Jocelyn Bell Burnell

Dame Susan Jocelyn Bell Burnell (d. 15 Temmuz 1943), Kuzey İrlandalı astrofizikçi. Lisansüstü öğrencisiyken ilk radyo pulsarlarını keşfetti. İlk olarak pulsarları gözlemlemesine ve de analiz etmesine rağmen Bell Burnell Nobel Fizik Ödülü'nü tez danışmanı Antony Hewish ile paylaşmamıştır.[1]

Jocelyn Bell Burnell (2009)

Bell Burner 2002'den 2004'e kadar Kraliyet Astronomi Topluluğu'nun başkanlığını, Ekim 2008'den Ekim 2010'a kadar Fizik Enstitüsü'nün başkanlığını yapmıştır ve de 2011'in başlarında Marshall Stoneham'ın ölümünden sonraki sürede de geçici olarak başkanlık yapmıştır.Ekim 2011'de Sir Peter Knight'ın.[2] yerine geldi.Ekim 2014'te Edinburgh Kraliyet Topluluğu'nun başkanı olarak seçildi.Mart 2013'te Dublin Universitesi'nin profesör yardımcısı olarak seçildi.

Pulsarların keşfini yayınlayan raporda beş yazarın ismi geçmekteydi.Hewish'in ismi ilk olarak listelenmişken,Bell'inki ikinci sırada yer aldı.Bell'i dahil tutmayarak Hewish ,Martin Ryle ile birlike Nobel Ödülü ile ödüllendirildi.Sir Fred Hoyle gibi birçok öne çıkan astronom bu hak çiğnenemesine karşılık tepki gösterdi.[3] İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi baskısında 1974 Fizik Nöbel Ödüllerini bildirisini yayımladı, Ryle ve Hewish'i radyo-astrofizik dalındaki öncü çalışmaları dolayısıyla örnek olarak gösterdi.Dr. Losif Shklovsky, 1972Bruce Madalyonu'nun sahibi, 1970'te Uluslararası Astronomi Birliği'nin Genel Kongresi'nde Bell'i "Bayan Bell, yirminci yüzyılın en önemli astronomik keşifini yaptınız " demek amacıyla aradı.[4]

Özgeçmiş ve Aile Hayatı
Susan Jocelyn Bell, Haziran 1967

Susan Jocelyn Bell Lurgan,Kuzey İrlanda'da doğdu.Babası Armagh Planetaryumu'nun tasarlanmasına yardımcı olan bir mimardı[5] ve genç Jocelyn babasının astronomi üzerine olan kitaplarını keşfetti.Lurgan'da büyüdü ve ebeveynleri(diğer insanlar da)okulun idaresini protesto edene kadar kız öğrencileri bilim çalışmalarında bulunmak için bünyesine kabul etmeyen Lurgan Koleji'ne kabul edildi.O zamana kadar kızların müfredatı bilim yerine,yemek yapma ve çapraz dikiş gibi konuları içeriyordu.

11+ sınavında başarısız oldu ve ebeveynleri onu yatılı kız okulu olan Mount Okulu'na gönderdi.[6] Aşağıdaki sözleri söylemiş olan olan fizik öğretmeni Mr.Tillott'tan etkilendi:Çok fazla şeyi öğrenmek zorunda değilsin,sadece bazı anahtar şeyleri öğrenmelisin,ve böylelikle bunları uygulayabilir ve bunlardan geliştirebilirsin...O gerçekten iyi bir fizik öğretmeniydi,ve fiziğin aslında ne kadar da kolay olduğunu bana gösterdi. Bell Burnell ,Jacqui Farnham tarafından yönetilen ve de BBC'nin bir programı olan Beautifull Minds'ın ilk bölümünün konusuydu ve bu bölümde kariyeri ve de astronomiye olan katkıları anlatıldı.[7]

Akademik Kariyer
Composite Optical/X-ray image of the Crab Nebula, showing synchrotron emission in the surrounding pulsar wind nebula, powered by injection of magnetic fields and particles from the central pulsar.

Bell Burnell 1965'te Doğa Felsefesi(fizik) alanında Bachelor of Science derecesiyle Glasgow Üniversitesi'nden mezun oldu ve 1969'da Cambridge Üniversitesi'nden doktorasını elde etti.Cambridge'de, New Hall(şimdilerde Murray Edwards Koleji)'ne katıldı ,Hewish ve diğerleriyle birlikte gezegenler arası ışıldamaları kullanarak kuvarsları incelemek amacıyla bir radyo teleskopu inşa etmek için çalışmalarda bulundu.(Gezegenler arası ışıldamalar ,kompakt kaynakların genişletilmiş olanlardan ayır edilmesine olanak sağlar.)

Temmuz 1967'de yıldızlarla birlikte gökyüzünde izlenen grafik kaydedici yazılarında bir takım hatalar saptadı.[8] Bayan Bell sinyalin bir saniyede 1 vurum oranında mükemmel bir düzende vurduğunu buldu.Geçici bir süre "Küçük Yeşim Adam 1"(LGM-1) olarak isimlendirilen kaynak (şimdilerde PSR B1919+21 olarak biliniyor) yıllar sonra süratle dönen nötron yıldızı olarak tanımlandı.Bu daha sonrasında BBC Ufuk serisi tarafından belgelendi. ( http://www.bbc.co.uk/programmes/p009s61s 6 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)

Bell Burnell 1968-1973 yılları arasında Southampton Üniversitesi'nde,1974-1982 yılları arasında Londra Üniversitesi'nde ve 1982-1991 yılları arasında Edinburgh Kraliyet Gözlemevi'nde çalıştı,[9] Ek olarak,1973'ten 1987'ye kadar Açık Üniversite'de özel öğretmen,danışman,denetmen ve de öğretim üyesiydi. 1991'den 2001'e kadar Açık Üniversite'de fizik profesörüydü.Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri'nde bulunan Princeton Üniversitesi'nde misafir profesör ,Bath Üniversitesi'nde ise bilim dekanıydı(2001-2004) ve de 2002-2004 yılları arasında Kraliyet Astronomik Topluluğu'nun başkanıydı.[10] Şu anda Oxford Üniversitesi'nde Astrofizik alanında misafir profesör ve de Mansfield Koleji'nin bir üyesidir.[11] 2008 ve 2010 yılları arasında Fizik Enstitüsü'nün başkanıydı.[12]

Akademik Olmayan Hayatı

Bell Ballymena'daki Cambridge House Grammar Okulu'nun müdavimidir.Fizik ve astronomy alanında profesyonel ve akademik çalışmalarda bulunan kadınların sayısını ve de vaziyetlerini geliştirmek için mücadele vermektedir.[13][14][15]

Kuveykır Aktiviteleri ve İnançları

Okul yıllarından beri aktif bir kuveykırdır ve 1995,1996 ,1997'de Birleşik Krallık Yıllık Tanışma oturumlarında rahip(veya katip?) olarak görev almıştır.2000 yılında Birleşik Devletler Dostlar Cemiyeti'nde genel konuşmacı olarak görev almştır.

2006 'da Joan Bakewell ile yaptığı bir röportajda kişisel dini tarihçesini ve de inanışlarını açıklığa kavuşturmuştur.Şubat 2007'de Kuveykır Vahiyleri ile Bağ kurmak:araç takımını üreten Kuveykır Barış ve Sosyal Şahitlik Komitesi'nde görev almıştır.[16]

2013'te James Backhouse dersleri verdi ve bu dersler Kuveykır Astronom Yansımaları:Bir bilim adamı aynı zamanda inançlı olabilir mi? adıyla bir kitapta yayımlandı.Bu kitapta Burnell kozmolojik bilginin İncil,Kuveykırizm ve Hristiyan inançlarıyla nasıl ilişkili olduğunu ifade ediyor.

Nobel Ödülü

Bell'in 1974 Nobel Fizik Ödülü'nde kayda geçmemesi gerçeği o zamandan beri bir anlaşmazlık noktasıdır.İki yılı aşkın sürede 4-akrelik radyo teleskopunun yapımına yardımcı oldu ve anormalliği ilk fark eden kişiydi. Her gece 96 fitlik kağıt veriyi gözden geçiriyordu.Bell daha sonralarda ,ilk olarak radyo parazitlerinden dolayı ve de insan kaynaklı olduğu konusunda ısrarcı olan Hewish'ın şüpheciliği karşısında anormalliği rapor etmede daha fazla ısrarcı olması gerektiğini iddia etti.Hewish ve Ryler tarafından yürütülen kendisinin davet edilmediği toplantılardan bahsetti.[17] Sir Fred Hoyle Nobel Komitesi'ni sert bir şekilde eleştirdi.Hatta daha da ileri giderek Hewish'i Bell'in verilerini çalmakla itham etti.İronik olarak,bazılarının tahmin edebileceği gibi, bu söylediği sözler Hoyle'ın 1983'teki ödülden men edilmesine neden oldu.[18]

Bununla birlikte Bell bu dahil edilmeme olayına karşı duyduğu öfkeyi belirtmede tereddütlüydü.1977'de yapılan akşam yemeği sonrası bir konuşmada,konu hakkında şunları söyledi: Bu konu hakkında yapmak istediğim birçok yorum var:İlk olarak danışman ve öğrenci arasındaki anlaşmazlık sınırı her zaman zor olmuştur,sorunları yeniden çözmek ise neredeyse imkânsız.İkinci olarak, projenin başarısı veyahut başarısızlığında sorumluluk sahipi olan danışmandır.Başarısızlık için öğrencilerini suçlayan danışmaların hikâyelerini duyuyoruz ama biliyoruz ki hatanın çoğu danışmandadır.Bana adil gelen tek şey ise ,onun da bu başarıdan yararlanması gerektiği.Üçüncü olarak,eğer Nobel Ödülü (istisnai durumların dışında)araştırma öğrencilerine verilseydi bu Nobel Ödülü'nün değerini düşürebilirdi ve bu olayın bunlardan biri olduğuna inanmıyorum.Son olarak bu konu hakkında üzgün değilim, her şeye rağmen güzel bir topluluğun içindeyim, öyle değil mi?[19]}}

Ödüller

1974'teki Nobel Ödülü'nü Hewish ile paylaşamamasına rağmen,birçok başka organizasyon tarafından onurlandırıldı:

-Philadelphia Franklin Enstitüsü,Albert A. Michelson Madalyası(1973,Dr.Hewish ile birlikte)[20][21] -Miami Üniversitesi,Teorik Çalışmalar Merkezi'den J.Robert Oppenheimer Anıt Madalyası(1978)[22][23] -Amerikan Astronomi Topluluğu'nun Beatrice M.Tinsley Ödülü(1986)[24] -Kraliyet Astronomi Topluluğu'nun Herschel Madalyası(1989) -Amerikan Filozofi Topluluğu'nun Macellan Ödülü(2000)[25]

-Kraliyet Topluluğu Üyeliği(Mart 2003) -27 Haziran 2006'da William E.Gordon ve Elva Gordon'ın Arecibo Gözlemevin'deki seçkin dersi. -İstanbul'daki Uluslararası Radyo Bilimleri Birliği Genel Kongresinden Grote Reber Madalyası(19 Ağustos 2011)[27] -Kraliyet Topluluğu'nun Kraliyet Nişanı(2015)[28] -İleriyedönük Yaşam Başarıları Yılının Kadını Ödülü(2015)[29]

Bell, aynı zamanda sayısız onur dereceleriyle de ödüllendirildi:

-Bilim Doktoru:Heriot-Watt Üniversitesi(1993),Warwick Üniversitesi(1995),Cambridge Üniversitesi(1996),Glasgow Üniversitesi(1997),Sussex Üniversitesi(1997),St Andrews Üniversitesi(1999),Londra Üniversitesi(1999),Haverford Koleji(2000),Leeds Üniversitesi(2000),Williams Koleji(2000),Portsmouth Üniversitesi(2002),Kraliçe'nin Üniversitesi,Belfast(2002),Edinburgh Üniversitesi(2003),Keeele Üniversitesi(2005),Harvard Üniversitesi(2007),Durham Üniversitesi(2007),Michigan Üniversitesi(2008),Southampton Üniversitesi(2008),Dublin Trinity Koleji(2008)

-Üniversite Doktoru:Dublin Şehir Üniversitesi(2015)

Onur Nişanları

1999'da Astronomi'ye yaptığı hizmetlerden dolayı Britanya İmparatorluğu Onursal Mükemmelliyet Örneği Nişanı'na ve 2007'de Britanya İmparatorlığu Kadın Komutanı Nişanı'na layık görüldü.[30] Şubat 2013't BBC Radyosun'daki Woman's Hous tarafından Birleşik Krallıktaki 100 en güçlü kadından biri olarak değerlendirildi.[31] Şubat 2014'te Edinburgh Kraliyet Topluluğu'nun başkanı yapıldı, burada başkan olan ilk kadındı.[32]

Kaynakça
  1. Hargittai, István (2003). The road to Stockholm : Nobel Prizes, science, and scientists. Oxford: Oxford University Press. s. 240. ISBN 0198607857.
  2. Microsoft Academic'de yayınların listesi.
  3. Erica Westly (6 Ekim 2008). "No Nobel for You: Top 10 Nobel Snubs". Scientific American. 19 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016.
  4. Longair, Malcolm (2006). The Cosmic Century: A History of Astrophysics and Cosmology. Cambridge University Press. s. 196. ISBN 0-521-47436-1.
  5. Johnston, Colin (Mart 2007). "Pulsar Pioneer visits us" (PDF). Astronotes. Armagh Planetarium. ss. 2-3. 25 Şubat 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
  6. At Mount School 1956–61. She is the 2007 President of the Old Scholars' Association. 3 Nisan 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  7. 23:35 (24 Nisan 2011). "BBC Four - Beautiful Minds, Series 1, Jocelyn Bell Burnell". Bbc.co.uk. 21 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  8. "The Restless Universe: Some Highlights of Physics". OpenLearn. The Open University. 23 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015.
  9. "Jocelyn Bell Burnell". Contributions of 20th Century Women to Physics (CWP). 27 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2007.
  10. "Arşivlenmiş kopya". 29 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016.
  11. "Queen's Birthday Honours 2007". University of Oxford. 18 Haziran 2007. 25 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2007.
  12. "Council". Iop.org. 11 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  13. Bell Burnell, S. J. (2004). "So Few Pulsars, So Few Females". Science. 304 (5670). ss. 489-426. doi:10.1126/science.304.5670.489. PMID 15105461.
  14. "Arşivlenmiş kopya". 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016.
  15. "Face to Face: science star who went under the radar of Nobel Prize judges (From Herald Scotland)". Heraldscotland.com. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  16. "Arşivlenmiş kopya". 21 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016.
  17. 01:35 (25 Nisan 2011). "BBC Four - Beautiful Minds, Series 1". Bbc.co.uk. 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  18. Robin McKie. "Fred Hoyle: the scientist whose rudeness cost him a Nobel prize | Science". The Guardian. 10 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  19. "Arşivlenmiş kopya". 13 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016.
  20. "Franklin Laureate Database - Albert A. Michelson Medal Laureates". Franklin Institute. 8 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2011.
  21. "The Franklin Institute Awards | The Franklin Institute Science Museum". Fi.edu. 5 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  22. Walter, Claire (1982). Winners, the blue ribbon encyclopedia of awards. Facts on File Inc. s. 438. ISBN 9780871963864.
  23. "J. Bell-Burnell, received the 1978 J. Robert Oppenheimer Memorial Prize". Physics Today. American Institute of Physics. Nisan 1978. s. 68. Bibcode:1978PhT....31d..68.. doi:10.1063/1.2995004. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2015.
  24. "Beatrice M. Tinsley Prize | American Astronomical Society". Aas.org. 27 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  25. "Arşivlenmiş kopya". 17 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016.
  26. "Arşivlenmiş kopya". 14 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016.
  27. "QVMAG: Grote Reber Medal Winners". Qvmag.tas.gov.au. 27 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  28. "Royal Medal". Royal Society. 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2015.
  29. "Women of the Year Prudential Lifetime Achievement Award". Womenoftheyear.co.uk. 22 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  30. Esther Addley. "From Russia with gong | Society". The Guardian. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  31. "BBC Radio 4 - Woman's Hour - The Power List 2013". Bbc.co.uk. 1 Ocak 1970. 12 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
  32. "Dame Jocelyn Bell Burnell to be Royal Society's first female president". Bbc.co.uk. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.

• Burnell, S. Jocelyn (1989). Broken for Life. İngiltere: Kuveykır Ev Servisi. pp. 58pp. ISBN 0-85245-222-5. Riordan, Maurice; Burnell, S. Jocelyn (27 Ekim 2008). Karanlık Madde: Uzayın Şiirleri[51]. Calouste Gulbenkian Foundation. ISBN 978-1903080108

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.