Taht

Taht; hükümdarların oturduğu, büyük ve gösterişli koltuk. Geniş manasıyla devletin başını ve yönetim merkezini simgeler. Monarkların yanı sıra, özellikle Hristiyanlıkta en yüksek kademelerdeki din adamları tarafından da kullanılır.[1] Türkçeye Farsça تخت (taht)[2] sözcüğünden geçmiştir.[3]

Rus çarı IV. İvan'ın fil dişinden yapılmış tahtı.
Napolyon'un tahtı
Kral Chulalongkorn tahtında otururken

Tarihçe

Yunan mitolojisinde tanrıların tahtlarda oturdukları görülür. Tarihte özellikle Doğu medeniyetlerinde tahtların ihtişamı sembolize ettiği görülür.[1] Halen ayakta olan en eski taht, Knossos duvarlarına bitişik olarak MÖ 1800'lü yıllarda inşa edilen, Girit Uygarlığı'ndan kalma bir tahttır.[1] Bilinen en gösterişli taht, mücevherlerle bezeli ve gümüş basamaklarla çıkılan bir platform üzerinde bulunan ve Delhi hükümdarlarına ait olan Taht-ı Tavus'dur.[1]

Kaynakça
  1. "Taht." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc.
  2. "taht." 14 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Google Translate. Erişim: 27 Kasım 2011.
  3. "taht." 20 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 27 Kasım 2011.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.