Bessemer ve Thomas Çeliği

Bessemer ve Thomas Çeliği, çeliğin elde ediliş yöntemlerine göre sınıflandırılmış hallerinden birisidir. İlk defa 1856 yılında Henry Bessemer tarafından bulunan çelik elde ediliş yöntemi ardından Thomas Gillchrist tarafından 1876 yılında geliştirilmiş ve bu yöntem ile elde edilen tüm çeliklere Bessemer ve Thomas Çeliği adı verilmiştir.

Henry Bessemer
Üretim yöntemlerine göre
  • Bessemer ve Thomas Çeliği
  • Siemens-Martin çeliği
  • Elektrik ark ve elektrik endüksiyon çeliği
  • Pota çeliği
  • Oksijenli konverter çeliği
  • Vakum çeliği
  • Puddel ve Kaldo çeliği
Kullanım alanlarına göre
  • Yapı çelikleri
  • Takım çelikleri
  • Soğuk iş–sıcak iş çelikleri
  • Hız çelikleri
  • Yay çelikleri
  • Isıya dayanıklı çelikler
  • Paslanmaz çelikler
Alaşım durumlarına göre
Dokusal durum ve metalografik
yapılarına göre
  • Ferritik çelikler
  • Perlitik çelikler
  • Ferritik-perlitk çelikler
  • Ostenitik çelikler
  • Martenzitik çelikler
  • Beynitik çelikler
  • Ledeburitik çelikler
Ana katkı maddelerine göre
  • C'lu çelikler
  • Mn'lı çelikler
  • Cr'lu çelikler
  • Ni'li çelikler
  • Cr-Ni'li çelikler
  • W'lı çelikler
  • V'lu çelikler
Kalite durumlarına göre
  • Kütle çelikleri
  • Kalite çelikleri
  • Soy (asal) çelikler
Sertleştirme ortamlarına göre
  • Hava çeliği
  • Su çeliği
  • Yağ çeliği
Fiziksel ve kimyasal
özelliklerine göre
  • Isıya dayanıklı çelikler
  • Manyetik çelikler
  • Korozyona dayanıklı çelikler
  • Paslanmaz çelikler

Tarihi Gelişim

Bessemer Konverterinden Önce Çelik Üretimi

Yüksek fırınların gelişimiyle eş zamanlı olarak pik eldesi de hızlanmıştır. Elde edilen dökme demir ile bazı gereç ve donanımlar hızlı bir şekilde yapılabiliyordu ancak çeliğin işlenmiş demirden daha üstün yanları olduğu da biliniyor ve sıvı ham demiri çeliğe dönüştürme çalışmaları da sürüyordu.İlk önceleri üstü açık ocak veya pota içerisindeki sıvı ham demirin yüzeyine oksitleyici gaz üfleyerek karbonun azaltılması ile çelik üretimi gerçekleştirilmişti ancak uzun süren işlemlerden sonra elde edilen sıvı ham demirin ancak %2 lik kısmı çeliğe çevrilebilindiğinden dolayı 19. yüzyılın ortalarında çelik her bakımdan lüks metal konumundaydı.

Bessemer Konverteri

Bessemer Konverteri

Bessemer Konverteri 1813-1898 yılları arasında yaşamış İngiliz Henry Bessemer'in 1856 yılında bulduğu ve kendi ismini vermiş olduğu yumurta şeklinde ve etrafında kil veya dolomit astarlı bir yüksek fırındır.Fırının alabildiği yük hacmi 8-30 tona kadar değişmekte normal yükleme 15 ton civarı yapılmaktadır.Fırının üst tarafında teknenin gövdesine bağlı olarak bir tarafa doğru eğilmiş yamuk açık bir alan mevcuttur, alt kısmı ise havanın üflendiği delikli kanallardan oluşmaktadır.Tekne komple bir mil üzerine oturtulmuştur ki bu sayede ergimiş çelik eldesinden sonra tekrar ağız döndürülerek yeni sıvı ham demir ilave edilebilsin.Oksitleme işlemi boyunca çelik eldesinde istenmeyen maddeler gaz veya katı curüf şeklinde silikon manganez ve karbon oksit şeklinde ortamdan uzaklaşır.Fakat bir miktar fosfor ve kükürt yanmadan çelik eldesinde bulunmaktadır. Bessemer Konverteri sayesinde çelik üretimi kullanılan ham demirin %50 leri mertebelerine çıkmıştır. Önceleri çeliği sıvı halde tutmayı başaramayan fırınlar bu yöntemle hem istenmeyen maddeleri yakmayı hem de bu yanan maddelerden açığa çıkan enerji ile çeliği sıvı halde tutabilmeyi başarmıştı.Önceleri çok çok uzun ve pahalı olan çelik elde etme yöntemi artık hızlanmış ve daha ucuz hale gelmiş bu sayede çelik kullanımı da üretim sektöründe yerini almıştı.

Sidney Gilchrist Thomas'in Astar Değişikliği

Sidney Gilchrist Thomas

Henry Bessemer'in bulmuş olduğu fırın sayesinde çelik üretimi hızlanmış ve artmış olsa da yakmayı başaramadığı fosfor ve kükürt çeliğin istenilen özelliklerde eldesini zorlaştırıyordu.Bu durumu 1850-1885 yılları arasında yaşamış yine İngiliz mucit Sidney Gilchrist Thomas'ın, 1876 yılında Bessemer Konvertöründe kullanılan asit astar yerine bazik dolomit astar kullanarak bu sorunu ortadan kaldırmış ve ham sıvı demiri büyük ölçekte yakmayı başarmıştır. Gilchrist Thomas'ın bulduğu bu yeni astarlı konvertöre Gilchrist-Thomas konventörü de denmektedir.

Kazandırdıkları

Bulunan yüksek çelik üretme yüksek fırını ve daha sonra yapılan astar değişikliği ile bu fırının son halini alması çelik elde etme hızını öncekinden çok daha fazla arttırmış ve çelik alaşımının kullanım alanlarını çok geliştirmiştir, ancak hızlı üretimle elde edilen çeliğin kalitesinin yetersizliği nedeniyle çok uzun ömürlü olmamış piyasadaki yerini daha yavaş ve kaliteli çelik elde edilmek üzere Siemens Martin fırınının 1863 yılında geliştirdiği yönteme bırakmıştır.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.