Totaliter demokrasi

Totaliter demokrasi, genel olarak devletin yürütme gücünün yasama gücüne baskın çıkarak, güçler ayrımına son vermesini, dahası iktidarın olağanüstü güçlenerek toplumsal hayatı belirleme gücünü de elde etmesidir. Klasik totaliter rejimlerden farkı sistemin demokratik normlar üzerinde yükselmesi, iktidarın demokratik usullerle belirlenmesi ve toplumdaki demokratik hakların zedelenmemiş olmasıdır.

Bu yüzden bu totaliterlik klasik totaliterlikten farklı bir işleyişe sahiptir. Tek bir partinin devletle bütünleşerek devlet üzerinden toplumu belirlemesi durumu yoktur. Kitle seferberliği, sokaklara egemen olan bir güç söz konusu değildir. Tersine rejim klasik totaliter bir rejimle kıyaslandığında oldukça zayıftır. Sokakları harekete geçirme gücü ya yoktur ya da bu gücünü kullanmaktan kaçınır. Ancak öte yandan totaliter rejimlerde olduğu gibi devletin bir güç merkezi olarak hayatı belirlemesi, katılımcılığın önünü tıkaması söz konusudur. Totaliter rejimler ile benzerlik noktası da budur.[1]

Görüşler

Sheldon Wolin tersinden totaliterlik olgusunu şöyle izah eder:

Kısacası tersinden totaliterlik sistemin demokratik denetimden kurtulmuş güçlü bir iktidar tarafından belirlenmesidir.[2][3][4][5][6]

Kaynakça

  1. Talmon, J.L. The Origins of Totalitarian Democracy. Britain: Secker & Warburg, 1960.
  2. Carr, Edward Hallett. The Soviet Impact on the Western World. New York: MacMillan Company, 1947.
  3. Şahin Alpay, Tersinden Totaliterizm
  4. "Arşivlenmiş kopya". 18 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2017.
  5. http://www.oncevatan.com.tr/totaliter-demokrasi-tam-demokrasi-makale,17731.html
  6. http://www.cumhuriyet.com.tr/haber/diger/397936/Totaliter_Demokrasi.html
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.