İspanyol milliyetçiliği

İspanyol milliyetçiliği, İspanyolların bir millet olduklarını savunan ve kültürel birlikteliği amaçlayan milliyetçiliktir. Genel anlamda siyasal ve toplumsal hareketler ile İspanyol kültürüne, diline ve tarihine karşı bir sevgiden esinlenerek oluşmuştur. İspanyol milliyetçileri sık sık İspanya içindeki Bask ve Katalan milliyetçiliği gibi diğer milliyetçi hareketleri reddederler.

Aragon Kralı II. Fernando ve I. Kastilyalı Isabella'nın İspanyol monarşisinin nişanı. İspanya'nın resmi olarak birleşimini temsil eder.[1]

Genellikle Kastilya tabanlı kültürün düşünce sistemine yakından bağlı olmuştur. Kastilya dili İspanyolca haline gelmiştir. İspanyol milliyetçiliğinin kökenlerinin Reconquista ile, Katolik ordularının Granada’da Müslüman işgalcilere karşı 1492 yılında elde ettiği zaferle başladığı düşünülür. Bu durum Katolik İspanyollar arasında vatansever duyguların oluşumuna yol açmıştır. İspanyol milliyetçiliği, Kastilya yönetimindeki İspanyol monarşisinin devlet kurma sürecine bağlı olarak gelişmiştir.

Kaynakça
  1. Wendy Parkins. Fashioning the Body Politic: Dress, Gender, Citizenship. Oxford, England, UK; New York, New York, USA: Berg, 2002. Pp. 178
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.