Ölüm yürüyüşü

Ölüm yürüyüşü etnik grupları veya savaş mahkûmlarını uzun bir zaman zarfında kilometrelerce yürüterek imha etme tekniğidir. Yürüyenlere çok az yemek ve su verilebilir ya da hiç verilmeyebilir. Bu şekilde açlıktan, susuzluktan veya genellikle yorgunluktan zayıf düşerek ölmeleri sağlanır. Daha fazla yürümeyi reddedenler, dinlenmek için duranlar ve bayılanlar idam edilir veya işkence görür.

Arap köleciler, esirlerini Tanzanya ve Mozambik'te bulunan Ruvuma ırmağı boyunca yürütüyor.

Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında bu yolla çok sayıda kişi öldürülmüştür.

Dördüncü Cenevre Sözleşmesi'nde savaş suçu olarak tanımlanmıştır.[1]