George C. Pimentel

George Claude Pimentel (2 Mayıs 1922 – 18 Haziran 1989), Amerikalı bilim insanı. Kimyasal lazerin mucididir.[2] Ayrıca düşük sıcaklık kimyasında matris izolasyonu tekniğini geliştirmiştir. Teorik kimyada, günümüzde hipervalent moleküllerin en basit modeli olarak kabul edilen üç merkez dört elektron bağını önermiştir. 1960'ların sonunda Pimentel, Mars'ın yüzeyini ve atmosferini analiz eden Mars Mariner 6 ve 7 görevleri için kızılötesi spektrometresi tasarlayan Kaliforniya Üniversitesi ekibine liderlik etmiştir.[3]

George Claude Pimentel
Doğum 2 Mayıs 1922(1922-05-02)
Ölüm 18 Haziran 1989 (67 yaşında)
Milliyet Amerikalı
Eğitim Kaliforniya Üniversitesi, Los Angeles (B.S. 1943) ve Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley (Ph.D. 1949)
Tanınma nedeni Kimyasal lazer
Kariyeri
Dalı Kimya
Doktora
danışmanı		 Kenneth Pitzer[1]
Doktora öğrencileri John D. Baldeschwieler

Kaliforniya Üniversitesi, Los Angeles (B.S. 1943) ve Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'den (Ph.D. 1949) mezun olan Pimentel, 1949 yılında Berkeley'de öğretmenliğe başladı. 1989 yılında ölümüne kadar Washington'da Carter yönetimi altındaki Ulusal Bilim Vakfı'nda görev yaptı.[1]

Başarıları ve ödülleri

Kimya Eğitiminde ACS Ödülü, 1989 yılında Pimentel'in onuruna Kimya Eğitiminde George C. Pimentel Ödülü olarak yeniden adlandırıldı.[4][5]

  • Earle K. Plyler Moleküler Spektroskopi Ödülü (1979)
  • Wolf Kimya Ödülü (1982)
  • Peter Debye Ödülü (1983)
  • Ulusal Bilim Madalyası (1985)
  • Franklin Madalyası (1985)
  • Welch Ödülü (1986)
  • Amerikan Kimya Enstitüsü Altın Madalyası (1988)
  • Priestley Madalyası (1989)
  • Kimya Eğitiminde George C. Pimentel Ödülü (1990)

Kimyasal lazer

1961'de, John C. Polanyi, titreşimsel uyarmaya dayalı kimyasal pompalama olasılığını ilk işaret eden kişiydi. Biri H + Cl2 reaksiyonu olan dört olası reaksiyon önerdi. Kızılötesi spektrometre kullanarak Jerome Kasper ve Pimentel, ilk kimyasal lazer olan iyotun fotodisosiyasasyonu ile üretilen kızılötesi darbeleri keşfetti. Eylül 1964'te, kimyasal lazerler hakkındaki ilk konferansta keşiflerini duyurdular, o zamana kadar 100'den fazla olası kimyasal reaksiyon ve 60 radyasyonla dağılabilen 60 fotodosinasyon reaksiyonu önerildi. Bununla birlikte, San Diego'daki sempozyumda, iyotun fotodisosiyasasyonu ile bağlanan sadece bir çalışan lazer bildirildi. 1965 yılında Kasper ve Pimentel, H2 / Cl2 sisteminin patlamasından kaynaklanan HCl lazer radyasyonunu keşfetti. 1967 yılında F + H2 reaksiyonuna dayanan lazerin keşfinden sonra, Pimentel laboratuvarı tarafından bulunan kimyasal lazerlerin sayısı hızla arttı. Böylece, Pimentel ilk olarak titreşimsel uyarım sonucu elde edilen kimyasal enerjiyi lazer radyasyonuna dönüştürdü.

1966'da, kimyasal lazer üzerindeki çalışmalar aktif olarak gerçekleştirildiğinde Pimentel, Ulusal Bilimler Akademisi'ne seçilmişti ve 1968 yılında Amerika Bilim ve Sanat Akademisi'ne seçildi. 1985, 1987 ve 1989 yıllarında Amerikalı Felsefe Topluluğu, Kraliyet Kimya Topluluğu (Büyük Britanya) ve Büyük Britanya Kraliyet Enstitüsü'nde onursal üye seçildi.[6]

Kaynakça
  1. "George C. Pimentel (1922–1989): A Retrospective Personal and Pictorial Tribute a Decade after His Death | SpringerLink" (PDF). 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2020.
  2. Moore, C. Bradley (1990). "George Pimentel". Physics Today. 43 (3): 96. doi:10.1063/1.2810504. ISSN 0031-9228.
  3. "George C. Pimentel". www.sigmaxi.org. 28 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2016.
  4. "Awards Named for George C. Pimentel". georgecpimentel.tripod.com. 27 Mayıs 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2016.
  5. "George C. Pimentel Award in Chemical Education - American Chemical Society". American Chemical Society. 20 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2016.
  6. "George Claude Pimentel – inventor of chemical laser". 30 Nisan 2013. 14 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2020.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.