Harry B. Gray

Harry Barkus Gray (d. 14 Kasım 1935, Woodburn),Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde Arnold O. Beckman Kimya Profesörüdür.[2]

Harici video
Harry Gray tartışıyor: How Arnold O. Beckman's Instrumental Voice Shaped Chemistry's History
Harry Gray
Harry B. Gray, 2013
Doğum Harry Barkus Gray
14 Kasım 1935 (1935-11-14)
Woodburn, Kentucky
Eğitim Western Kentucky Universitesi (B.S.)[1]
Northwestern Universitesi (Ph.D, D.Sc.)
Ödüller ACS Saf Kimya Ödülü (1970)
Tolman Ödülü (1979)
Ulusal Bilim Madalyası (1986)
AIC Altın Madalyası (1990)
Priestley Madalyası (1991)
Harvey Ödülü (2000)
Wolf Kimya Ödülü (2004)
Welch Ödülü (2009)
Othmer Altın Madalyası (2013)
Resmî site cce.caltech.edu/content/harry-b-gray
Kariyeri
Dalı Kimya
Doktora
danışmanı		 Fred Basolo
Ralph Pearson
Doktora öğrencileri Daniel G. Nocera, Holden Thorp, Jay R. Winkler, Mark S. Wrighton, Jillan L. Dempsey, Bryan M. Hunter, Harold Basch

Kariyer

Gray, lisans derecesini 1957 yılında Western Kentucky Üniversitesi'nden Kimya alanında aldı. Çalışmalarına Kuzeybatı Üniversitesi'nde inorganik kimya alanında başladı ve doktora derecesini aldı. 1960 yılında Fred Basolo ve Ralph Pearson yönetiminde çalıştı. 1958'de Northwestern Üniversitesi'nde Alpha Chi Sigma'nın Upsilon bölümüne girdi.[3] Bundan sonra, Kopenhag Üniversitesi'nde bir NSF Doktora Sonrası Araştırmacı olarak bir yıl (1960–61) geçirdi[4], burada Walter A. Manch ile birlikte metalin elektronik yapı kompleksleri üzerine çalışmalar yapmak için Carl J. Ballhausen ile işbirliği yaptı.[5][6]

Kopenhag Üniversitesi'nde NSF Doktora Sonrası Araştırmacılığı'nı tamamladıktan sonra Columbia Üniversitesi'nde fakülte ataması almak için New York'a yerleşti. 1961'den 1963'e yardımcı doçent, 1963'ten 1965'e doçent olarak çalıştı.

1966'da Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde Arnold O. Beckman Kimya Profesörü ve Beckman İleri Bilim ve Teknoloji Enstitüsü kurucu direktörü oldu.[7]

Araştırma

Gray'in disiplinler arası araştırma programı, inorganik kimya, biyokimya ve biyofizikteki çok çeşitli temel problemleri ele almaktadır. Elektron transferi (ET) kimyası, bu araştırmanın çoğu için birleştirici bir temadır.[8]

Son yirmi beş yıl boyunca Gray grubu, inorganik redoks reaktifleri ile etiketlenmiş metaloproteinlerin uzun menzilli ET reaksiyonlarının kinetiğini ölçmektedir. Laboratuvar üyeleri tarafından yapılan önceki araştırmalar, proteinlerin iç yapılarının detaylarının ET oranlarına egemen olduğunu gösterdi.[9] Mevcut araştırma, ara protein radikallerinin uzun menzilli ET'yi nasıl hızlandırdığını anlamayı amaçlamaktadır.

Başlıca yayınlar
  • Ponce (Ağustos 2000). "Electron Tunneling through Water: Oxidative Quenching of Electronically Excited Ru(tpy) (tpy = 2,2':6,2' '-terpyridine) by Ferric Ions in Aqueous Glasses at 77 K" (PDF). Journal of the American Chemical Society. 122 (34): 8187-8191.
  • Babini (Mayıs 2000). "Bond-Mediated Electron Tunneling in Ruthenium-Modified High-Potential Iron−Sulfur Protein" (PDF). Journal of the American Chemical Society. 122 (18): 4532-4533.
  • Winkler (1 Ocak 1999). "Electron tunneling in biological molecules". Pure and Applied Chemistry. 71 (9): 1753-1764.
  • Dmochowski (9 Kasım 1999). "Optical detection of cytochrome P450 by sensitizer-linked substrates". Proceedings of the National Academy of Sciences. 96 (23): 12987-12990.
  • Wilker (15 Ocak 1999). "Substrates for Rapid Delivery of Electrons and Holes to Buried Active Sites in Proteins". Angewandte Chemie International Edition. 38 (1–2): 89-92.
  • Telford (Kasım 1998). "Protein Folding Triggered by Electron Transfer". Accounts of Chemical Research. 31 (11): 755-763.
  • Gray (Haziran 1996). "Electron Transfer in Proteins" (PDF). Annual Review of Biochemistry. 65 (1): 537-561.
  • Pascher (15 Mart 1996). "Protein Folding Triggered by Electron Transfer". Science. 271 (5255): 1558-1560.
  • Langen (23 Haziran 1995). "Electron tunneling in proteins: coupling through a beta strand". Science. 268 (5218): 1733-1735.
  • Grinstaff (27 Mayıs 1994). "Mechanism of catalytic oxygenation of alkanes by halogenated iron porphyrins". Science. 264 (5163): 1311-1313.

Ödüller ve onurlar
  • 1970 ACS Saf Kimya Ödülü [10]
  • 1979 Tolman Ödülü[11]
  • 1986 Ulusal Bilim Madalyası[12][13]
  • 1990 AIC Altın Madalyası[14]
  • 1992 Priestley Madalyası[15]
  • 2000 Harvey Ödülü[16]
  • 2000 Foreign Member of the Royal Society[17]
  • 2004 Benjamin Franklin Madalyası[18]
  • 2004 Wolf Kimya Ödülü[19]
  • 2009 Welch Ödülü[20]
  • 2012 Inducted into the Alpha Chi Sigma Hall of Fame[21]
  • 2013 Othmer Altın Madalyası for outstanding contribution to chemistry and science.[22]

Wolf Ödülü

Biyoinorganik kimyadaki öncü çalışmaları, yeni yapı prensiplerini ve proteinlerde uzun menzilli elektron transferini çözdüğü için 2004 Wolf Kimya Ödülü'nü kazandı.[8][23]

Gray, metal komplekslerinin kimyasal bağlanması, inorganik reaksiyon mekanizmaları, inorganik bileşiklerin spektroskopisi ve manyetokimyasının anlaşılmasına verimli katkılarda bulunmuştur. İlk trigonal prizmatik kompleksleri incelemesi buna bir örnektir. Harry Gray'in en önemli çalışması kimya ve biyoloji arasında bulunmaktadır. Biyoinorganik kimyanın önemli ve gelişen alanının öncüsü olarak, biyolojik sistemlerde elektron transferinin atomik düzeyde temel anlayışının geliştirilmesi gibi birçok önemli katkılarda bulunmuştur.[24]

Kaynakça
  1. "Harry B. Gray - www.cce.caltech.edu". Cce.caltech.edu. 10 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2015.
  2. "Harry B. Gray". California Institute of Technology. 10 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  3. "Educational Foundation - Alpha Chi Sigma". Alphachisigma.org. 17 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2015.
  4. "Dr. Harry B. Gray (Inducted in 1995)". Western Kentucky University. 26 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  5. Understanding Molecular Properties a Symposium in Honour of Professor Carl Johan Ballhausen, held at The Royal Danish Academy of Sciences and Letters, April 4 and 5, 1986. Dordrecht: Springer Netherlands. 1987. ss. ix-x. ISBN 978-94-009-3781-9. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  6. "Francis Clifford Phillips Lecture Series 1986 Phillips Lecturer Brief Biography of Harry Gray, California Institute of Technology". Phi Lambda Upsilon Xi Chapter, University of Pittsburgh. 17 Kasım 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  7. "Harry B. Gray". Beckman Institute Laser Resource Center. 10 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  8. Jacoby (26 Ocak 2004). "AWARDS Harry Gray Wins Wolf Prize In Chemistry". Chemical & Engineering News. 82 (4). 14 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  9. "Protein electron transfer rates set by the bridging secondary and tertiary structure". Sciencemag.orgerişimtarihi=18 June 2013. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
  10. "ACS Award in Pure Chemistry". American Chemical Society. 23 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014.
  11. "1979 Richard C. Tolman Award Recipient Harry B. Gray California Institute of Technology". SCALACS. 1979–1980. 10 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  12. "The President's National Medal of Science: Recipient Details". National Science Foundation. 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  13. "Harry Gray". National Medal of Science. 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  14. "People: Caltech Chemist Wins AIC Gold Medal For His Studies Of Electron Transfer". The Scientist. 2 Nisan 1990. 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  15. "People Briefs". The Scientist. 9 Temmuz 1990. 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  16. "Harvey Prize". Technion. 1 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  17. https://royalsociety.org/people/harry-gray-11528/
  18. Theopold, Klaus H. (Eylül 2005). "The 2004 Benjamin Franklin Medal in Chemistry presented to Harry B. Gray". Journal of the Franklin Institute. 342 (6): 586-591. doi:10.1016/j.jfranklin.2005.04.015.
  19. Perry, Jill (22 Ocak 2004). "Professor Harry Gray Awarded Wolf Prize". Caltech News. 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  20. Rovner, Sophie L. (25 Mayıs 2009). "Harry Gray Wins Welch Award Caltech professor recognized for achievement in basic research". Chemical & Engineering News. 87 (212): 8. 10 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
  21. "Fraternity - Awards - Hall of Fame - Alpha Chi Sigma". Alphachisigma.org. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2015.
  22. "Othmer Gold Medal". Science History Institute. 2 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2018.
  23. "Beckman Institute Laser Resource Center" (PDF). Bilrc.caltech.org. 7 Eylül 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2015.
  24. "תוצאות חיפוש - פרס וולף". Wolffund.org.il. 2 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.