İsviçreliler

İsviçreliler (Almanca: die Schweizer, Fransızca: les Suisses, İtalyanca: gli Svizzeri, Romanşça: ils Svizzers), İsviçre'nin vatandaşları veya yerlilerine verilen addır.[2]

İsviçreliler
Önemli nüfusa sahip bölgeler
İsviçre 6.07 milyon[1]
Avrupa (İsviçre dışında) 423,300
Fransa (179,100)
Almanya (76,600)
İtalya (48,600)
Birleşik Krallık (28,900)
Amerika 318,900
Arjantin (150,000)
ABD (75,000)
Brezilya (50,000)
Kanada (38,900)
Asya 39,700
Okyanusya 29,600
Afrika 19,600
Diller
İsviçre Almancası, İsviçre Fransızcası, İsviçre İtalyancası, Romanşça
Din
Katoliklik, Reform Hıristiyanlığı

Günümüzdeki İsviçre devletini oluşturan İsviçre Federasyonu kimlik milliyetçiliği dönemi olan 1848'de kurulmuş olsa da ülke bir ulus devlet değildir. İsviçreliler genellikle tek bir etnik grup olarak kabul edilmezler, bunun yerine bir konfederasyon veya Willensnation ("iradeyle oluşan ulus") olarak adlandırılırlar.

İsviçreliler etnik olarak dört gruba bölünürler. Bunlar Almanca konuşanlar, İtalyanca konuşanlar, Fransızca konuşanlar ve Romanşlardır. Bölgede yaşayanların kültürel tarihlerinde Alpler önemli bir yer tutar ve Alp Dağları İsviçre ulusal kimliğinin oluşmasında önemli bir faktördür.[3]

Kaynakça

  1. swiss demographics overview 2009
  2. The term is sometimes extended to include the descendants of Swiss emigrant, see e.g. "Swiss". New Oxford American Dictionary.. Conversely, being born in Switzerland does not give an individual Swiss citizenship automatically (there are three levels of alien citizens status in Switzerland), so that there are numerous second generation legal aliens who are technically "natives of Switzerland" without being considered Swiss.
  3. "Some landscapes were highlighted because they were considered essential in the building of the nation and the shaping of its culture. This was most obvious in Switzerland where the Swiss character was forged by the daily confrontation with the difficult mountainous environment of the Alps. Lunn (1963) suggests that the wonderful scenery gave those who inhabited it an opportunity to develop a sense of dignity and grandeur." Niamh Moore, Yvonne Whelan, Heritage, memory and the politics of identity: new perspectives on the cultural landscape, Ashgate Publishing, 2007, ISBN 9780754640080, p. 88.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.