Abdullah Baştürk

Yalova'nın Güney Köyünde doğdu.Ortaokulu maddi güçlükler nedeniyle yarıda bıraktı, işçiliğe başladı.Çeşitli işlerde çalıştıktan sonra 1950'de askere gitti. Dönünce sıhhi tesisatçılığa başladı. 1955 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi Fen İşlerinde sıhhi tesisatçı olarak çalışmaya başladı.

1961 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi Fen İşleri Sendikasına üye oldu ve ilk genel kurulunda genel sekreterliğe seçildi. Bu sendikanın adı daha sonra İstanbul Belediye İşçileri Sendikası olarak değiştirildi. Baştürk'ün genel sekreteri olduğu sendika 1962'de milli tipe dönüştürüldü; adı Türkiye Genel Hizmetler İşçileri (Genel-İş) Sendikası olarak değiştirildi. Genel-İş'in kurucuları arasında olan Baştürk, Kasım 1962'de yapılan genel kurulda Genel-İş'in genel başkanlığına, 1964'te Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu Yönetim Kurulu üyeliğine seçildi.

1963 yılında Bursa belediye işçileri onun önderliğinde 274 ve 275 sayılı yasaların çıkmasından sonraki ilk yasal grevi yaptılar. 1966'da Yalınayakların Yürüyüşü olarak da anılan Çorum Belediyesi Temizlik İşçileri Yürüyüşü ve 1967'de Manisa Belediyesi işçilerinin grevi ve Anayasa Yürüşüne önderlik etti.

1969'da Yozgat Milletvekilliği'ne seçildi. 1971 yılında Kızılcahamamda toplanan Türk İş Yönetim Kuruluna Petrol İş, Deniz Ulaş İş, Yol İş genel başkanları ile birlikte dörtler raporunu sundu, Türk-İş yönetimini eleştirdi. Bu rapor daha sonra yeni katılımlarla 12'ler ve 24'ler Raporu adını aldı ve Türk İşçi Hareketi için Sosyal Demokrat Düzen Raporu'na dönüştü. Baştürk, 1973 seçimlerinde CHP'den İstanbul Milletvekilliği'ne seçildi.

Sendikanın 1976 Haziranında Türk-İş üyeliğinden ayrılması ve DİSK'e katılması kararı almasına öncülük etti. Aralık 1977'de yapılan DİSK 6. Genel Kurulunda DİSK Genel Başkanlığı'na ve PSI yönetim kurulu üyeliğine seçildi. 1979 ve 1980 1 Mayıs kutlamaları nedeniyle iki kez tutuklandı.

12 Eylül 1980 askeri darbesinin ilk saatlerinde gözaltına alındı, daha sonra tutuklandı ve 4 yılı aşkın bir süre cezaevinde kaldı. DİSK davasında "Anayasal düzeni yıkmaya teşebbüs" ettiği iddiasıyla TCK’nin 146. maddesinden idam talebiyle yargılandı ve beraat etti.Kimilerine göre proletarya ihtilali yoluyla sosyalist devlet kurmak iddiasıyla yargılandı.

Bu arada 1987'de İstanbul Milletvekili seçildi. 1991 yılında mahkeme kararıyla yeniden faaliyete başlayan DİSK'in başına geçti.

Abdullah Baştürk , uluslararası düzeyde de ağırlığı olan bir sendika lideri olarak tanındı. DİSK, 1985'te ETUC üyeliğine kabul edilince, ETUC Yönetim Kurulu Üyeliği'ne seçildi. Bu görevi ölünceye kadar sürdü. 1987 yılı sonunda, daha önce bir kez Nelson Mandela'ya verilen İsveç Sendikal Hareketi Özgürlük Ödülü verildi.[1] DİSK Davası'nda yapmış olduğu savunma 1986'da Türkiye'de Sendikacılık yargılanıyor: Abdullah Baştürk'ün Savunması adıyla yayımlandı ve 1987'de PSI tarafından İngilizce olarak[2] basıldı.

7 Aralık 1991'de DİSK'in 8. Genel Kurulu'nu hazırlamak üzere DİSK Tüzük Genel Kurulu'nu topladı. Sendikaların mal varlıklarının yeniden geri alınması çalışmalarını yaparken beyin kanaması geçirdi ve 21 Aralık 1991 günü öldü.

Abdullah Baştürk anısına, Baştürk ailesi, Edebiyatçılar Derneği ve DİSK/Genel-İş Sendikasıyla birlikte beşincisi düzenlenen yarışmaya geçen yıl 91 öykücü 132 öyküyle katılmış, yarışmada birinciliğe tersanelerdeki çalışma koşulları, ilgisizlik ve duyarsızlığı anlatan Gemilerde Zalim Var adlı öyküsüyle Mehmet Atilla değer görülmüştü.

• Yargı Önünde Savunma, Çağdaş Yayınları, 1986

• Abdi İpekçi,DİSK Genel Başkanı Abdullah Baştürk ile söyleşi, DİSK Yayınları, 1978

• Abdullah Baştürk'ün Yaşamı
• Abdullah Baştürk ile ilgili yazılar2 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Abdullah Baştürk ile ilgili yazılar