Balıkçılıkta hayvan refahı

Balıkçılıkta hayvan refahı, insanların hobi veya ticari olarak balıkçılık yaparken onların fiziksel ve psikolojik açıdan nasıl mümkün olduğunca az acı çekmelerine sebep olabilecekleriyle ilgilenen konudur.

Teksas'taki bir kesimhaneden bir görüntü. Bir kedibalığı halen bilincini korurken işçi tarafından kesilir, derisi yüzülür ve havasız bırakılır.

Ölüm sürecinde balık refahı

Balık öldürme yöntemleri arasından elektrik ve darbe ile bayıltmanın diğer yöntemlere göre çok daha az fizyolojik acıya yol açtığı tespit edilmiştir.

İnsancıl olmayan yöntemler

Dünya Hayvan Sağlığı Örgütü'nün Su Hayvanları Sağlığı Kılavuzu şu yöntemleri zalimce bulur:[1]

  • Balıkları açık havada boğulmaya bırakarak öldürmek: Ölüm süreci 15 dakika kadar sürebilir fakat bilinçsizlik hali genellikle daha erken çöker.[2]
  • Buz banyoları: Balıkları buzun üzerinde soğutma veya donma derecesine çok yakın suda bekletme işlemleri balıkların kas hareketlerini zayıflatmak ve ölüm sonrası bozulmayı geciktirmek için kullanılır. Fakat bu, acı hassasiyetini azalttığı anlamına gelmez. Bilakis, soğutma işleminin balığın vücudundaki kortizol seviyelerini yükselttiği görülmüştür. Ek olarak, balığın vücut sıcaklığının düşmesi, bilincini kaybetmesini de geciktirir.[3]
  • Karbondioksit narkozu.[3]
  • Tuz ve amonyak banyoları.[4]
  • Sersemletmeden kan kaybına yol açarak öldürme işleminde balık sudan alınır ve sabit tutularak kesilir. Yue'ye göre bu balığın ortalama 4 dakika can çekişmesi anlamına gelir.[5]

Daha insancıl olduğu düşünülen yöntemler

Uygun bayıltma yöntemi balığı anında ve yeterince uzun bir süre bilinçsiz kılar ve tekrar bilinç kazanmadan (örn. kan kaybına yol açarak) öldürülür.

  • Darbeli sersemletme yöntemi, kafaya bir darbe vurarak balığı bilinçsiz hale getirmeyi gerektirir. Operatör yetenekli olduğu takdirde en insancıl yöntemlerden biri olabilir ayrıca yüksek et kalitesi sağlayabilir.[3]
  • İkejime adlı Japon yöntemi, daha çok ton balığı ve somon gibi büyük balıklar için kullanılır.[3]
  • Uygun ateşli silahlar, büyük balıkları öldürmek için kullanılabilir.[1]
  • Elektrikle sersemletme yöntemi, uygun bir elektrik akımının balığın beyninden yeterince uzun süre geçmesi sağlandığı takdirde insancıl olabilir. Elektrikle sersemleteme yöntemi, balıklar halen suyun içindeyken veya sudan çıkarıldıktan sonra uygulanabilir. İlk yöntem çok daha yüksek akım kullanmayı gerektirir ve operatör güvenliği sorunlarına yol açabilir ama balığa suyun dışına çıkma ve insan müdahalesi stresini yaşatmadan bilincini yitirme avantajını verebilir.[6] Uygunsuz yapılacak bir elektrik sersemletmesi balığın yeterince uzun süre bilinçsiz kalmamasına yol açarak kan kaybederken acı çekmesine sebep olabilir.[7] Araştırmacıların belirlediği optimal bayıltma parametrelerinin endüstri tarafından uygulanıp uygulanmadığı bilinmiyor.[6]
  • Modern sistemler: HS1 adlı bir sersemletme yöntemi Jeff Lines'ın araştırmaları ışığında geliştirilmiştir. Sistem önce balığı sersemletir sonra elektronarkoz yoluyla ölünceye dek bilinçsiz tutar. Cihaz, Birleşik Krallık'ta geniş kullanım alanı bulmuştur ve gıda amaçlı tüketilen alabalıkların %80'i bu yöntemle işlenmektedir.[8]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Ch 7.3". Aquatic Animal Health Code (16th ed.). OIE (2013). 24 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  2. "Benson". s. 23. 22 Ocak 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  3. Poli, B.M.; Parisi, G.; Scappini, F.; Zampacavallo, G. (2005). "doi:10.1007/s10499-004-9035-1". Fish welfare and quality as affected by pre-slaughter and slaughter management. Aquaculture International. 21 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  4. "Slaughter of Farmed Fish". 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2016.
  5. "Yue". s. 6. 22 Ocak 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  6. "Yue". s. 7. 22 Ocak 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  7. "European Food Safety Authority 2004". s. 22. 22 Ocak 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  8. "Pipeline Stunner". Ace Aquatec. 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2014.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.