Miskal
Miskal, musikar, müştak Orta Asya'da kullanılan bir çeşit panflüttür. Çalgı, İran'da muştak adı ile bilinmektedir. Arap ülkelerinde Şu'aybiye olarak adlandırılır.[1] Osmanlı döneminde 18. yüzyıl sonlarına kadar saray müziği, şehir eğlence müziği, sivil mehter topluluklarında ve müzikle tedavide kullanılmıştır. Azerbaycan'da günümüzde kullanılmaktadır.
Efsanevi kuşun adını taşıyan bu müzik aletinin adına N. Gencevinin, M. Füzulinin eserlerində rastlanılır. Nizami musikarın güzel sesli olduğunu yazmıştır. Orta asırlda diğer vurmalı çalgılarla birlikte oyun havılarında kullanılmıştır. Sekiz borulu musikar kamış ve ağaçtan hazırlanırdı.[2]
Evliya Çelebi Mısıra yaptığı seyahatte kullanılan çalgılar arasında miskalide saymaktadır. Mıskal'ın yapısı hakkında ilk olarak Abdülkâdir Merâgî (1360-1435) Câmiü'l-Elhân (Nağmeler Derlemesi-1405) isimli müzik kitabında ayrıntılı bilgi vermiştir.[3]
Kaynakça
- http://www.gefad.gazi.edu.tr/window/dosyapdf/2004/3/2004-3-193-206-12-nececan.pdf%5Bölü/kırık+bağlantı%5D
- Azərbaycan etnoqrafiyası, Bakı-2007, “Şərq-Qərb” nəşriyyatı. Üç cilddə. III cild. səh. 225. ISBN 978-9952-34-152-2
- "Arşivlenmiş kopya". 26 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2011.