Deutsche Oper

Deutsche Oper (Türkçe: Alman Operası), Berlin eyaletinin en büyük opera evi ve Almanya'nın en büyük ikinci operasıdır.

Deutsche Oper

Tarihi

Yapılışı

Deutsches Opernhaus, 1912

Yapı'nın tarihi'de ilk adı Deutsches Opernhaus' olarak billiniyor. Deutsches Operhaus Berlin-Charlottenburg mahallesinde bulunan Bismarckstraße 34-37'de bulunuyordu. Yapı'nın mimarı Heinrich Selling'di ve opera'nın yapım süresi 1911'den 1912'ye kadar sürdü. Opera ilk açılışını 7 Kasım 1912'de Ludwig van Beethoven'in Fidelio opera eseri ile kutladı. Opera'nın ilk orkestra şefi Ignatz Waghalter'dı. Opera evinin yapım girişimi o zaman bir kent olan Charlottenburg içindi. Charlottenburg o zamanlar Prusya'nın büyük ve zengin şehirlerinden biriydi. Büyük-Berlin'in kurulmasıyla ve Charlottenburg'u içine almasıyla Berlin 1920'de başkent oldu, 1925'te operanın adı Städtische Oper oldu ve 2.300 kişilik bir kapasiteye sahipti.

Nazi dönemi ve İkinci Dünya Savaşı

Nazi döneminde opera Joseph Goebbels yönetimindeydi. Prusya'nın ana operası olan Städtische Oper Hermann Göring tarafından ikinci plan'a atıldı ve devlet operası Unter den Linden'e taşındı. Opera 1935'te Paul Otto Baumgarten tarafından mimari şekli değiştirildi ve 2098 kişilik bir kapasiteye sahip oldu. 23 Kasım 1943'te opera eve atılan bombalardan dolayı yıkıldı.

Deutsches Opernhaus, 1936

Deutsches Opernhaus Naziler içinde önem taşıyordu ve rejimi temsil etmesi için planlar kuruluyordu. 1933'te Max von Schillings'in doğum gününde operanın anıt defterine sanatçılar tarafından bu endişe yazılı bir şekilde dile getirildi. Bunun üzerine bu meslekte birçok yıl görev yapmış olan operanın müdürü Carl Ebert, orkestra şefleri Fritz Stiedry ve Paul Breisach, sanatcı Alexander Kipnis opera'dan ihraç edildi. Temmuz ayın 1933 senesinde Schilling'in ölmesiyle Wilhelm Rode onun yerine geçti. Onun döneminde nazi rejimine sadık kalındı opera'ya Deutsches Opernhaus (türkçe: Alman Opera Evi) adı verildi. Ayrıca Weill, Offenbach ve Meyerbeer gibi sanatcıların eserler operada daha eserleri oynanmadı. Onun yerine Lortzing ve Kienzl gibi sanatcıların eserleri gösterime girdi.

Yazın 1943 İkinci Dünya Savaşı sırasında Wilhelm Rode görevini Hamburg'lu Hans Schmidt-Isserstedt'e devretti. Günther Rennert ve Leopold Ludwig gibi genç insanları orkestranın içine aldı. 1943 yılının son bahar aylarında Così fan tutte eseri çalındı Hans Schmidt-Isserstedt tarafından ama iki hafta geçmeden yani 23 Kasımda bir bombardıman sonucu opera evi yıkıldı. Nazi yönetimi bunun üzerine bütün tiyatro ve operaları kapattırdı.

Savaş'dan sonra bugüne kadar

Deutsche Oper'nın bir posta pullu

İkinci Dünya Savaşından sonra Berlin'de bulunan Theater des Westens opera olarak kullanıyordu. 1957'de mimarı Fritz Bornemann olan yeniden Städtische Oper yapıldı eski opera'nın yerine. Opera'nın 1961'de inşatı bitti ve 1.954 insana hizmet verme kapasitesine sahipti. İlk gösterime giren eser Mozart'ın Don Giovanni eseriydi. Opera'nın yapılışı 27,5 miliyon Alman markı tuttu. 1961'de Berlin duvarının yapılmasına tepki gösteren Ferenc Fricsay opera'nın adını Deutsche Oper'ya çevirdi.

Deutsche Oper'nın yapılmasından sonra opera daha çok Batı Berlin'i temsil etmeye başladı. Unter den Linden'de bulunan devlet operası çünkü Doğu-Berlin'in bölgesindeydi.

Müdürleri

  • Georg Hartmann (1912-1923)
  • Wilhelm Holthoff von Faßmann (1923-1925)
  • Heinz Tietjen (1925-1931)
  • Carl Ebert (1931-1933)
  • Max von Schillings (1933)
  • Wilhelm Rode (1934–1943)
  • Hans Schmidt-Isserstedt (1943-1944)
  • Michael Bohnen (1945–1947)
  • Heinz Tietjen (1948-1954)
  • Carl Ebert, again (1954-1961)
  • Gustav Rudolf Sellner (1961-1972)
  • Egon Seefehlner (1972-1976)
  • Siegfried Palm (1976-1981)
  • Götz Friedrich (1981-2000)
  • André Schmitz (interim, 2000-2001)
  • Udo Zimmermann (2001-2003)
  • Heinz Dieter Sense / Peter Sauerbaum (interim, 2003-2004)
  • Kirsten Harms (2004-bugün)

Orkestra şefleri

  • Ignatz Waghalter (1912-1923)
  • Bruno Walter (1925-1929)
  • Artur Rother (1935-1943, 1953-1958)
  • Karl Dammer (1937-1943)
  • Ferenc Fricsay (1949-1952)
  • Richard Kraus (1954-1961)
  • Heinrich Hollreiser, chief conductor (1961–1964)
  • Lorin Maazel (1965-1971)
  • Gerd Albrecht, resident conductor (1972–74)
  • Jesús López Cobos (1981-1990)
  • Giuseppe Sinopoli (1990)
  • Rafael Frühbeck de Burgos (1992-1997)
  • Christian Thielemann (1997-2004)
  • Renato Palumbo (2006-2008)
  • Donald Runnicles (2009-)

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.