Son Göl

Son Göl, (Kırgızca: Соңкөл) veya Son Kul, Songköl, Song-Köl, Songköl de denilen Kırgızistan'da Narin İli'nin kuzeyinde Issık Göl'ün güneybatısında, ülkenin ikinci büyük kapalı havza bir dağ gölüdür. Divân-ı Lügati't-Türk'te Sidinğ köl veya Sidhinğ köl (سذنك كول) "Koçnğar başı’na yakın bir göl"[1] şeklinde tanımlanan bu göldür. Son Göl'ün güney kıyısında, Taş Tulga denilen bir antik taş halka vardır, ki destan kahramanı Manas ile ilişkili olduğuna inanılır.

Son Göl yanında otlanan atlar.
Son Göl
Соңкөл
Son Gölün kuzey kıyısı
Göl türü Kapalı havza,
Dağ gölü
Kaynakları Buzullar
Çıkışları Kacırtı Nehri daha sonra Narin Nehri
Havza ülkeleri Kırgızistan
Uzunluk 18 km
Genişlik 29 km
Yüzölçümü 278 km²
Ortalama derinlik 8,6 m
En derin noktası 13 m
Su hacmi 2,4 km³
Yüzey rakımı 3,016 m

Doğal yapısı

Son Göl, ağaçsız bir dağ yaylasında, ortalama deniz seviyesinden 3,016 metre yükseklikte yerleşik ve gür dağ otlakları (yayla) ile çevrelenir. Gölün güzelliği fazlasıyla övülür fakat bu göle kolayca erişilmez. Göle sadece Haziran'dan Eylül'e kadar sürede güvenle ulaşılabilir. Gölün etrafında hiçbir tesis yoktur, fakat yerel halktan beslenme ihtiyacı karşılanabilir ve yurt kiralanabilir. Gölün etrafı bolca dağ otlakları ile kaplı olduğundan, Koçkor, Narin ve At-Başı bölgesinden gelen çobanlar koyun, inek, at ve hatta ara sıra da deve gibi hayvan sürülerini yaz aylarında burada otlatırlar.

Kısıtlı yaşam alanında, Sazan balığı (Cyprinus carpio), Coregonus peled, Diptychus sewerzowi gibi tatlı su balıkları, ve Telli turna (Anthropoides virgo), Kaz (Anser indicus), Karaleylek (Ciconia nigra) ve Büyük karabaş martı (Larus ichthyaetus) gibi tahminen 66 değışik su kuşları yaşarlar.

Gölün etrafında Papatyagiller'den (Anthemis nobilis), Horozgözü (Anthemis arvensis) ve (Anthemis tinctoria), Adaçayı (Salvia officinalis), Yaban adaçayı (Salvia sylvestris), Liken (yosun), Jinseng (Panax quinquefolius), Alp dağları bitkilerinden (Leontopodium nivale subsp. alpinum) ve (Aconitum variegatum) gibi bitki örtüsü bulunur.

Notlar

  1. "TDK Divanü Lugati't-Türk Veri Tabanı". 19 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2009.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.