Tabiin
Tâbiîn (Arapça: تَابِعُونْ ; tâbiûn / tâbi olanlar), Sahabeleri görmüş ve onlarla bir şekilde irtibat kurmuş olan Müslümanlara verilen bir İslâm dinî terimidir. Bu kavramdan hareketle Tabiinleri görmüş ve onlarla irtibat kurmuş Müslümanlara da Tebeut tabiin denir.
Tâbiîn listesi
Tâbiînlerden ilk olarak Hicrî 30 yılında Zeyd bin Mamar bin Zeyd, en son da H.S. 180 yılında Halef bin Halife ölmüştür. Çoğu tabiin, Sahabe'den kalan İslâmî âdetleri sonraki Müslümanlara iletmeyi görev bilirlerdi.[1]
- Abdullah bin Emir
- Abdullah ibn Muhammed bin el-Hânifîyye
- Ahnef bin Kays[2]
- Atâ bin Ebu Rebah (ö. H.S. 106)[2]
- Ebu Müslim el-Havlânî
- Elkame bin Keys el-Nehey
- Hammam bin Münebbih
- Hasan ibn Muhammed bin el-Hânifîyye (ö. H.S. 100)
- Hasan-ı Basrî (H.S. 130-180)
- İbni Curay
- İbni Şihab el-Zührî (ö. H.S. 124)[2]
- El-Kassım bin Muhammed bin Ebu Bekr as-Sıddık (ö. H.S. 108)
- Mesrûk bin el-Ecdâ (ö. H.S. 103)[2]
- Muhammed ibn Ebu Bekir
- Mücâhid ibn-i Cebr
- Said bin el-Müseyyeb (ö. H.S. 93)[2]
- Ubeydullah bin Abdullah (ö. H.S. 98)[2]
- Urve bin el-Zübeyr (ö. H.S. 94)[2]
- Zeyd bin Ali (ö. H.S. 122)
- Zeynelâbidîn (H.S. 38 - ö. 95)
Kaynakça
- Siddiqi, Muhammad (1993). Hadith Literature. Oxford: The Islamic Texts Society. s. 29. ISBN 0946621381.
- Ahnaf ibn Qais
Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.