Aldo Rossi

Aldo Rossi, İtalya’nın Milano şehrinde 3 Mayıs 1931 tarihinde dünyaya geldi. 1949 yılında Milano Politeknik Üniversitesi’ne mimarlık eğitim almak için giren Aldo Rossi, 1959 yılında mezun oldu. Bu süre içinde 1955 yılından beri Casabelle dergisine de yazılar yazmaya başladı. Aynı dergide 1959 ile 1964 yılları arasında editörlük yaptı.

1960'lı yıllardaki ilk çalışmalari genelde teorik olan Aldo Rossi’nin en çok etkilendiği tasarımcılar 1920'li yıllardaki Modernizm akımının İtalya’daki öncülerinden Giuseppe Terragni, klasik tasarımları ile tanınmış Viyanalı mimar Adolf Loos ve ressam Giorgio de Chirico en başta gelmektedir. stalinist mimarlığı incelemek için Sovyetler Birliği’ne yaptığı ziyarette edindiği izlenimler de mimarlık kariyerinin gelişimini etkilemiştir.

Bonnefanten Müzesi, Maastricht, Hollanda (1990 - 1994)

[1]

Aldo Rossi yazılarında, mevcut mimarların şehirleri anlamak için gayret göstermediğinden yakınır. Ayrıca şehirlere bir zaman dilim içinde inşa edilmiş yapılar olarak değer verilmesi ve üzerinde çalışılması gerektiğini söyler. Bu bağlamda şehirlerin geçmişlerini hatırladıklarını (collective memory) ve bizlerin bu anıları şehrin çeşitli bölgelerinde anıtlar dikmekle andığını ve bu anıtların şehre bir dayanak sağladığını da belirtir.

Aldo Rossi, La Tendenza olarak bilinen Neo-Rasyonel Hareketin kurucuları arasında sayılır. Dönemindeki Avrupa Mimarlığı’na olan katkıları Robert Venturi’nin ABD’deki mimarlık arenasında yaptığı katkılara benzerlik gösterir. Mimarlık eleştirmeni Charles Jencks, Aldo Rossi ve Robert Venturi’yi Postmodern mimarlığın en önemli iki temsilcisi olarak nitelendirir. Ancak Aldo Rossi’nin çalışmalarındaki Avrupa Urbanizm ve Modernizm etkileri Postmodern akım ile çelişmektedir.

Aldo Rossi’nin yayınladığı eserler ve teorileri özellikle 1970'li ve 80'li yıllarda oldukça popülerlik kazandı. Yayınladığı bu eserlerin en önemlilerinin başıda Şehrin Mimarisi (L'architettura della città, 1966) ve Bilimsel Bir Otobiyografi (Autobiografia scientifica, 1981) gelmektedir.

1990 yılında mimarlık alanındaki en prestijli ödüllerden birisi olan Pritzker Mimarlık Ödülü’nü kazandı. Mimarlık eleştirmeni ve Pritzker Mimarlık Ödülü juri üyesi Ada Louise Huxtable, Aldo Rossi hakkında “mimar olmuş bir şair” tanımını yaptı,

Aldo Rossi 4 Eylül 1997 tarihinde, İtalya’nın Milano şehrinde geçirdiği bir trafik kazası sonucu, hayata gözlerini yummuştur.

• 1968 - 1974: Gallaratese Quarter, Milano, İtalya (Carlo Aymonino ile birlikte)
• 1971: San Cataldo Mezarlığı, Modena, İtalya
• 1981: Carlo Felice Tiyatrosu, Cenova, İtalya
• 1982 - 1988: Centro direzionale, Perugia, İtalya
• 1986 - 1989: Palazzo Hoteli, Fukuoka, Japonya
• 1990 - 1994: Bonnefanten Müzesi, Maastricht, Hollanda
• 1994 - 1998: Quartier Schützenstrasse, Berlin, Almanya

• 1979 Venedik Bienali: 250 kişinin oturabileceği bir oturma bölgesi (Teatro del Mondo) tasarladı
• 1984 Venedik Bienali: (Sergi mekanının girişindeki bir kemer tasarladı)

• 1990: Pritzker Mimarlık Ödülü

• Alberto Ferlenga, Aldo Rossi. Opera completa (1993–1996), Electa, 1996 (İngilizce)
• G. Leoni (a cura di), Costruire sul costruito, intervista a Aldo Rossi, "Area" n.32, maggio/giugno 997, pp. 44–47 (İtalyanca)
• Giovanni Polazzi, Aldo Rossi Associati - Area ex mattatoio, in "Area" n. 46, sett/ott 1999, pp. 106–110 (İtalyanca)
• Nicola Berlucchi, Aldo Rossi: ricostruzione del teatro La Fenice, in "Area" n. 51 luglio-agosto 2000 (İtalyanca)
• Panayotis Mario Pàgalos, "The significance of time in contemporary architecture. Technical and poetic time: the case of Aldo Rossi", Doktora Tezi, Patras Üniversitesi, Yunanistan, 2008 (İngilizce)