Senkron darbesi

Senkron darbesi analog televizyon yayıncılığında görüntünün ekrana oturmasını sağlayan yardımcı bir sinyaldir.

Osilaskopta karartma eşiği (yatay senkron ve burst)

Televizyon yayıncılığında görüntü soldan sağa ve yukarıdan aşağı taranır. Bu tarama kitap okumaya benzer. Soldan sağa taranan görüntüye satır (line) adı verilir. Satır satır aşağıya doğru taranan görüntü ise alan (field) adını alır . Alıcının alanın ve satırın nerede başladığını saptaması için iki tür de yardımcı bilgi gönderilir ki, bunlara senkron adı verilir.

Televizyon stüdyosu çıkışındaki görüntü bilgisi 0.3 -1 volt arasındadır. 0.3 volt siyah, 1 volt beyaz anlamına gelir. Buna karşılık senkron tabanı 0 volttur. Yatay senkron da denilen satır senkronu iki satır arasında, düşey senkron da denilen alan senkronu ise iki alan arasındadır. Farklı yayın sistemlerinde senkron darbelerini süreleri farklı olabilirse de amaç ve yapıları aynıdır. Ülkemizde kullanılan CCIR B Sisteminde satır toplam süresi 64 ${\displaystyle \mu sn}$ olup bu sürenin 4.7 ${\displaystyle \mu sn}$ lik bölümü senkrona aittir. Buna göre senkron frekansı yani bir saniyede kendini tekrarlama sayısı 15625 Hz.dir. Alan süresi ise 20 msn. dir. İki alan arasında yarım satırda bir yayınlanan üç adet yarı süreli alan senkronu vardır. Gerek satır ve gerekse alan senkronlarının önünde ve sonrasında görüntü bilgisinin iletilmediği bir bölüm bulunur. Bu bölümler senkronla birlikte karatma eşiği adıyla anılır.[1]