Puro

Premium puroların saklanmasına yönelik ortamların günümüzde elektronik veya klasik ayrımı yapılmaksızın puro tüketicileri tarafından saklanmasına yönelik Humidor olarak adlandırılan saklama ortamları kullanılmaktadır. Puro ve puro kültürü ile özdeşleşen Humidor kavramı günümüzde stabil saklama ortamlarını sağlamak için geliştirilen yeni teknolojiler sayesinde yıllandırmadan ziyade aksesuar ve daha çok kozmetik kaygılar nedeniyle tercih edilmektedir. Birçok kaynak içerisinde Humidor konusu gündeme geldiğinde genelde Davidoff vurgusu yapılır; ancak bu saklama ortamına ilişkin resmi anlamda ilk patent alımı 22 eylül 1882'de William W. Wentzell ve John B. Wentzell tarafından yapılmış ve 27 Şubat 1883'te onaylanmıştır. Humidoru 11 Mart 1906 yılında Novhorod-Siversky'de doğan Zino Davidoff doğmadan 8413 gün önce yani 23 yıl ve 12 gün öncesinde keşfi mümkün olmayacağından bu yöndeki vurgular birer yanılgıdır. Saklama koşuları konusunda da birçok yanılgı bulunmaktadır. Örneğin puronun ideal nemlenmesi puronun mevcut ağırlığının %13'ü oranında nemlenmesi durumunda gerçekleşmiştir. Bu nemlenme oranı yakalandığında puro eşit bir şekilde yanar, sürekli sönmez, acı tatlar vermez, tüm aromaları rahatlıkla oluşur, dış sargı yaprağı kurumuş bir his vermez ve puro ideal bir elastik yapıdadır. Amaç ideal saklama ortamında tutulmuştur yani yapılması gereken puronuzun %13 oranından nemlenmesini sağlamaktır. Bu nem oranı için temel şartlar ve ısı da dikkate aldındığında %60-%70 aralığında nem ve bu nemin oluşması için de 18-22 °C derece ısıya sahip bir saklama ortamında purolar ideal olarak saklanırlar. Türkçe içerikli en büyü puro ve puro kültürü forumu kullanıcılarının önerdikleri çözümler dikkate alındığında puroseverler ısıyı ve nem için muhtelif çözümlerin yanında günümüzde artık nemlendirme için distile (saf) su ve nem kartuşlarının kullanılması tek yönlü ve kontrolsüz olması anlamında demode yöntemler olarak görülmektedir.[6]

Alternatifi bol ve aksesuar olarak belki de çakmaktan sonra en önemli aksesuarlarımız sayılabilecek, kesme, delme ve V kesim için kullanılabilecek araç gereç çeşitliliği puroseverler için ciddi bir kararı da beraberinde getirmekte. Mutlaka kapsamı genişletilebilir ve kendi aralarındaki farklılıklara dikkat çekilebilir ancak temelde 4 farklı yöntemden bahsetmek gerekir.

Yöntemlere geçmeden punch haricindekiler için önemli nokta doğru yerden kesmektir. Bu konuda referansımız puroyu kapatmakta kullanılan cap' a paralel bir kesim; doğru bir kesimdir. Casquillo tabir edilen yuvarlak bir tütün parçası ile kapatılan premium purolarda bu parçanın ek kısmına yakın veya biraz derine kaçmış ve muhtemelen dış sarım yaprağının içim sırasında açılmasına sebep olacak hatalı bir kesimdir.

V-Cutt, Punch ve Cutter/Makas seçenekleri arasında seçim yaparken Kesme biçimi yanmayı direkt olarak etkilemektedir. Yani ne şekilde kestiğiniz aslında puro içimi sırasında ne şekilde bir tad almak istediğiniz ile de alakalıdır. Eğer punch ile bir merkezi delik açacak olursanız puronun merkezinden küçük bir delik içerisinden hızla hava akımı yaratmış olursunuz ve hızlı bir yanma gerçekleşir, buna bağlı olarak bir tat gelişimi yaşanır.

Makas ile klasik cutter arasından fark puronuzun ring gauge/çapı ile alakalıdır. Cutterınız 54 çapına kadar kesim işlemini destekliyordur ama siz 58'lik bir puro kesmek isterseniz makası tercih edebilirsiniz. Günümüzde Xikar, Colibri ve Palio gibi üreticiler 56-60 çaplarına kadar kesimi destekleyen cutterlar üretmektedirler.

Puronun ucunun her tarafından eşit ve düzgün yanması iyi yapıldığının göstergesidir. (Yakma ve içim hatasından dolayı olabilecek yanma bozukluğunun faturası puroya değil içicisine çıkartılmalıdır.) Düzgün olmayan yanma bir baş belasıdır. Gevşek sarılması nedeniyle hızlı yanacak puronun ısısının hızla yükselmesinden, ortaya çıkacak acı tat bırakan kimyasallar ve katran içimi bozacaktır.

Aksine, çok sıkı sarılmış bir puronun ise hava kanalcıkları iyice kapalı olacağından, duman çekimi zorlaşacak, ısı yükselecektir. Bu puro çok sık sönecek ve içenin burnundan getirecektir. (Bu özellikler tamamen kullanılan yapraklar ve imalat kalitesi ile bağlantılıdır.) Kötü yapılmış bir puro kötü yanacaktır. Burada başka önemli bir özellik ise, puro kokusunun içilen mekanda uzun süre kalmamasıdır, iyi havalandırılan bir odada iki saat sonra bile koku kalır ise o puronun kalitesi iyi değil demektir.

En önemlisi puroyu baştan sona acılaşmadan içip içmediğinizdir. Puro içildikçe oluşan katran birikimi birçoğunu acı ve sert yapar. Çoğu puroda bu özellik ortaya çıktığından, birçok puro içer purosunu yarısından veya dörtte üçünden sonra içmeyi bırakır. Bu kabul edilemez bir özelliktir. Bir puroyu yüzde sekseni bitmeden atmaya mecbur kalmak büyük puan indirimini gerektirir. Bu safhada önemli bir başka nokta, puronun içimi bittikten sonra damakta kalan "tat uzunluğudur." Kaliteli bir şarabın aksine kaliteli bir puroyu içtikten sonra damağınızda kalan iyi veya kötü tat çok çabuk kaybolmalıdır.

Puro yakarken dikkat edilmesi gereken en önemli husus kükürtlü kibrit veya gazlı çakmak kullanılmaması gerektiğidir. Gazlı çakmak veya kibritle yakılan bir puroda tütünün aroması gazın veya kibritin kokusuyla birleşip gerçek aromasını kaybedebilir ve içim zevkini azaltabilir. Dolayısıyla "torch" diye nitelendirilen ve yandığında gaz kokusu bırakmayan özel çakmak kullanılması tavsiye edilir