1987 San Marino Grand Prix

1987 San Marino Grand Prix 3 Mayıs 1987 tarihinde Imola'daki Autodromo Dino Ferrari pistinde düzenlenmiş Formula 1 yarışı. 1987 Formula 1 sezonunda yapılan ikinci yarıştır.

  1987 San Marino Grand Prix
Yarış ayrıntıları
16 yarışlık 1987 Formula 1 sezonunun 2. yarışı
Tarih 3 Mayıs 1987
Resmî ad 7o Gran Premio di San Marino
Yer Autodromo Dino Ferrari, Imola, İtalya
Pist Sürekli yarış merkezi
3,131 mil / 5,040 km
Yarışılan mesafe 59 tur, 184,770 mil / 297,360 km
HavaGüneşli
Pol
Pilot Ayrton SennaLotus-Honda
Zamanı1:25.826
En hızlı tur
Pilot Teo FabiBenetton-Ford
Zamanı 1:29.246 (59 turluk yarışın 51. turunda)
Podyum
Birinci Nigel MansellWilliams-Honda
İkinci Ayrton SennaLotus-Honda
Üçüncü Michele AlboretoFerrari

Yarış özeti

Cuma günü yapılan antrenmanları şampiyonluk adaylarından Nelson Piquet, Tamburello virajında kaza yaparak, yarım bıraktı. Williams'ın tekerleğindeki sorun, sürücünün şiddetle duvara çarpmasına yol açmıştı. Kendisi sadece bileğinde bir problem olduğunu düşünse de, sağlık kontrolleri için yakındaki Bellaria-Igea Marina hastanesine kaldırıldı ve yapılan testler sonrası FIA Sağlık Delegesi Sid Watkins, pilotun yarışamayacağına hükmetti.

Piquet'in kazasına lastiklerdeki problemin sebep olduğu şüphesiyle harekete geçen Goodyear, takımlara sağladığı tüm lastikleri geri çekti. Değişim için istenen lastiklerse İtalya'nın tatil günü olması dolasıyla gecikti ve ancak Pazar günkü yarışa yetişebildi.

Sakin geçen Cumartesi sıralama turlarında Lotus'la yarışan Ayrton Senna, Williams'tan Nigel Mansell'in önünde pol pozisyonuna ulaştı. Başlama çizgisinin ikinci ikilisi Benetton'dan Teo Fabi ve McLaren'den Alain Prost; üçüncü ikili Ferrari takımı pilotları Michele Alboreto ile Gerhard Berger şeklinde gerçekleşti.

Yarışın başlangıcında Martin Brundle, Thierry Boutsen ve Eddie Cheever'in pist üzerinde kalması sebebiyle mücadelenin ikinci kez başlatılması gerekti. İkinci başlangıçta Satoru Nakajima pit yolundan kalkış yaptı; René Arnoux ise aracındaki süspansiyon sorunu sebebiyle yarışa başlayamadı.

İlk anlarda liderliği elinde tutan Senna, ikinci turda Tosa virajına gelindiğinde Mansell'e geçildi. 6. turda ise bu sefer Prost'a geçilen pilot üçüncü sıraya gerileyerek iki Ferrari ile mücadeleye başladı; ancak 15. turda Prost yarış dışı kalınca Brezilyalı tekrar ikinci sıraya döndü. 17. turda Berger motorunun turbo aksamındaki arızayla yarış dışı kalırken, Alboreto Senna'yı geçerek ikinci sırayı aldı.

22. turda Mansell erken bir pit stop yapınca yarışın liderliği üç tur boyunca Alboreto'ya geçti. Mücadeleye ilk sırada başlayan Senna, Alboreto'nun da pite girmesiyle tekrar liderliğe geçti. Brezilyalı'nın pit stopuyla birlikte Mansell tekrar birinci sıraya yerleşti. Bu sırada ikinci sırada olan Brabham'lı Riccardo Patrese 57. turda sorun yaşayarak yarış dışı kaldı. Aynı şekilde Teo Fabi de motor problemiyle yarışı bıraktı. İlk turda Cheever'la yaptığı kazada ön kanadı hasar gören Fabi, buna rağmen yarışa dönmeyi başarmış ve ayrıca en hızlı tur zamanına imza atmıştı.

Mansell mücadeleyi çok zorlanmadan Senna'nın önünde lider tamamladı. Alboreto üçüncü, Stefan Johansson dördüncü olurken, Derek Warwick'in yarış dışı kalmasıyla beşinciliği alan Brundle takımı Zakspeed'e ilk ve tek puanlarını kazandırdı. Yarışı altıncı tamamlamayı başaran Nakajima ise dünya şampiyonasında puan kazanan ilk Japon pilot oldu.[1]

Sonuçlar

Parantez içindeki sıralamalar Jim Clark Ödülü için yarışan normal emişli motor katılımcılarının kendi aralarındaki derecelerini göstermektedir.

Sıra No Sürücü Marka Tur Süre/Durum BS Puan
1 5 Nigel Mansell Williams-Honda 59 1:31:24.076 2 9
2 12 Ayrton Senna Lotus-Honda 59 + 27.545 1 6
3 27 Michele Alboreto Ferrari 59 + 39.144 6 4
4 2 Stefan Johansson McLaren-TAG 59 + 1:00.588 8 3
5 9 Martin Brundle Zakspeed 57 + 2 tur 14 2
6 11 Satoru Nakajima Lotus-Honda 57 Benzin bitimi 12 1
7 10 Christian Danner Zakspeed 57 + 2 tur 17  
8 (1) 4 Philippe Streiff Tyrrell-Ford 57 + 2 tur 20  
9 7 Riccardo Patrese Brabham-BMW 57 + 2 tur 7  
10 (2) 30 Philippe Alliot Lola-Ford 56 + 3 tur 21  
11 17 Derek Warwick Arrows-Megatron 55 Benzin bitimi 10  
12 21 Alex Caffi Osella-Alfa Romeo 54 Benzin bitimi 19  
13 (3) 14 Pascal Fabre AGS-Ford 53 + 6 tur 24  
YD 19 Teo Fabi Benetton-Ford 51 Turbo 4  
YD 20 Thierry Boutsen Benetton-Ford 48 Motor 11  
YD 18 Eddie Cheever Arrows-Megatron 48 Debriyaj 9  
YD 3 Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 48 Debriyaj 23  
YD 8 Andrea de Cesaris Brabham-BMW 39 Spin 13  
YD 23 Adrián Campos Minardi-Motori Moderni 30 Vites kutusu 16  
YD 22 Gabriele Tarquini Osella-Alfa Romeo 26 Vites kutusu 25  
YD 24 Alessandro Nannini Minardi-Motori Moderni 25 Turbo 15  
YD 16 Ivan Capelli March-Ford 18 Motor 22  
YD 28 Gerhard Berger Ferrari 16 Elektrik arızası 5  
YD 1 Alain Prost McLaren-TAG 14 Elektrik arızası 3  
YD 26 Piercarlo Ghinzani Ligier-Megatron 7 Çekiş 18  
DNS 25 René Arnoux Ligier-Megatron 0 Süspansiyon    
DNS 6 Nelson Piquet Williams-Honda   Sakatlık  

Yarış sonrası sıralamalar

  • Not: Sadece ilk beş sürücü ve marka listelenmiştir.

Kaynakça

  1. "A Race to Remember". Autosport. 29 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2011.
Önceki yarış:
1987 Brezilya Grand Prix
FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası
1987 sezonu
Sonraki yarış:
1987 Belçika Grand Prix
Önceki yarış:
1986 San Marino Grand Prix
San Marino Grand Prix Sonraki yarış:
1988 San Marino Grand Prix
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.