Adenovirüs

Adenovirüsler, Adenoviridae ailesi, DNA genomu çift sarmallı olan ve ikosahedral bir nükleokapsid içeren orta büyüklükte ~(90-100 nm), zarfsız ( dış lipid çift zar tabakası olmayan), hastalığa sebep olan virüslerdendir.[1][2].

Adenovirüs
Elektron mikroskobu altında çoğaldığı izlenen adenovirüs.
Genel özellikler
Büyüklük ~(90-100 nm)
Konak Memeliler
Sınıflandırma
Baltimore sınıflandırması
Grup 1 1
UVTK sınıflandırması
Familya Adenoviridae
Cins

[[* Atadenovirus

  • Aviadenovirus
  • Ichtadenovirus
  • Mastadenovirus
  • Siadenovirus]]

Adenovirüsler ilk olarak 1953'te Wallace P. Rowe ve meslektaşları tarafından keşfedilmiştir. Bu virüsler ilk olarak Adenoid hücre kültüründen izole edildi Adenoviridae ailesi altında tanımlandırlar[1][2]. 1962'de John Trentin ve meslektaşları, adenovirüs 12'nin bir laboratuvar ortamında hamsterlerde tümörlere neden olabileceği konusunda önemli bir keşif yaptılar[1]. Bu keşiften bu yana, adenovirüslerin insan kanserlerini indüklediğinden şüphelenildi, ancak insanlarda kesin olarak kansere neden olduğu kanıtlanamadı[1]. Adenovirüsleri içeren deneyler de moleküler biyolojiye önemli katkılar sağlamıştır[1]. En önemlisi, adenovirüsler bilim insanlarının haberci RNA eklemeyi anlamasına yardımcı olmuştur[1]. Bilim adamları, adenovirüsler tarafından üretilen mRNA'yı inceleyerek, bu transkriptlere gömülü intronların olduğunu fark etmişlerdir[1].

Giriş

Adenovirüsler, insan ve hayvanların ortak patojenleridir [3]. Ayrıca, çeşitli türler yoğun araştırma konusu olmuştur ve memeli moleküler biyolojisinde araç olarak kullanılmaktadır[1][3]. İnsanları enfekte eden 49 tür dahil olmak üzere, serolojik olarak farklı 100'den fazla adenovirüs türü tanımlanmıştır[3]. Adenoviridae ailesi, memeli adenovirüsleri (mastadenovirüsler) ve kuş adenovirüsleri (aviadenovirüsler) olmak üzere iki cinse ayrılır. Adenovirüsler, ilk izole edildikleri insan adenoidlerinden sonra adlandırılmıştır[1][3].

Birkaç adenovirüs, solunum ve konjunktival hastalıklara neden olabilir[3]. Ek olarak, birkaç insan adenovirüsü türü, yeni doğan hamsterlerde ve diğer kemirgenlerde farklılaşmamış sarkomları indükler ve belirli kemirgen ve insan hücre kültürlerini dönüştürebilir[1][3]. Şu anda adenovirüslerin insanlarda onkojenik olduğuna dair bir kanıt yoktur, ancak olması ihtimaller dahilinde tutulu[3] r.

Klinik bulgular

Adenovirüsler, yetişkin ve ergenlerde genellikle Akut solunum sıkıntısı sendromu hastalığına, nadiren pnömoniye, akut foliküler konjunktivite, epidemik keratokonjunktivite, sistite ve bazen gastroenterite neden olurlar[3]. Gözlerde ve sıklıkla bölgesel lenf düğümlerinde mukoza enfeksiyonları ya da nezle belirtileri ile önemli ölçüde benzerlik gösterir[1][2]. Bebeklerde ise farenjit ve faringeal konjunktival ateş ile göründükleri tespit edilmiştir[3]. İnsanlarda çoğunlukla hedef solunum sistemidir ve bulgular da bu yöndedir kesin teşhis için antikor titrelerindeki artış ve virüs izolasyonu ile doğrulanır[3].

Konak kişinin savunma sistemi

Çoğu ergen ve yetişkin, dolaşımda olan nötralize edici antikorlara sahiptir ve bağışıklık yaygındır[3]. Sitotoksik T lenfositleri, adenovirüs ile enfekte olmuş hücreleri yok eder. Adolesanlarda ve yetişkinlerde dolaşımdaki nötralize edici antikorların yüksek prevalansı, adenovirüs enfeksiyonlarına karşı yaygın bağışıklığa katkıda bulunur[3]. Sitotoksik T lenfositleri ayrıca adenovirüs ile enfekte olmuş hücreleri tanır ve yok eder[3]. İnterferon, İn vitro olarak adenovirüsler tarafından indüklenir, ancak belki de mRNA'nın işlevi nedeniyle birçok adenovirüs tipini inhibe edemez[3]. Bununla birlikte, birkaç ön çalışmada interferonun adenovirüs konjunktivit tedavisinde etkili olduğu bildirilmiştir[3].

Ayrıca bakınız

• Solunum sistemi

• Biyoloji

• Lenfatik sistem

• Lenf nodu

• Otoimmün

• Lenfosit

• Virüs

• RNA

• RNA virüsleri

• DNA

Kaynakça
  1. "Untitled Document". web.stanford.edu. 13 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2020.
  2. "Adenovirus | virus". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 7 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2020.
  3. Doerfler, Walter (1996), Baron, Samuel (Ed.), "Adenoviruses", Medical Microbiology, 4th, Galveston (TX): University of Texas Medical Branch at Galveston, ISBN 978-0-9631172-1-2, PMID 21413345, erişim tarihi: 27 Kasım 2020
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.