HD 209458 b

HD 209458b, Dünya'dan 150 ışıkyılı uzakta bir Güneşdışı gezegendir. Bulucuları tarafından Mısırlıların verimlilik ve ölüm tanrıçası Osiris adıyla gayriresmî olarak da anılır.

HD 209458 b

Bir sanatçının canlandırmasıyla HD 209458 b
Ana yıldız
Yıldız HD 209458
Takımyıldız Kanatlıat
Bahar açısı (α) 22s 03d 10.8sn
Yükselim (δ) +18° 53′ 04″
Görünür parlaklık (mV) 7.65
Uzaklık154 Iy
(47.1 pc)
Tayf tipi
F8-G0V
Açısal uzaklık (ρ) 0.957 mys
Yörünge öğeleri
Yarı büyük eksen(a) 0.045 AU
(6.732 Gm)
Enberi noktası (q) ~0.04437 AU
(~6.637752 Gm)
Enöte noktası (Q) ~0.04563 AU
(~6.826248 Gm)
Dış merkezlik (e) 0.014[1]
Yörünge süresi(P) 3.52474541 ± 0.00000025 g (0.00965 y)
Yörünge eğikliği (i) 86.1 ± 0.1°
Enberi açısı (ω) 83°
Enberi zamanı (T0) 2,452,854.825415
± 0.00000025 JD
Yarı genlik (K) 84.26 ± 0.81 m/s
Fiziksel Özellikler
Kütle(m)219.282 MJ
Yarıçap(r)15.112888 RJ
Yoğunluk(ρ)370 kg m-3
Yüzeydeki yerçekimi(g)0.89 m/sn²
Sıcaklık (T) 1,130 ± 150
Keşif bilgileri
Keşif Tarihi 5 Kasım, 1999
Keşfeden(ler) T. Brown
D. Latham
M. Mayor
G.W. Henry
G. Marcy
R.P. Butler
S.S. Vogt
D. Charbonneau
Keşif Metodu Geçiş ve Dikeyhız
Keşif yeri Lowell Gözlemevi
Geneva Gözlemevi
Keşif durumu Yayımlanmış
Güneş dışı gezegen Güneşdışı gezegenler listesi

HD 209458b'nin çapı Jüpiter'in 1,3 katı, kütlesiyse Jüpiter'den ⅓ daha azdır. Güneş benzeri merkezî yıldız (HD 209458)'den 6,92 milyon km uzaktadır, yani yörünge çevresi, Merkür'ün yörünge çevresinin ⅛'idir. Dolanım süresi ise 3½ gündür. Dar yörüngesi ve büyük kütlesinden dolayı Osiris, "sıcak Jüpiter" olarak sınıflandırılmıştır.

Jüpiter HD 209458 b

Yörüngesinin kenarı Dünya'ya baktığından 1999'da Osiris'in merkezî yıldız önünden geçişiyle ilk kez güneşdışı bir gezegenin böyle bir geçişi izlenebildi. Bu geçiş sonucu yıldızın görünür parlaklığı her 3½ günde bir takriben %2 azalmaktadır.

2003 yılında Hubble Uzay Teleskobu yardımıyla Osiris'in atmosferinin merkezî yıldızına yakınlığından dolayı "buharlaştığı" ve kuyruklu yıldızlara benzer bir kuyruk oluşturduğu saptandı. Gezegenin atmosferinde oksijen ve karbon tespit edilmiştir.

2007 Nisan'ında Hubble Uzay Teleskobu, gezegenin atmosferinde büyük miktarda su buharı tespit etmiştir[2]. Böylece HD 209458b, güneş sistemi dışında su bulunan ilk gezegendir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Jackson, Brian (2008). "Tidal Heating of Extra-Solar Planets". Astrophysical Journal. Cilt 681. s. 1631. doi:10.1086/587641. arXiv:0803.0026.; Gregory Laughlin vd... (2005). "ON THE ECCENTRICITY OF HD 209458b". The Astrophysical Journal. Cilt 629. s. L121–L124.
  2. "Barman, T.S.: Identification of Absorption Features in an Extrasolar Planet Atmosphere (preprint)". 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2007.
  • Charbonneau, D. (2003), HD 209458 and the Power of the Dark Side, Scientific Frontiers in Research on Extrasolar Planets, ASP Conference Series, Vol 294, Edited by Drake Deming and Sara Seager. (San Francisco: ASP) ISBN 1-58381-141-9, 2003, p. 449-456
  • Fortney J.J., Sudarsky D., Hubeny I., Cooper C.S., Hubbard W.B., Burrows A., Lunine J.I. (2003), On the Indirect Detection of Sodium in the Atmosphere of the Planetary Companion to HD 209458, Astrophysical Journal, Volume 589, p. 615-622
  • M. Holmström1, A. Ekenbäck, F. Selsis, T. Penz, H. Lammer & P. Wurz (2008). "Energetic neutral atoms as the explanation for the high-velocity hydrogen around HD 209458b". Nature. Cilt 451. ss. 970-972. doi:10.1038/nature06600. 30 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2009.
  • Drake Deming, Sara Seager, L. Jeremy Richardson & Joseph Harrington (2005). "Infrared radiation from an extrasolar planet". Nature. Cilt 434. ss. 740-743. doi:10.1038/nature03507. 24 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2009.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.