Sloven müziği

Ortaçağ'da laik müzik, dolaşan minnesanglar da dahil olmak üzere kilise müziği kadar popülerdi. Novo Mesto'dan bir Carniolan şefi ve bestecisi olan Jurij Slatkonja, 1498'de Viyana Erkek Korosu'nun direktörü oldu. 16. yüzyılda Protestan Reformu döneminde müzik Carniola'da proselitize etmek için kullanıldı. İlk Sloven ilahisi Eni Psalmi, 1567'de yayınlandı. Bu dönem Jacobus Gallus gibi Rönesans müzisyenlerinin yükselişini gördü.[1] İtalya, özellikle Koperli Antonio Tarsia (besteci), oratoryo ve opera gibi kutsal müzikte dönemin önemli bir müzikal etkisiydi. 1660 yılında Ljubljana'da bir Commedia ve 1700'de Auersperglerin aile sarayında bir opera yapıldı.

1701'de Ljubljana'dan bir asilzade ve amatör besteci olan Johann Berthold von Höffer (1667-1718), İtalyan modellerine dayanan Academia Philharmonicorum Labacensis'i kurdu.[2] Arcadia Roma Akademisi'nin Ljubljana şubesi birkaç yıl sonra 1709'da kuruldu. Höffer'ın yanı sıra, Katedral rahibi Michael Omerza da oratoryoları için dikkat çekti. İlk büyük Sloven operası, 1732 yılında Il Tamerlano, Giuseppe Clemente de Bonomi tarafından gerçekleştirildi.[3][4][5][6][7][8]

1768'den itibaren Alman tiyatro şirketleri geldi ve çok popüler oldu. Philharmonische Gesellschaft'ın 1794 formasyonu önemliydi çünkü Orta Avrupa'daki bu tür ilk orkestralardan biriydi.

19. yüzyıl romantizme dayalı, Slovenya'nın kendine özgü bir klasik müzik sesinin geliştiğini görürken, Alman azınlığı daha güçlü bir Cermen kimliği için baskı yapmaya devam etti. Ljubljana opera binası (1892), Sloven ve Alman opera şirketleri tarafından paylaşıldı.

Sloven lied ve sanat şarkıları bestecileri arasında Emil Adamič (1877–1936), Fran Gerbič (1840–1917), Alojz Geržinič (1915–2008), Benjamin Ipavec (1829–1908), Davorin Jenko (1835–1914), Anton Lajovic (1878–1960), Kamilo Mašek (1831-1859), Josip Pavčič (1870–1949), Zorko Prelovec (1887-1939) ve Lucijan Marija Škerjanc (1900–1973) vardır.

20. yüzyılın başlarında, besteciler Marij Kogoj ve Slavko Osterc tarafından üretilen izlenimcilik Slovenya'ya yayılıyordu.

Avangard klasik müzik, büyük ölçüde Slavko Osterc Ensemble'ı da yürüten Uroš Krek, Dane Škerl, Primož Ramovš ve Ivo Petrić'in çalışmaları nedeniyle 1960'larda Slovenya'da ortaya çıktı. Jakob Jež, Darijan Božič, Lojze Lebič ve Vinko Globokar o zamandan beri kalıcı çalışmalar, özellikle Globokar'ın bir operası olan L'Armonia'yı bestelediler. 1950'lerde Božidar Kantušer, atonalitesi en ilerici olanıydı .

Çağdaş klasik müzik bestecileri arasında Uroš Rojko, Tomaž Svete, Brina Jež-Brezavšček ve Aldo Kumar bulunur. Kumar'ın Sonata z igro 12 (oyun 12 ile bir sonata ), yükselen kromatik ölçekte bir dizi varyasyon, özellikle dikkat çekicidir.

Kırsal armoni şarkı söyleme Slovenya'da köklü bir gelenektir ve en az üç bölümlü şarkı (dört ses), bazı bölgelerde ise sekiz bölüme kadar çıkan şarkıdır (dokuz ses). Sloven halk şarkıları, bu nedenle, genellikle yumuşak ve uyumlu bir ses çıkarır ve minörde nadiren bulunur.

Tipik Sloven halk müziği, Steiermark mızıkası (en eski akordeon tipi), keman, klarnet, zither flüt ve alpine tipli bando aletleriyle gerçekleştirilir. Doğu Slovenya'da keman ve cimbalom bantlarına velike goslarije denir. Geleneksel Sloven müziği, aşağıdakiler gibi çeşitli müzik enstrümanlarını içerir:

• Steirische Harmonika
• Kontra
• Santur
• Cimbalom grande
• Drone zitheri
• Keman zitheri
• Zither
• Tamburica
• Fiddle
• Carnian fiddle
• Çello
• Brunkula çello
• Gayda
• Bariton boynuzu gibi pirinç aletler
• Klarnet
• Çene arpı
• Clay pot bass
• Okarina
• Klopotec
• Panflüt
• Çeşitli ebatlarda tahta oluklar
• Psaltery
• Tambourine

Halk müziği canlandırıcıları arasında Volk Volk, Kurja Koža, Marko Banda, Katice, Bogdana Herman, Ljoba Jenče, Vruja, Trinajsto praše, Šavrinske pupe en ragacone, Musicante Istriani ve Tolovaj Mataj bulunur.

En iyi Sloven diyatonik akordeonistlerinden biri, 2009 ve 2015'te akordeon dünya şampiyonasını iki kez kazanan Nejc Pačnik'tir.

1952'den itibaren Slavko Avsenik'in grubu, Batı Almanya'nın her yerinde yayınlarda, filmlerde ve konserlerde görünmeye başladı ve aynı zamanda etnik müzikal ifadenin birincil aracı haline gelen orijinal "Oberkrainer" sesini icat etti. Sadece Slovenya'da değil Almanya, Avusturya, İsviçre ve Benelüks'te bu süreçte yüzlerce Alp orkestrası doğdu. Grup, Sloven tarzı polka mirasının ayrılmaz bir parçası olan yaklaşık 1000 orijinal kompozisyon üretti. Avsenik'in en popüler enstrümantal kompozisyonu, "Na Golici" (Slovence) veya "Trompetenecho" (Almanca) ve "Trompet Echoes" (İngilizce) başlıklı polkadır. Avsenik Topluluğu'nun popüler hale getirdiği Oberkrainer müziği, Slovenya ve Avusturya'da her zaman ülke (halk) müzik ödülleri için güçlü bir adaydır. Slavko ve kardeşi Vilko, genellikle 1950'lerde stilini sağlamlaştıran Sloven halk müziğinin öncüleri olarak kabul edilir.

Birçok müzisyen Avsenik'in adımlarını takip etti, en ünlülerinden biri Lojze Slak'tır.

Slovenya'da en popüler pop, rock, endüstriyel ve bağımsız müzisyenler arasında 1980'lerin başında endüstriyel bir müzik grubu olan Laibach ve son zamanlarda Slovenya bir akapella grubu Perpetuum Jazzile yer alıyor .

Resmi bir akapella "Afrika" performans videosu, Mayıs 2009'da YouTube'da yayınlanmasından bu yana Eylül 2013'e kadar 15 milyondan fazla görüntüleme ile, şarkının ortak yazarı David Paich'ten de övgüler alan Perpetuum Jazzile, uluslararası olarak en çok çevrimiçi dinlenen Slovenyalı gruptur.[11][12] En yaygın olarak ülke dışında bilinmeyen diğer popüler gruplar arasında Tabu, ManuElla, Društvo Mrtvih Pesnikov (pop-rock), Siddharta, Rok 'n' Band, Pop Design, Fredi Miler, Terrafolk, Leaf Fat (screamo), Amaya, Šank Rock, Big Foot Mama, Yogurt, Dan D, Zablujena generacija, Katalena, Devil Doll (deneysel rock) Negligence (band), Château, Čuki, Zaklonišče Prepeva, Psycho-Path, Dekadent (black metal) ve Buldožer (progresif rock) vardır. Deathcore grubu Within Destruction da iki tam albüm çıkardı ve birkaç Avrupa turnesine katıldı; grup Jesenice'de yaşıyor.[13]

İkinci Dünya Savaşı sonrası Sloven şarkıcı-şarkı yazarları arasında Frane Milčinski (1914-1988), Tomaž Pengov'un - 1973 albümü Odpotovanja ile eski Yugoslavya'da ilk şarkıcı-şarkı yazarı olduğu düşünülmektedir -[14] Tomaž Domicelj, Marko Brecelj, Andrej Šifrer, Eva Srsen, Neca Falk ve Jani Kovačič bulunmaktadır. 1990'dan sonra, Adi Smolar, Iztok Mlakar, Vita Mavrič, Vlado Kreslin, Zoran Predin, Peter Lovšin ve Magnifico Slovenya'da popüler oldu.

1970'lerde Bratko Bibič'in grubu olan Begnagrad, modern dünya müziği üzerindeki doğrudan etkenlerden biri olarak kabul edilir. Bibič'in eşsiz akordeon tarzı, genellikle solo ve refakatsiz olması onu yalnız bir yıldız haline getirdi.

Slovenya, Titoist Yugoslavya'daki punk rock'ın merkeziydi. Bu türün en ünlü temsilcileri Pankrti, Niet, Lublanski Psi, Čao Pičke, Via Ofenziva, Tožibabe ve Otroci Socializma idi.

Slovenya ayrıca iki ünlü DJ üretti: DJ Umek ve Valentino Kanzyani. Tekno müzikte uzmanlaşmış olan çift, Recycled Loops etiketini kurdu ve Novamute, Primate, Intec ve Bassethound Records gibi etiketlerde çok sayıda yayın yaptı.

Neue Slowenische Kunst ("Yeni Sloven Sanatı" anlamına gelen Almanca bir ifade) NSK, yani Slovenya'nın Yugoslavya'nın bir parçası olduğu 1984'te Slovenya'da ilan edilen tartışmalı bir politik sanat kolektifidir. Almanca olan NSK'nın adı, NSK eserlerindeki bir tema ile uyumludur: Slovenlerin Almanlar ile olan karmaşık ilişkisi. NSK'nın müzik kanadı Laibach'ın adı, Slovenya'nın başkenti Ljubljana'nın Almanca adıdır ve İkinci Dünya Savaşı sırasında Slovenya'nın Nazi işgalini çağrıştırarak tartışma yaratmaktadır.[15]

Laibach, wRacku Festiwal 2010'da sahne aldı.

NSK'nın en tanınmış üyesi Laibach müzik grubudur. Diğer NSK üye grupları arasında IRWIN (görsel sanat), Noordung (tiyatro; aslında Red Pilot olarak da bilinen Scipion Nasice Sisters Theatre), New Collective Studio (grafikler; New Collectivism olarak da bilinir), Retrovision (film ve video) ve Department of Pure and Applied Philosophy (teori) bulunmaktadır.[16][17][18] NSK'nın kurucu grupları Laibach, IRWIN ve Scipion Našice Sisters Theatre idi.

NSK sanatı genellikle totaliter veya aşırı milliyetçi hareketlerden çizilen sembollere dayanır, genellikle totaliter edebiyatı Dada'yı anımsatan görsel bir tarzda yeniden kullanır. NSK sanatçıları genellikle farklı (ve çoğu zaman uyumsuz) politik ideolojilerin sembollerini yan yana koyarlar. Örneğin, 1987 NSK tasarımlı bir poster, Yugoslavya Gençlik Günü Kutlaması için bir yarışma kazanarak bir skandala neden oldu. Poster, Nazi sanatçısı Richard Klein'in Nazi Almanyası bayrağını Yugoslav bayrağı ve Alman Kartalı ile bir güvercini değiştirerek bir tabloyu ifade etti.[17]

Hem IRWIN hem de Laibach, çalışmalarının bireysel olmaktan ziyade kolektif olmalarına vurgu yapıyorlar. Laibach'ın orijinal şarkıları ve düzenlemeleri her zaman toplu olarak gruba aktarılır; bireysel sanatçıların albüm kapaklarında adı yoktur; bir noktada, her ikisi de orijinal grubun üyeleriyle aynı anda tur yapan iki ayrı Laibach grubu bile vardı. Benzer şekilde, IRWIN sanatçıları çalışmalarını asla bireysel olarak imzalamaz; bunun yerine, IRWIN kolektifinden bir çalışma olarak onay gösteren bir damga veya sertifika ile "imzalanır".

NSK, Michael Benson tarafından yazılan ve yönetilen, Slovence'de Prerokbe Ognja veya İngilizce Predictions of Fire başlıklı bir belgesel filmin konusuydu.[19] Filmde röportaj yapılanlar arasında Sloven entelektüel Slavoj Žižek de vardı.

1991'den beri, NSK mikro uluslara benzer bir şekilde bir devlet oluşturduğunu iddia etmiştir.[20] Pasaport çıkardılar[21], çalışmalarını bir büyükelçilik adı altında ya da sözde devletlerinin bir bölgesi olarak gösterilerini sundular ve Hırvatistan'ın Umag kentleri de dahil olmak üzere çeşitli şehirlerde konsolosluklar kurdular.[22] NSK ayrıca posta pulu çıkardı. Laibach, 2006 yılında, LP "Volk'' üzerinde NSK Devlet milli marşı (bazen 'remix' diyebilir) kaydedildi. Marşı ''The Great Seal'' isimli bir başka Laibach şarkısından benimserler. Laibach'ın NSK marşı versiyonunda Winston Churchill'in ünlü “Onlarla kumsallarda savaşacağız/Asla teslim olmayacağız” başlıklı bir alıntısında bir bilgisayar sesi gelmektedir. Bilgisayar sesi, klasik Mac OS'de yerleşik ses sentezleyici Macintalk olarak açıkça tanınabilir ve önceden ayarlanmış ses Ralph'i kullanır.

NSK pasaportları bir sanat projesidir ve bu nedenle seyahat için geçerli değildir. Ancak, birçok umutsuz insan NSK pasaportu verildiği için bir aldatmacaya düştü. Bu dolandırıcılıkların çoğu Nijerya ve Mısır kökenlidir.[23]

Laibach   Nazizm, dövüş ve neo-klasik müzik tarzlarıyla güçlü bir şekilde ilişkilendirilmiş bir Sloven avangart müzik grubudur. Laibach 1 Haziran 1980'de Trbovlje, Slovenya'da (Yugoslavya) kuruldu. Laibach, 1984 yılında kurucu üyesi olduğu Neue Slowenische Kunst (NSK) isimli sanat grubunun müzik kanadını temsil ediyor. "Laibach" Slovenya'nın başkenti Ljubljana'nın Almanca adıdır.