Naylon

Naylon, İngilizce nylon sözcüğünden türetilmiş isim. Mecaz olarak düzmece, sahte anlamı katmak üzere isim tamlamalarında da kullanılmakla birlikte bu sözcük aslen kimyasal bir terimdir. Kimyasal adı polihekzametien adipamit'tir.

Naylon
Yoğunluk	1.15 g/cm³
Elektriksel iletkenlik (σ)	10−12 S/m
Isıl iletkenlik	0.25 W/(m·K)
Erime noktası	463 K-624 K 190°C-350°C 374°F-663°F

Yüksek mol kütleli poliamitlerden oluşan sıcağa, aşınmaya ve kimyasal maddelere karşı dayanıklı plastik malzeme. Genellikle lif halinde üretilen naylon, ilk kez 1930'da Amerikalı kimyacı Wallace H. Carothers'e bağlı bir araştırma grubu tarafından geliştirildi.

Eriyik ya da çözeltisinden çekilerek, dökülerek ya da püskürtülerek lif, ince iplikçik, sert kıl ya da levha haline dönüştürülen naylon, ip halat ve dokuma üretiminde kullanılır veya doğrudan kalıplara dökülerek belirli bir biçimi olan ürünlere (mutfak gereçleri gibi) dönüştürülür.

Soğuk çekme yöntemiyle elde edilen tok, esnek ve dayanıklı ürün ise genellikle ince ya da kalın iplikçikler halinde çorap, paraşüt ve fırça yapımında kullanılır. Ayrıca püskürtmeli döküm yöntemiyle bazı malzemelerin kaplanmasında da yararlanılabilir.

Sanayide, özellikle otomotiv ve tarımda (seracılıkta) yaygın olarak kullanılmaktadır.

Naylonun kimyasal formülü