Azot pentaoksit

Azot pentaoksit N2O5 formüllü kimyasal bileşik. Diazot pentaoksit olarak da bilinir. Sadece azot ve oksijen içeren azot oksit ailesinin ikili bileşiklerinden biridir. Kararsız ve potansiyel oksitleyicidir.

Azot pentaoksit
Tanımlayıcılar
CAS numarası 10102-03-1
PubChem 66242
EC numarası 233-264-2
ChEBI 29802
SMILES
InChI
ChemSpider 59627
Özellikler
Molekül formülü N2O5
Molekül kütlesi 108.01 g/mol
Görünüm Beyaz katı
Yoğunluk 1.642 g/cm3 (18 °C)
Erime noktası

41 C[1]

Kaynama noktası

47 C (Süblimleşir)

Çözünürlük (su içinde) Nitrik asit oluşturmak için su ile reaksiyona girer.
Çözünürlük () kloroformda çözünür.
CCl4 de umusanacak kadar az çözünür.
Tehlikeler
Ana tehlikeler Güçlü oksitleyicidir ve su ile etkileşiminden güçlü asitler oluşturur.
NFPA 704
0
3
0
OX
Parlama noktası Tutuşmaz
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa)
Bilgi kutusu kaynakları

N2O5 duruma göre iki yapı edinen bileşilere nadir bir örnektir.Çoğunlukla bir tuzdur fakat bazı koşullarda bir polar moleküldür:

[NO2+][NO3] ⇌ N2O5

Sentezi ve özellikleri

N2O5 ilk kez, Deville tarafından,1840'ta rapor edilmiştir. Deville bu bileşiği AgNO3 ile Cl2 tepkimesi ile elde etmiştir.[2][3] Tavsiye edilen laboratuvar sentezi A recommended laboratory synthesis entails dehydrating nitrik asiti (HNO3) fosfor(V) oksit ile dehidrate etmektir:[4]

P4O10 + 12 HNO3 4 H3PO4 + 6 N2O5

Tersi işlemde, N2O5 ile su nitrik asit elde etmek için reaksiyona girer. Yani, azot pentaoksit nitrik asitin anhidratıdır:

N2O5 + H2O 2 HNO3

N2O5 oda sıcaklığında hafifçe süblimleşen renksiz kristal halindedir.Bu tuz oda sıcaklığında  NO2 ve O2 bileşenlerine ayrışır. [5]

Gaz fazındaki Lewis yapısı 

Kaynakça

  1. Emeleus (1 Ocak 1964). Advances in Inorganic Chemistry. Academic Press. ss. 77-. ISBN 978-0-12-023606-0. Erişim tarihi: 20 Eylül 2011.
  2. M.H. Deville (1849). "Note sur la production de l'acide nitrique anhydre". Compt. Rend. Cilt 28. ss. 257-260.
  3. Jai Prakash Agrawal (19 Nisan 2010). High Energy Materials: Propellants, Explosives and Pyrotechnics. Wiley-VCH. s. 117. ISBN 978-3-527-32610-5. Erişim tarihi: 20 Eylül 2011.
  4. Holleman, A. F.; Wiberg, E. (2001), Inorganic Chemistry, San Diego: Academic Press, ISBN 0-12-352651-5
  5. Nitrogen(V) Oxide. Inorganic Syntheses. 3. 1950. ss. 78-81.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.