Yalçın Çetin

İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nde (Şimdi Mimar Sinan Üniversitesi) bir süre öğrenim gördü. İlk karikatürleri 1947 yılında yayımlandı. Çocuk dergileri ile siyasal güldürü dergilerinde başlayan çizgi denemeleri, 1952'den sonra basın çalışmaları ile sürdü. Renkli kapak karikatürleri, çizgi romanlar, başlık yazıları, öykü resimleri, kitap kapakları ve resimlemeleri yaptı. 1950 - 1961 yılları arasında Doğan Kardeş, Medet, Hergün dergi ve gazeteleriyle, Hafta, Akbaba, Taş, Dolmuş, Tef dergileri ve Tan, Ulus, Tanin gazetelerinde çalışmalarını sürdürdü. 1961 yılında canlandırma sineması çalışmaları için Almanya'ya gitti. Münih'te 4 yıl TV ve sinema reklam filmleri yaptı. Filmleri İspanya ve Fransa'da gösterildi.1961 yılında çizgi film öğrenmek için asistan olarak girdiği İnsel Film'de baş animatör oldu. 1964'te Türkiye'ye döndü, Dönüşüm, Ant, Yedigün, Özgür İnsan dergi ve gazetelerinde çalıştı. 14 Nisan 1977 yılında kanser hastalığından İstanbul'da yaşama veda etti.[1][2][3][4]

Avrupa film çizerlerinin Walt Disney anlayışına karşı, modern grafik düzeni bulmak için hareketi parçalayıp durdurma yöntem ve biçim aramaları, Karagöz-Hacivat çizgi yapısını karikatüre uygulama denemeleri yaptı. Dünya ve ülke sorunlarını buruk bir güldürü ile çizgiledi. Bu çizgilerde duygulu bir grafik düzen vardır. Yapıtları, Tolentino (İtalya) Dünya Güldürü Müzesi ve Gabrova (Bulgaristan) Mizah müzesinde yer alır.[2]

• 1959 Gazeteciler Cemiyeti Yarışması Mansiyon
• 1960 Gazeteciler Cemiyeti Yarışması Birincilik
• 1976 Uluslararası Nasrettin Hoca Karikatür Yarışması Basın-Yayın Genel Müdürlüğü Özel Ödülü

• Vatan Millet Sakarya (1974)
• Dosya (1977)