Arif Emirzade

Arif Emirzade, (1893 - 1919) Osmanlı asker, mühendis, futbolcu ve Fenerbahçe SK Başkanı.

Emirzade Arif Bey
Arif Emirzade
Doğum	1893 İstanbul
Ölüm	19 Kasım 1919 Niğde, Bor Ovası
Bağlılığı	Vatanı ve Fenerbahçe
Rütbesi	Yüzbaşı, Mülâzım-ı evvel
Savaşları/Çatışmaları	Türk Kurtuluş Savaşı

3 Temmuz 1330 (1914, Miladi) tarihinde turnuva için Rusya'ya seyahat eden Fenerbahçe kafilesi ve yönetim kurulu üyeleri. (Emirzade Arif, oturan kişilerin arasında soldan dördüncüsüdür)

Fenerbahçe'de 1910-1919 yılları arasında 128 maçta Sarı-Lacivertli formaya hizmet etmiş, bu mücadelelerde 5 gol atmış bir defans oyuncusudur.[1]

Yüzbaşı Emirzâde Arif Bey, 19 Kasım 1919'da Kurtuluş Savaşı sırasında Niğde Bor Ovası'nda kalbine yediği eşkıya kurşunu sonucuyla ölmüştür.[2]

1910 yılı sonlarında Şehremini dolaylarındaki çayırlarda oynadığı futbola şans eseri şahit olan dönemin yöneticilerinden Mustafa Elkatipzade tarafından Fenerbahçe'nin genç takımına dahil edilmiştir. Ayrıca Arif Bey, bu yıllarda mühendislik mektebi talebesiydi. Fenerbahçe'nin 1. takımına yükseldikten sonra Galip Kulaksızoğlu ile birlikte tam 7 yıl boyunca defans mevkinde gösterdiği başarılı oyunundan dolayı hem takımının hem de dönemin en önemli savunma oyuncusu olarak tarihe geçmiştir. Oyunda asıl mevkisi savunma olmasına rağmen; daha çok sağ haf (bek) pozisyonunda oynamıştır.

Kulüp reisi Ayetullah Bey, idari sahada çok yorulduğunu öne sürüp ayrılırken, Yönetim Kurulu Başkanlığını; genç mühendis Emirzade Arif’e bırakmıştır. Kulüpte 1911 yılı içerisinde birkaç ay, kısa süreli başkanlık görevini yürüttü. Fenerbançe, hiç yenilmeden kazandığı 1911-12 deki ilk İstanbul Lig Şampiyonluğu'nu da; Arif Bey'in hem futbolculuk hem de kulüp başkanlığını yaptığı bu dönemde elde etmiştir. Fenerbahçe Futbol Takımı, 21 Kasım 1919'da Anadoluhisarı İdman Yurdu'nu 11-1 skorla yendiği maçtan, henüz 2 gün önce şehadete ulaşmış olan Arif Emirzade Bey'in yerine kimseyi oynatmamış ve sahaya 10 kişi çıkmıştır. Fenerbahçeli yöneticiler, santra çizgisinin başladığı yerdeki sahanın kenarına bir sandalye koymuş ve üzerine Emirzade Arif'in 2 numaralı formasını asmışlardır.[2]

Eski Fenerbahçeli futbolculardan Sedat Taylan'ın 1944 yılında yayımladığı Fenerbahçe'den Hatıralar isimli kitabında Arif Emirzade'den "Arif'i çok eskiden Fenerbahçe takımında müteaddit defalar takdirle seyretmiştim. O zaman, Fenerbahçe müdafaasının bel kemiği vaziyetindeydi. Zayıf, fakat çok çetin, gözü pek bir oyuncuydu. Sert, fakat faulsüz oynardı. Maç sırasında asabi olan Arif, maç bitiminde sakin ve nazik bir genç olurdu." şeklinde bahsetmiştir.

Emirzade Arif Bey, Fenerbahçe'nin maçlarını kaçırmamak için, komutanlarından birkaç günlüğüne izin alarak; askeri birliği olan Keşan'dan İstanbul'a kadar oldukça güç şartlarda bir yolculuk yapardı. 20 saate yakın süren at sırtında başladığı yolculuğuna trenle devam eder, İstanbul'a ve Fenerbahçe maçlarına bu şekilde ulaşırdı.