Yedisu bölgesi
Yedisu bölgesi, (Rusça: Семиречье, Semiretschje, Kazakca: Жетысу, Jetisu, Kırgızca: Джети-суу, Dscheti-suu Türkçe anlamı Yedi Nehirler) Orta Asya'da günümüzde Kazakistan'nın güney-doğu parçası olan bir bölgedir. İsmini, İli, Karatal, Bien, Aksu, Lepsi, Baskan ve Sarkand gibi yedi ana nehirlerden almıştır.
Siyasi olarak Yedisu bölgesi (Yedi Nehirler' -Havzası) günümüzde büyük bir bölümü Kazakistan'da Almatı Eyaleti içinde, güney ve güneydoğusundaki kenar bölgeleri de Kırgızistan ile Çin'nin Sincan Uygur Özerk Bölgesindedir.
Bazı araştırmacılara göre Türk Dili'nin en eski ve değerli sözlüklerinden Divânu Lügati't-Türk'te ki; Talas, Uluğ Talas, Kumi Talas, İkki Öküz, İnçkend ve Yafınç gibi Orta Çağ yerleşim yerleri Yedisu bölgesindedir. Balkaş Gölü'nün alçak güney kıyıları (Taukum, Sarı-ischikotrau, Ljukkum) gibi Kum Çöllerine bağlanır, Çöl bitki örtüsü ile kaplı batı Yedisu bölgesi yalnız kış otlağı olarak, suyu bol olan kuzeybatı İli bölgesi de sulanabilir tarla ve bahçe olarak yerel insanlar tarafından kullanılır.
İklim
Yedisu bölgesinde iklim tamamen karasaldır. Balkaş bozkırlarında kış çok soğuktur; göl her yıl donar ve termometre - 11 °C kadar düşer. Ala-kul bozkırlarında devamlı karlı rüzgâr eser. Kış ile İlkbahar arası hava çok tutarsızdır ve kırlar çarçabuk bitki örtüsü ile kaplanır, fakat çok geçmeden kavurucu güneşten kururlar.
Yıllık ortalama yağış 629 mm bulur; Temmuz ayında ortalama sıcaklık 22,3 °C ve Ocak ayında -8 °C'dir. En yüksek sıcaklık 42 °C, en düşük sıcaklık −34 °C ve yıllık ortalama sıcaklık 7,6 °C'dir.
Nüfus
1906 yılında tahmin edilen nüfusu 1,080,700'dür. Nüfusun %76'sı Kazaklar, %14'ü Ruslar ve %5,7 Tarançi (Uygurlar)'dan oluşur.
