Kevork Pamukciyan

Kevork Pamukciyan (23 Şubat 1923; Kuzguncuk - 23 Eylül 1996; Feriköy), Türkiye Ermenisi yazar, tarih ve biyografi araştırmacısı.[1]

Kevork Pamukciyan
Doğum 23 Şubat 1923(1923-02-23)
Kuzguncuk, İstanbul, Türkiye
Ölüm 23 Eylül 1996 (73 yaşında)
Feriköy, İstanbul, Türkiye
Meslek Yazar · araştırmacı
Etkin yılları 1943-1996

Hayatı

Kevork Pamukciyan, Kayserili bir ailenin çocuğu olarak 23 Şubat 1923 tarihinde İstanbul'un Üsküdar ilçesine bağlı Kuzguncuk semtinin İcadiye Mahallesi'nde dünyaya geldi.[2] Kevork'un babası Hacı Mikayel Pamukciyan ve annesi Nazeli Lusararyan'dır.[2] İlköğretimini Nersesyan-Yermonyan Okulu'nda 1937 yılında tamamlayan Kevork, eğitim hayatına Saint-Joseph Fransız Koleji'nde devam etti. Saint-Joseph'teki eğitimine onuncu sınıfa kadar devam eden Kevork, 1945 yılında eğitimini yarıda bırakarak okuldan ayrıldı.

Kevork Pamukciyan'ın ilk yazısı, İstanbul'da Ermenice olarak haftalık yayınlanan Nor Lur (Yeni Haber) gazetesinde 1943 yılında yayınlandı. "Kaspar Bey Sinabyani Masin" adlı bu eser bir biyografiydi. 1949 yılında ise New York'ta yayınlanan Hayasdani Goçnak (Ermenistan Çanı) adlı dergide bir yazısı yayınlandı. Bu dergideki yazı Kevork'un ilk defa yurt dışındaki Ermeni basını ile ilişkilenmesini sağladı.[2] Kevork Pamukciyan bu süreçte İstanbul'daki birçok Ermeni mezarlığındaki kitabeleri de araştırıp derledi.[2]

"Kevork bey dilini çok iyi bilirdi; dinine de bağlıydı. Zaten patrikhaneye hayatını vakfetmesi bunu gösterir. Ama Türk edebiyatına ve diline de bağlılığı yazdıkları ile ortadadır."

İlber Ortaylı, "İstanbul'un efendi hemşehrisi".[3]

1953 yılında faaliyete geçen "Kültürel Araştırmaları Teşvik Cemiyeti"'nin kurucuları arasında yer alan Kevork Pamukciyan'ın "Darphane Ne Zamandan Beri Topkapı Sarayı Dahilindedir?" adlı ilk Türkçe makalesi ise 1956 yılında Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu Belleteni adlı dergide yayınlandı. 1967 yılında Türkiye Ermenileri Patrikliği'nin genel sekreterliği yapan Kevork, 1976 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi'nin Mimarlık Tarihi ve Restorasyon Enstitüsü'ne üye olarak seçildi.[4]

Kevork Pamukciyan, yaşamı boyunca yaklaşık yüz otuz tane Türkçe makalenin yanı sıra bir Fransızca ve üç yüz tane Ermenice makale kaleme aldı. Eserlerinde çoğunlukla biyografi olmak üzere Ermeni müziği, Ermeni tiyatrosu, Ermeni bayramları ve Ermeni kiliseleri gibi konuları ele aldı. Makalelerinin yanı sıra iki tane de kitap yazan Kevork'un şiir çalışmaları da vardı. Kevork'un Türkçe yazdığı makalelerinden altmış dört tanesi Tarih ve Toplum dergisinde yayınlandı. Tarih ve Toplum dergisi Pamukciyan'ın Türkçe makalelerinin en çok yayınladığı dergi oldu.[5] Bu makaleler dergide 1984-1997 yılları arasında yayınlandı.[2]

Kevork, eserlerinin sonunda Kevork Pamukciyan imzası dışında Kim-Men-Pen, K.M.P., K.P., Kevork Mırayon, K.Mırayon, Hasmig, K.Arkeos, Kharazan isimlerini ve kısaltmaları da imza olarak kullanmıştır.[2]

Kevork Pamukciyan, 23 Eylül 1996 yılında İstanbul'un Şişli ilçesinin Feriköy semtindeki Surp Agop Hastanesi'nde 73 yaşında öldü.[6]

Kaynakça
  1. "Pamukciyan, Kevork". islamansiklopedisi.org.tr. TDV İslâm Ansiklopedisi. 16 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020.
  2. Melek Sarı Güven (2005). "Kevork Pamukciyan'ın Tarih Perspektifinden Olaylara Bakışı (Yüksek Lisans Tezi)" (PDF). ankara.edu.tr. Ankara: Ankara Üniversitesi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2020.
  3. Ortaylı, İlber (15 Haziran 2003). "İstanbul'un efendi hemşehrisi". Milliyet. Erişim tarihi: 6 Nisan 2020.
  4. "Kevork Pamukciyan Biyografisi". hyetert.org. HyeTert. 26 Nisan 2001. 5 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2020.
  5. "Araştırmaya Adanmış Bir Ömür, Kevork Pamukciyan (1923-1996)". hyetert.org. HyeTert. 1 Mart 2003. 19 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2020.
  6. Şimşek, Yaşar (2014). "Ermeni Asıllı Türk Dilcileri ve Bunların Çalışmalarına Genel Bir Bakış" (PDF). haypedia.com. Yeni Türkiye Dergisi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2020.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.