Asr-ı Saadet

Asr-ı Saadet, İslam tarihinde Muhammed'in hayatta olduğu döneme denir.

Arapça "Asr" (zaman, çağ) ve "Saâdet" (mutluluk, bahtiyarlık) kelimelerinden meydana gelen asr-ı saâdet terimi “mutluluk dönemi, insanların en bahtiyar oldukları çağ” anlamına gelmektedir. Asr-ı Saadet kendi içinde iki ana bölümde incelenir bunlar: Mekke dönemi ve Medine dönemidir. Mekke dönemi daha çok dinin doğuşu, ilk Müslüman topluluk, ahlâki ve dini değerlerin Müslüman topluluk tarafından benimsenişi, var olan dini inanç ile İslam'ın çatışması ve direnişleri içerir. Bu dönem Hicretle beraber sona erer. Medine döneminde ise, İslam devletinin ve toplumun kuruluşu ile daha siyasi ve toplumsal bir dönem olup, çeşitli savaşlara ve hem siyasal otorite hem de toplumsal refah anlamında yükseliş arz eden bir zaman dilimidir. Bu dönemde bütün Arap Yarımadası Müslümanların idaresine girmiştir. Bu dönem Muhammed'in 632'de vefatı ile sona ermiştir. Bu tarihten sonra İslam Tarihi'nin 2. devresi olan Dört Halife devri başlamıştır; ama Asr-ı Saadet terimi bazen Dört Büyük Halife dönemi için de kullanılmaktadır.[1]