Sagitta (takımyıldız)

Sagitta ya da Okçuk takımyıldızı, modern 88 takımyıldızdan biridir. Sagitta adı Latince'de ok anlamına gelmektedir. Bu takımyıldız Sagittarius (Yay) takımyıldızıyla karıştırılmamalıdır. Antik olduğu halde, 4. kadirden daha parlak yıldızı olmaması ve gökyüzündeki (Tay ve Güneyhaçı takımyıldızlarından sonra) en küçük takımyıldız olmasından ötürü önemsiz bir takımyıldızdır. Batlamyus, 1. yüzyılda listelediği 48 takımyıldız arasına (daha da küçük, yalnızca 4 derece karelik bir alanı kaplayacak şekilde) bu takımyıldızı da dahil etmiştir. Günümüzde Uluslararası Astronomi Birliği'nce belirlenmiş 88 modern takımyıldızdan biridir. Kuzey gökkürede yer alır ve gök ekvatorundan çok fazla uzakta yer almaması sebebiyle Güney Kutup Dairesi haricinde dünyanın her yerinden görülebilir.

Sagitta
büyütmek için tıklayınız
Kısaltma Sge
Tamlayan Sagittae
Simge Ok
Bahar açısı 19.8333 sa.
Yükselim 18.66°
Alan 80 derece kare
86. sırada
Ana yıldızlar 4
En parlak yıldızı γ Sge
(Kadri 3.47)
Bayer/Flamsteed
yıldızları		 19
Gezegeni olduğu
bilinen yıldızlar		 1
Parlak yıldızlar
(kadir < 3)		 0
Yakın yıldızlar 0
En yakın yıldız 15 Sge (57.7 IY)
Messier nesneleri 1
Çevreleyen
takımyıldızlar		 Vulpecula
Hercules
Aquila
Delphinus
+90° ve −70° enlemleri arasında görülebilir.
En iyi Ağustos ayında saat 21:00'de görülebilir.

Okçuk Samanyolu bölgesinde yer alır ve etrafında şu takımyıldızlar vardır (kuzeyden başlayarak saat yönünde): Tilkicik, Kahraman, Kartal ve Yunus takımyıldızları.

Dikkat çekici özellikleri

Yıldızları

Okçuk takımyıldızı bölgesindeki parlak yıldızlardan bazıları şunlardır:

  • α Sge: Ok (Arapça سهم; Sham) adı da verilen bu G1 II sınıfından, 4.37 kadir parlaklığındaki sarı ve parlak dev yıldız 610 ışık yılı uzaklıktadır. Yine 4.37 kadir parlaklığındaki β Sge ile birlikte, atlı arabalara takılan okların sivri uçlarını ya da Roma ordusunda bir dönem kullanılmış olan çift uçlu okları temsil eder.
  • γ Sge: bu soğuk dev (M0 III, 3.47 kadir) δ Sge ve ε Sge mızrağı oluşturur. Yaklaşık 170 ışık yılı mesafededir.
  • δ Sge: görsel çift olmasından şüpheleniliyor. Tek yıldız gibi görünüyor fakat M2 II ve A0 V sınıflarında bileşik tayf görüntüsü yayımlıyor. 3.82 kadir parlaklığında.
  • ε Sge: G8 III, 5.66 kadir, çoklu yıldız sistemi (4 bileşen; B bileşeni görsel)
  • η Sge: K2 III tayf sınıfında, 5.1 kadir parlaklığında ve Hyades hareketli grubuna dahil.

Derin uzay nesneleri

Tarihi

Geçmişte takımyıldız Sham olarak adlandırılmıştır; günümüzde bu isim yalnızca takımyıldızın tek bir yıldızına, α Sagittae'ye aittir. Sagitta adını Romalılar vermiştir.

Bu takımyıldız Johann Bayer'in yıldız adlandırmalarında hataya düştüğü takımyıldızlardan biridir. Hatta bu takımyıldızın en parlak yıldızı γ Sagittae'dir. Bu tarz bir yanlış adlandırma Yay takımyıldızı için de söz konusudur.

Mitoloji

Okçuk parlak yıldız içermemesine rağmen, bir oku andıran şekli Farslar, İbraniler, Yunanlar ve Romalılar gibi pek çok kültürde aynı biçimde yer bulmuştur.

Antik Yunan

Antik Yunan'da Okçuk, Herakles'in Prometheus'un her gün karaciğerini yiyen Jüpiter'in kartalını (Aquila) öldürmek için kullandığı oku temsil eder. Okçuk, Kartal'ın çok az üstünde yer alır. Başka bazı kimseler Okçuk'un, gagaları, pençeleri ve demirden kanatları olan ve Arkadya'nın bataklıklarında insan etiyle beslenen, birbirine bitişik duran Stymphalian Kuşlarına (Aquila Kartal, Cygnus Kuğu ve Lyra Akbaba) doğru Herkül'ün attığı ok olduğuna inanır ve hâlâ Herculea denen yerde onların arasında durmaktadır. Eratosten Okçuk'un, Apollo'nun Kiklopları toptan yok ettiği ok olduğunu iddia eder.

Okçuk bazılarınca bundan başka, Cupid asteroitinin (Yunan mitolojisindeki karşılığı Eros) Oku ya da Yay takımyıldızından Akrep'e atılan ok olarak kabul edilir.

Diğer varsayımlar, Okçuk'un Erboğa tarafından Kartal'a atıldığını kabul eder. Yay takımyıldızı Erboğa'nın altında ve tam aksi istikamete bakarken, Erboğa takımyıldızı Kartal'a doğru bakmaktadır ve Okçuk'a uygun bir açıda durmaktadır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  • Ian Ridpath and Wil Tirion (2007). Stars and Planets Guide, Collins, London. ISBN 978-0007251209. Princeton University Press, Princeton. ISBN 978-0691135564.

Dış bağlantılar

Kaynakça
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.