer almaktadır.[11][12] Bakanlık kendisini yakalayan veya yakalanması ile sonuçlanacak bilgi paylaşan kişi veya kişilere 10 milyon lira'ya kadar para ödülü vereceğini duyurdu. [13]

Kaynakça
  1. "PKK kurucusu Kaytan: Serdar Ortaç'ı anlıyorum". radikal.com.tr. 6 Nisan 2013. 1 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2016.
  2. "52 PKK'lı için kırmızı bülten!". radikal.com.tr. 24 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2016.
  3. Değirmenci, Aslan (15 Temmuz 2013). "Çözümsüzler panikledi". Milat. Erişim tarihi: 12 Haziran 2017.
  4. Cürükkaya, Selim (2016). Susmak Ölmektir!. epubli. ISBN 9783741843549. Erişim tarihi: 12 Haziran 2017.
  5. PKK’nın derin infazları KCK mahkemelerinde 22 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Aksiyon (3 Ocak 2011). 8 Ağustos 2012 tarihinde erişildi.
  6. Yukuş, Ahmet (15 Ocak 2013). "PKK'nın kuruluş kadrosu dağıldı". Haberturk.com. 30 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2017.
  7. Cagaptay, S. (2007). Can the PKK Renounce Violence? 1 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., (İngilizce) Middle East Quarterly, 45-52.
  8. Gollasch, D. (2005). Der Kampf der PKK in der Türkei.
  9. Jongerden, J., & Akkaya, A. H. (2012). The Kurdistan Workers Party and a New Left in Turkey: Analysis of the revolutionary movement in Turkey through the PKK’s memorial text on Haki Karer. European Journal of Turkish Studies. Social Sciences on Contemporary Turkey, (14).
  10. Jongerden, J. P. (2008). Aliza Marcus, Blood and Belief, the PKK and the Kurdish Fight for Independence & Ali Kemal Ozcan, Turkey's Kurds, a Theoretical Analysis of the PKK and Abdulah Ocalan. CEU Political Science Journal, 3(1), 127-132.
  11. "Arananlar: Kırmızı Liste". Türkiye Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığı. 13 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2016.
  12. "İçişleri Bakanlığı "aranan teröristler"in listesini yayınladı". NTV.com.tr. Anadolu Ajansı. 28 Ekim 2015. 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2016.
  13. "Ödül Miktarında Değişiklik". Türkiye Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığı. 15 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2021.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.