Winston W. Royce

Winston Walker Royce (15 Ağustos 1929 - 7 Haziran 1995), Austin, Teksas'taki Lockheed Yazılım Teknoloji Merkezi'nde yöneticilik yapmış olan Amerikalı bir bilgisayar bilimcisiydi.

Royce'un 10 Ağustos 1990'da yaptığı bir konuşmadan

Biyografi

1929'da doğan Royce, Kaliforniya Teknoloji Enstitüsüne girdi ve burada fizik dalında lisans, havacılık mühendisliğinde yüksek lisans derecesini ve 1959'da Julian David Cole [1] yönetiminde havacılık mühendisliği alanında doktora derecesini aldı.

Royce, kariyerine California Teknoloji Enstitüsü'nde Yardımcı Doçent olarak başlamıştı. 1961'de TRW'nin havacılık bölümünde proje yöneticisi olarak başladı. İlk projesi, uzay aracı için bir görev planlama ve yörünge seçme sisteminin tasarımıyla ilgiliydi. Sonraki yıllarda çeşitli büyük ve karmaşık yazılım sistemlerinin araştırma ve geliştirmesine dahil oldu ve yazılım projesinin yönetimini iyileştirmek için yeni metodolojiler geliştirmeye başladı.[2] 1970 yılında, şu anda şelale, yinelemeli ve çevik olarak bildiğimiz şeyler de dahil olmak üzere çeşitli proje yönetimi modellerini sunduğu " Büyük yazılım sistemlerinin gelişimini yönetmek " adlı etkili makalesini yayınladı.[3] 1985 yılında AIAA Bilgi Sistemleri Ödülü'nü aldı.[4] 1980'lerde Austin, Texas'taki Lockheed Yazılım Teknoloji Merkezi'nde direktörlük yaptı. 1994 yılında emekli oldu ve ertesi yıl Virginia, Clifton'daki evinde öldü.[5]

En büyük oğlu, IBM'in Rational bölümünün Baş Yazılım Ekonomisti ve "Software Project Management, A Unified Framework" yazarı ve IBM Rational Unified Process'in doğasında bulunan yönetim felsefesine başlıca katkıda bulunan Walker Royce'dur.[6]

Eserleri

Büyük yazılım sistemlerinin gelişimini yönetmek

Yazılım geliştirme için Şelale modeli yanlışlıkla Royce'a atfedilir. Barry Boehm 1987'de şunları yazdı:

Royce'un 1970 tarihli makalesi, genellikle yazılım sürecinin aşamalı "şelale" modelini tanımlayan makale olarak kabul edilir. Ancak, hem önceki Benington ve Hosier makalelerinin şelale modeline iyi yaklaşımları olduğunu hem de Royce'un makalesinin şelale modeliyle uyumlu temel bir adım olarak prototip oluşturmayı zaten içerdiğini görmek şaşırtıcı. [7]

Aslında Royce, büyük yazılım sistemlerinin geliştirilmesi daha kapsamlı bir yaklaşım gerektirse de, tek geçişli sıralı bir yaklaşımda doğal bir risk olduğunu gösterdi. Yinelemeli bir yaklaşım önerdi ve projelerin bundan en az iki kez geçmesi gerektiğini savundu.

Royce, 1970 tarihli makalesine 'Büyük yazılım sistemlerinin gelişimini yönetmek' adlı makalesine fikirlerinin kökeni hakkında bir açıklama yaparak başladı:

Büyük yazılım geliştirmelerini yönetme konusundaki kişisel görüşlerimi anlatacağım. Son dokuz yılda, çoğunlukla uzay aracı görev planlaması, komuta etme ve uçuş sonrası analiz için yazılım paketlerinin geliştirilmesiyle ilgili çeşitli görevler aldım. Bu görevlerde, operasyonel duruma, zamanında ve maliyet dahilinde ulaşma konusunda farklı başarı dereceleri deneyimledim. Deneyimlerimden dolayı ön yargılı hale geldim ve bu ön yargıların bazılarını bu sunumda anlatacağım. [3]

Royce, boyut veya karmaşıklıktan bağımsız olarak bilgisayar programlarının geliştirilmesinin iki geliştirme aşamasına ayrılabileceğini belirlemişti: Analiz ve Kodlama. Küçük yazılım geliştirme projeleri için bu iki adım yeterliydi, ancak daha büyük yazılım sistemlerinin geliştirilmesi için yeterli değildi. Bunlar, gelişime yinelemeli bir karakter kazandıran birçok ek adım gerektirir.[3]

Yayınlar

Royce birkaç kitap ve makale yayınladı.[8]

Kitaplar:

  • 1959. Transonic flow over a non-lifting, slender body of revolution. Pasadena : California Teknoloji Enstitüsü, 1959.
  • 1997. Yazılım Mühendisliği Proje Yönetimi. 2. Baskı. R. Thayer ve Ed Yourdon ile.

Makalelerinden bazıları:

  • 1970. " Büyük Yazılım Sistemlerinin Gelişimini Yönetmek 2 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", IEEE WESCON 26 (Ağustos) Bildirileri : 1–9.
  • 1989. "Lockheed'in Yazılım Teknoloji Merkezi". İçinde: Modern yazılım mühendisliği, temeller ve güncel bakış açıları. Peter A. Ng (ed. ). Van Nostrand Reinhold Co. s.   561–578.
  • 1991. "Güncel problemler." İçinde: Havacılık ve Uzay Yazılım Mühendisliği, Christine Anderson ve Merlin Dorfman tarafından düzenlenmiş, 5-15. Washington, DC: Amerikan Havacılık ve Uzay Bilimleri Enstitüsü.
  • 1991. "Yazılım Mimarisi: Entegrasyon Süreç ve Teknoloji", Walker Royce ile TRW Quest, cilt. 14, hayır. 1, s.   2–15.
  • 1992. " Durum Raporu: Bilgisayar Destekli Prototipleme 17 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ". Walker Royce ile. İçinde: IEEE Yazılımı Cilt 9 (6): s.   77–81

Kaynakça
  1. Christine Anderson, Merlin Dorfman (1991) Aerospace software engineering: a collection of concepts
  2. Ellis Horowitz (1975) Practical strategies for developing large software systems. p. xii
  3. Winston W. Royce (1970). "Managing the Development of Large Software Systems" 15 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in: Technical Papers of Western Electronic Show and Convention (WesCon) August 25–28, 1970, Los Angeles, USA.
  4. "Arşivlenmiş kopya". 28 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2020.
  5. Alan M. Davis, "Tracing: A Simple Necessity Neglected," in: IEEE Software, vol. 12, no. 5, pp. 6–7, Sept., 1995
  6. Meet our thought leaders 5 Temmuz 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at IBM Rational. Retrieved October 27, 2008.
  7. Barry W. Boehm (1987). "Software Process Management: Lessons Learned from History" in ICSE '87 Proceedings of the 9th international conference on Software Engineering pp 296-298
  8. Royce Winston 10 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. and W. W. Royce 10 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. List of publications from the DBLP Bibliography Server.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.