Mâlik

Mâlik (Arapça: مالك), Arapça bir kelime olup "Mülk" kökünden türemiştir ve "bir mülke sahip olan" anlamını taşır. İslam inancında Mâlik cehennemin yöneticisi olan meleğin ismidir. Kur'an'daki bu anlamdaki tek kullanımında, günahkârlar Mâlik'e, Allah'ın kendilerini yok etmesini isteyerek seslenirler, ancak orada sürekli kalacakları cevabı ile karşılaşırlar.[1]

Cinlerin siyah kralı Malik, Kitab'el Bulhan, 14. yüzyıl. Malik Kur'an'da cehennem bekçisidir.

Ayrıca Mâlikü'l-Mülk şeklinde, "Dünya ve ahiretin mülkü, yalnız ve mutlak olarak kendisinin olan" anlamında, Allah'ın adlarından biri olarak da geçer.

Etimoloji

Semitik dillerde ve Türkçede kullanılan melek İbranice "m-l-k" kökünden gelir.[2]

Melek, malik, mülk, malik’ül mülk, memlük gibi kelimelerin köken aldığı "m-l-k"nin İsraillilerin komşuları olan Ammonluların tanrısı Molek (molech, moloch)’in isminden türetildiği düşünülür. Bu ilişki cehennem bekçisi malik açısından düşünüldüğünde daha açıktır.[3][4] Buna göre Molek'e çocukların kurban olarak sunulduğu Hinnom vadisi (Ge be Hinnom) cehenneme, Molek ise Malik'e dönüşmüştür.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Zuhruf Suresi 77. ayet
  2. http://www.answering-islam.org/Books/Jeffery/Vocabulary/part23.htm 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  3. THE FOREIGN VOCABULARY OF THE QURAN By ARTHUB JEFFEBY, Ph. D. Professor of Semitic Languages School of Oriental Studies Cairo 1938
  4. "Arşivlenmiş kopya". 17 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2012.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.