Siyasi yolsuzluk

Siyasi yolsuzluk(Kleptokrasi), devlet yetkililerinin ya da bağlantılarındaki kişilerin gayrimeşru olarak özel kazanç için güçlerini kullanmasıdır. Bir makam sahibi tarafından yapılan yasa dışı bir eylemin resmi görevleriyle doğrudan ilgili olması veya yasal olmasına karşın ticari ilişkilerde makamın gücünü kullanmak da siyasi yolsuzluğa örnek teşkil eder.

Siyasi yolsuzluk

15 Nisan 2016'da açıklanan Panama Belgeleri'nde yolsuzluk yapan politikacılar, kamu görevlileri veya yakın ortaklarıyla ilişkili ülkeler.

Birleşmiş Milletler Yolsuzlukla Mücadele Sözleşmesi

Yolsuzluk biçimleri rüşvet, haraç, kayırmacılık, baskı, zimmete geçirme şeklinde gerçekleşebilir. Yolsuzluk, uyuşturucu kaçakçılığı , kara para aklama ve insan kaçakçılığı gibi suç girişimlerinini kapsayabilir, ancak bu faaliyetlerle sınırlı değildir. Siyasi muhaliflerin bastırılması ve genel polis şiddeti gibi hükûmet gücünün kötüye kullanılması da siyasi yolsuzluk olarak değerlendirilir. Örneğin Masiulis davası, tipik bir siyasi yolsuzluk örneğidir.

Yasadışı yolsuzluğu oluşturan faaliyetler ülkeye veya yargı yetkisine bağlı olarak değişmektedir. Örneğin, bir yerde yasal olan bazı siyasi finansman uygulamaları başka bir yerde yasa dışı olabilir. Bazı durumlarda, hükûmet yetkililerinin yasal veya yasadışı eylemleri ayırt etmeyi zorlaştıran geniş veya kötü tanımlanmış yetkileri vardır. Dünya çapında, yalnızca rüşvetin yıllık 1 trilyon ABD dolarını kapsadığı tahmin edilmektedir.[1] Sınırlandırılmamış politik yolsuzluk hali olarak tarif edilen "hırsızlar rejimi" kleptokrasi olarak bilinir.

Kurumsal yolsuzluk gibi bazı rüşvet biçimleri diğer belirgin kişisel kazanım türlerinden ayrılmaktadır.[2]