1934 İskân Kanunu
1934 İskân Kanunu (veya 2510 sayılı kanun), göçle ilgili temel ilkeleri belirlemek amacıyla 14 Haziran 1934'te Türkiye'de yürürlüğe giren bir kanun.[1] Yasayla birlikte Türk olmayan azınlıklara yönelik toplu ve zorunlu yeniden yerleştirme yoluyla yeni bir asimilasyon politikası yürürlüğe girdi.[2]
Arka plan
Kanunun hazırlanmasında önemli rol oynayan Mehmet Fuad Köprülü.
İskân Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde 14 Haziran 1934'te kabul edildi. Kanun kamuoyuna açık bir şekilde hazırlandı ve bir hafta sonra Resmî Gazete'de yayımlandıktan sonra yürürlüğe girdi.[2] İçişleri Bakanı Şükrü Kaya'ya göre:[3]
| “ | Bu kanun tek dille konuşan, bir düşünen avni hissi taşıyan bir memleket yapacaktır. | ” |
Yerleşim bölgeleri, kişilerin Türk kültürünün uyuşmasına göre üç ayrı bölgeye ayrılmıştır:[4]
- 1 numaralı alanlar - Türk kültürlü nüfusunun tekasüfü istenilen yerlerdir.
- 2 numaralı alanlar - Türk kültürüne temsili istenilen nüfusun nakil ve iskânına ayrılan yerlerdir.
- 3 numaralı alanlar - Yer, sıhhat, iktisat, kültür, siyaset, askerlik ve inzibat sebeplerile boşaltılması istenilen ve iskân ve ikamet yasak edilen yerlerdir.
Kanuna göre Türk soyundan olsa da beş grubun ülkeye göç etmesine izin verilmedi:[4]
- Türk kültürüne bağlı olmayanlar,
- Anarşistler,
- Casuslar,
- Göçebe çingeneler,
- Memleket dışına çıkarılmış olanlar
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Çağatay, Soner (2002). "Kemalist Dönemde Göç ve İskân Politikaları: Türk Kimliği Üzerine Bir Çalışma". Toplum ve Bilim, 93. ss. 218-41.
- Jongerden, Joost (2007). The settlement issue in Turkey and the Kurds : an analysis of spatial policies, modernity and war ([Online-Ausg.] bas.). Leiden, Holland: Brill. ISBN 9789004155572.
- TBMM Zabıt Ceridesi, Devre: IV, Cilt: 23, İçtima: 3, 14/06/1934, s. 71.
- "İskan Kanunu", no: 2510, 14/06/1934, Düstur, Tertip: 3, Cilt: 15, s. 1156.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.