1937-38 Kızıl Ordu tasfiyeleri

1937-38 Kızıl Ordu tasfiyeleri, Büyük Temizlik döneminde Kızılı Ordu ve Sovyet Deniz Kuvvetleri içerisindeki komutan ve subaylara karşı yürütülen geniş çaplı siyasi baskı ve tasfiye dönemidir. Tasfiyeler aslında 1936'nın ikinci yarısında ufak çaplı başlamıştır, ancak 1937'den Mihail Tuhaçevski'nin tutuklanmasının ardından tasfiyeler büyüdü. Mayıs-Haziran 1937'de diğer yedi üst düzey asker tutuklandı 1938'de ise tasfiyeler geniş bir kapsama büründü. 1939-1941 arasında tasfiyelerde keskin bir düşüş yaşansa da düşük yoğunlukla devam etti.

İlk beş Sovyetler Birliği Mareşali oturuyorlar: Soldan sağa Mihail Tuhaçevski, Kliment Voroşilov, Aleksandr Yegorov; oturan Şemyon Budyonni ve Vasili Blyuher (tutuklandı ve Lefortovo hapishanesinde işkence sonucu öldü).

Kızıl Ordu ve Sovyet Deniz Kuvvetleri'nin binlerce komutanı ve askeri tasfiyelerin kurbanı oldu ve çeşitli suçlamalara tabi tutuldular. Siyasi baskıların ana darbesi en üst düzeydeki komutanlara yapıldı: Sovyetler Birliği Savunma Komiseri Yardımcısı, askeri bölge komutanları (filolar), onların vekilleri, kolordu komutanları, bölükler ve tugaylara tasfiyelerden nasibini aldı. Bunun yanında askeri eğitim kurumlarında da tasfiyeler yaşandı.[1]

II. Dünya Savaşı öncesi yıllarda Kızıl Ordu’daki siyasi baskı kurbanlarının birçoğu çoğunluğu, Sovyet Yüksek Mahkemesi Askeri Koleji’nce kabul edilen davalarda “askeri-faşist komplocu” ve “sağ Troçkist örgüt üyesi” olarak etiketlendi. Kanıt elde etmek için soruşturma altında olanlara kitlesel taciz, dayak ve işkence uygulandı. “Düşmanlar” ve “casuslar” ile ilgili soruşturmalar sırasında soruşturmalara dair üst düzey parti yetkilileri ve devlet liderleri tarafından özel görevliler yetkilendirildi. “Faşist-askeri komploya” katılmakla suçlanan komutanların, şeflerin ve siyasetçilerin ezici çoğunluğu ölüm cezasına çarptırıldı. Sadece bazılarına yönelik verilen infaz kararı değiştirilerek çalışma kamplarına yollandı.[2]