Lisantiat

Bir lisantiat, bazı ülkelerde üniversiteler tarafından verilen felsefe doktoru derecesinin altındadır. Terim ayrıca bu dereceye sahip bir kişi için de kullanılır.[1] Terim Latince licentia, "özgürlük" (Latince licere, "izin vermek") sözünden gelmekle, licentia docendi öğretmek için izin anlamına gelir ve bir meslek uygulamak için yeterlilik sertifikası tutan bir kişi belirten licentia ad practicandum anlamına gelir. Birçok ülkenin bu unvanla derece vardır, ancak farklı eğitim seviyelerini temsil edebilirler.[2]

İlk olarak, ortaçağ üniversitesindeki öğrenci için "licentia docendi" lisans, yüksek lisans veya doktora derecelerinden farklıydı. İkincisi esas olarak çeşitli fakültelerdeki (sanat, teoloji, hukuk, tıp) kıdem sırasını gösterirken, licentia tam anlamıyla öğretme lisansıydı. Üniversite tarafından değil, üniversitenin bulunduğu piskoposluk rektöründe somutlaşan kilise tarafından verildi. Licentia, ancak üniversitenin tavsiyesi üzerine, ilk olarak adayın son derece yüksek lisans veya doktora verilebilmesi için kısa bir süre önce verilecekti, bununla birlikte, licentia'yı ödüllendirmenin ötesindeki şartlar sadece törensel bir nitelikteydi.[3]

Ancak zamanla, bir yandan licentia ile usta ve doktora dereceleri arasındaki doğadaki bu ayrım azalmaya başladı. Kıta Avrupası üniversitelerinde licentia, bir yandan lisans derecesi ile diğer yükseköğretim dallarında olmak üzere, diğer yandan yüksek lisans veya doktora derecesi arasında akademik bir derece olmuştur.[4] Ayrıca doktora alma maliyetleri de önemli olabilir. Sonuç olarak, bir akademik kariyere niyetlenmeyen çoğu öğrenci doktora gidecektir ve sonuç olarak licentiate ortak bir son derece oldu.

Bu gelişmenin dikkate değer bir istisnası Oxford Üniversitesi ve Cambridge Üniversitesi ve onlardan sonra modellenen üniversitelerdi. Yerleri piskoposun sandalye olmadığından, licentia belgesinin verilmesi vekaleten gerçekleşti ve önemi azaldı.