Doğrusal parçacık hızlandırıcı

Doğrusal parçacık hızlandırıcı, yüklü atomaltı parçacıkları ya da iyonları, doğrusal bir ışın hattı boyunca uygulanan birtakım salınımlı elektrik potansiyelleriyle hızlandıran bir tür parçacık hızlandırıcıdır. Böyle bir aracın ilkelerine dair ilk fikirler 1924'te Gustav Ising tarafından ortaya atılmış,[1] çalışan ilk doğrusal parçacık hızlandırıcı ise 1928'de Rolf Widerøe tarafından RWTH Aachen'de inşa edilmiştir.[2] Radyoterapide gereken X ışınları ve yüksek enerjili elektronlar üretme, daha yüksek enerjili parçacık hızlandırıcılar için parçacık enjektörü olarak faaliyet gösterme ve görece hafif parçacıklar için en yüksek kinetik enerjiyi elde etme amaçlarıyla kullanılırlar.

Australian Synchrotron'da yer alan doğrusal parçacık hızlandırıcı.

Kaynakça

  1. Ising, Gustav (1924). "Prinzip einer Methode zur Herstellung von Kanalstrahlen hoher Voltzahl". Arkiv för matematik, astronomi och fysik (Almanca). 18 (30). ss. 1-4.
  2. Widerøe, Rolf (17 Aralık 1928). "Über Ein Neues Prinzip Zur Herstellung Hoher Spannungen". Archiv für Elektronik und Übertragungstechnik (Almanca). 21 (4). ss. 387-406. doi:10.1007/BF01656341.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.